Ο Σταύρος Τσιώλης γύρισε την τελευταία του ταινία Γυναίκες που περάσατε από δω το 2017 και ύστερα παρέδωσε την κάμερα αλλά και την πένα με την οποία έγραφε τα ολοζώντανα, […]
Επιφυλλίδες
Εξ αφορμής. “το παράθυρο επανατοποθετεί” - Στήλη της Αναστασίας Γκίτση
Είναι χαρακτηριστικό. Το παράθυρο είναι χαρακτηριστικό. Όχι του προσώπου της. Όχι δηλαδή της άπνοης αυτής οπής που δημιουργεί το στόμα. Ούτε του κυρτωμένου λάκκου που σχηματίζουν τα χείλη της – […]
Oι σκευοποιοί -Κείμενο του Απόστολου Θηβαίου
ν΄ αποδώσεις το μυστήριο με τα μέσα της ζωής Για των θεάτρων τις σκηνικές ευεργεσίες Οι σκευοποιοί συνιστούν μια ειδίκευση χαμένη από καιρό. Εκείνοι που φρόντιζαν για τη θέση των […]
Με μια βαλίτσα… ευχαριστίες -Άρθρο της Βιβής Κοψιδά-Βρεττού
Έχουμε υποστεί εθισμό στο κακό και στο άσχημο. Το κακό και το άσχημο έχουν τύχη στην αγορά, με λίγα λόγια ανεβάζουν το κέρδος. Τηλεόραση, κάθε είδους έντυπα, βιβλία, περιοδικά, αφίσες, […]
Σκέψεις ενός cinemaniac -Άρθρο του Θόδωρου Σούμα
Από κινηματογραφική-αισθητική άποψη μού αρέσει πολύ το χολλυγουντιανό σινεμά (κλασικό αλλά και σινεμά των μη-δημιουργών -auteurs- σκηνοθετών και της serie B), έχω γράψει πολλά κείμενα γι'αυτό, καθώς και το βιβλίο […]
Το αρχαίο παραβάν -Κείμενο του Απόστολου Θηβαίου
Σε χασιέντες φανταστικές, στην κόψη ενός ποιήματος, στο χρώμα επάνω που συλλαβίζει τον κόσμο και τα πράγματα, σε μικρούς, ελάχιστους στίχους, κάτω απ΄το φως χιλιάδων χρόνων. Παντού το ίδιο ζήτημα, […]