Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 40

Αντίποινα, της Λαμπριάνας Οικονόμου

Aντίποινα, ποίηση, Λαμπριάνα Οικονόμου, εκδόσεις Θράκα 2016

Πολλές φορές, όταν εκδίδεται μια πολύ μικρή ποιητική συλλογή, αναρωτιόμαστε γιατί ένας ποιητής ξόδεψε χρόνο και χρήμα για να εκδόσει τόσα λίγα ποιήματα. Όμως, μια μικρή ποιητική συλλογή μπορεί να είναι μια ξεχωριστή ενότητα ποιημάτων δίχως να μας αφήνει την αίσθηση του ημιτελούς. Επίσης, μια ποιητική συλλογή, που δεν διαθέτει, ούτε βιογραφικά στοιχεία του ποιητή, ούτε πίνακα περιεχομένων, θα μπορούσε να απωθήσει έναν αναγνώστη, που εντυπωσιάζεται από το μέγεθος των έργων και από τα βαρύγδουπα βιογραφικά. Όμως, τα όμορφα ποιήματα, δεν χρειάζονται βοηθήματα για να διαβαστούν.

Είχαμε, λοιπόν, την ευκαιρία, να διαβάσουμε την ποιητική συλλογή της Λαμπριάνας Οικονόμου: «Αντίποινα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Θράκα» και διαπιστώσαμε, πως πρόκειται για όμορφη ποίηση κλεισμένη σε μια μικρή έκδοση λίγων σελίδων.

Τα ποιήματα της συλλογής είναι μόνο 22 και τα περισσότερα είναι ολιγόστιχα ως επιγραμματικά. Η ποιήτρια καταφέρνει να πει με λίγες λέξεις, όσα άλλοι θα έλεγαν με πολύ περισσότερες και αυτό είναι μεγάλη αρετή στη σύγχρονη ποίηση. Η Λαμπριάνα Οικονόμου αν και σε ορισμένα ποιήματα παρουσιάζει υπερρεαλιστικές τάσεις, δεν είναι δυσνόητη, με αποτέλεσμα ο αναγνώστης να γίνεται άμεσος δέκτης των μηνυμάτων, που περνά με την ποίησή της.

Όπως, πολλοί ποιητές αναφέρονται στην ποίηση, έτσι και η Λαμπριάνα Οικονόμου γράφει για τις προσωπικές αγωνίες των ποιητών, αλλά το κάνει με έναν ιδιαίτερα δικό της τρόπο: «Χθες βράδυ / τραυματίστηκα στην άκρη μιας σελίδας» και αλλού: «Θα ήθελα στην τέχνη να συνδράμω / αλλά το αφηρημένο μου μελάνι / κυλάει στο σιφόνι.»

Τα πιο δυνατά ποιήματα της συλλογής «Αντίποινα» της Λαμπριάνας Οικονόμου είναι όσα αναφέρονται στο σύγχρονο κοινωνικό περιβάλλον. Η ποιήτρια στην εποχή μας νιώθει τον εαυτό της ως «μεταβιομηχανικό πουλί», που τρώει σκυρόδεμα, ενώ για τη φτώχεια θα γράψει: «Καθάρισε τα ρούχα της η φτώχεια / – υπαίθρια μπουγάδα στην Καλλιρόης. / Το πρώτο ράμφισμα της μέρας / στράγγισε αίμα.»

Δεν θα παραθέσουμε κάποιο άλλο απόσπασμα από τη ποιητική συλλογή «Αντίποινα» της Λαμπριάνας Οικονόμου γιατί από ένα τόσο μικρό σε μέγεθος βιβλίο και με τόσο ολιγόστιχα ποιήματα, δεν θα αφήναμε τίποτα για τον αναγνώστη. Του δίνουμε, λοιπόν, τη δυνατότητα να ανακαλύψει και τις υπόλοιπες αρετές του βιβλίου, διαβάζοντάς το.

Θεοχάρης Παπαδόπουλος