Συνέντευξη στον Διονύση Κούτρα
Συνομιλήσαμε με τη μουσικό Agatha με αφορμή την κυκλοφορία του single “Windprints”.
Πότε άρχισαν τα πρώτα σου μουσικά βήματα;
Δεν μπορώ χρονικά να το προσδιορίσω. Η μουσική υπήρχε μέσα μου, έξω μου και παντού, τόσο δεδομένα, απλά και φυσικά όπως ... η μύτη μου, το χέρι μου και η υπόλοιπη εγώ. Ωστόσο μου πήρε κάποια χρόνια να το συνειδητοποιήσω και έτσι θυμάμαι όταν ξεκίνησα τις σπουδές μου στα οικονομικά, ξεκίνησα να γράφω και μουσική. Γύρω στα 17.
Πώς μας συστήνεται μουσικά η Agatha;
Το EP “First Light” που κυκλοφόρησε το 2015 απο τη Sound of Everything, είναι η πρώτη μου επαφή, αν θές, με τη δισκογραφία. Ήταν ένα πρώτο βήμα μέσα απο το οποίο θέλησα να βρώ τον ήχο μου, την ταυτότητά μου, να εξερευνήσω κάπως το χώρο και να γίνω πιο εξωστρεφής μιας και ό,τι έγραφα -μέχρι εκείνη τη στιγμή- το κρατούσα για μένα σε ένα πεντάγραμμο.
Ένα debut album είναι στα σκαριά. Θέλεις να μας πεις δύο λόγια για αυτή την νέα σου δουλειά;
Αν μπορούσα να χωρέσω σε δύο λόγια το τι σημαίνει για μένα αυτό το album, θα ήμουν ένας ευτυχισμένος άνθρωπος και σίγουρα δεν θα προέκυπτε η ανάγκη να γραφτεί. Είναι μια δουλειά που μου πήρε δύο γεμάτα στουντιακά χρόνια και πέντε ζωές για να ολοκληρωθεί. Έχει 11 tracks, που περιγράφουν την ανθρώπινη πορεία προς την ωρίμανση και θα έλεγα πως είναι μια ακροβασία ανάμεσα στη χαρά και τη λύπη. Ένα ταξίδι εμπνευσμένο απο τον έρωτα για τη ζωή και τα θαύματά της με προορισμό την αφύπνιση και την ολοκλήρωση. Ο ήχος –αν μπορούσα να βάλω μια ταμπέλα- ακροβατεί και αυτός ανάμεσα σε dream pop και electro pop σε σύζευξη με το κλασσικό. Την παραγωγή υπογράφει ο Greggy K. και η κυκλοφορία έχει προγραμματιστεί για το ερχόμενο φθινόπωρο.
Μπορεί ένας καλλιτέχνης να επιβιώσει οικονομικά στην οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα μας;
Μεγάλη κουβέντα αυτή... Δεν ξέρω γενικά να απαντήσω. Αν μιλήσω για μένα προσωπικά, θα πω πως δεν εχω βρει ακόμα τον δρόμο . Οχι πως δεν υπάρχουν τρόποι, αλλά αυτοί οι τρόποι που παρατηρώ πως λειτουργούν στην Ελλάδα δεν συνάδουν με το αξιακό μου σύστημα. Φυσικά δεν θέλω να είμαι απόλυτη και είμαι πολύ ανοιχτή στην ευχάριστη διάψευση. Στο εξωτερικό μπορείς να επιβιώσεις κάνοντας αυτό που αγαπάς. Υπάρχει πληθυσμιακά μεγαλύτερο «αγοραστικό» κοινό.
Τι ακριβώς είναι η εθελοντική ομάδα surfers for life?
Μια απο τις μεγάλες μου αγάπες. Είναι μια πλατφόρμα συνεισφοράς και εθελοντισμού δημιουργημένη απο όμορφους ανθρώπους που βρίσκουν την ευτυχία μέσα απο την δοτικότητα και την προσφορά. Τι πιο όμορφο απο το να δίνεις χαρά κάνοντας αυτό που αγαπάς. Κάνεις windsurf και περνάς το μήνυμα σε ανθρώπους που παλεύουν για τη ζωή τους: « μείνε δυνατός γιατί τίποτα δεν μπορεί να σε νικήσει εάν εσύ δεν το επιτρέψεις». Και όχι ως απλός παρατηρητής αλλά ως κάποιος που έχει νικήσει τη μάχη με το θάνατο. Μαγειρεύεις γιατί σου αρέσει, και τρώς μαζί με συνανθρώπους σου που έχουν ξεχάσει την αίσθηση του πως είναι να νοιάζεται κάποιος για σένα. Κάνεις φεστιβάλ με αθλητικές δραστηριότητες, συναυλίες και παιχνίδια για να ενημερώσεις για το πόσο σημαντική είναι η πρόληψη και φέρνεις σε επαφή τους ενδιαφερόμενους και με άλλες άγνωστες εναλλακτικές θεραπείες. Αν με αφήσεις θα σου μιλάω μέρες για τους S4L…
Τι είναι αυτό που μπορεί να σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένη;
Η απλότητα υγεία, ευεξία, δημιουργία, μουσική, οικογένεια, φίλοι, έρωτας, windsurf, παγωτό!
Αυτό που ρωτάμε όλους στο vakxikon.gr είναι να μας πουν, ποιο είναι το αγαπημένο σου βιβλίο και γιατί;
Είναι δύο: «O τελευταίος πειρασμός» και «Οφις και Κρίνο» του Ν. Καζαντζάκη. Και τα δύο αυτά βιβλία αποκαλύπτουν την βαθειά πνευματική φύση του συγγραφέα, τη μάχη που δίνει να μετουσιώσει την Yλη σε Πνεύμα, την ταύτισή του με το Θείο, την αποδοχή του ‘Ερωτα ως ένα απο τα πιο σημαντικά εργαλεία εξέλιξης στη χωροχρονική σπείρα και τέλος την απόλυτη παραδοχή της ασημαντότητάς μας μπροστά στο κοσμικό άπειρο.
