Γυναίκα σε κρίση
Όλη μέρα κλεισμένη στο σπίτι
Εξαρτημένη από ξένα πορτοφόλια
Καταδικασμένη στην απώλεια των καθημερινών χαρών.
Της λείπουν οι φίλοι της
Και ο έρωτας,
Υπερεκτιμημένος,
Μοιάζει με φωτογραφία ξεθωριασμένη,
από τον καιρό που εκείνος την έκανε να αισθάνεται γυναίκα.
Της είπε να μην ανησυχεί,
Πως έχει εκείνον.
Να του φτιάχνει καφέ,
Να του πλένει, να του σιδερώνει,
Και πότε-πότε να εκτελεί τα συζυγικά της καθήκοντα.
Τις περισσότερες φορές προτιμάει την παλάμη του,
Συνοδείᾳ hard core ιστοσελίδων με ποικίλλες ανωμαλίες.
Απόδειξη και οι άσπροι λεκέδες στα εσώρουχά του˙
Δύο πλύσεις κι ακόμα να φύγουν.
Όλα για ‘κείνον,
Που δουλεύει σκληρά
Για να φέρει λεφτά στο σπίτι.
Εκείνη άνεργη, τί ανάγκη έχει;
Πλέον εκτελεί χρέη βοηθού,
Όπως οι παλαιότερες του είδους της.
«Η γυναίκα κρατάει το σπίτι»
Της είπε πάλι η πεθερά της
Και της έκανε παρατήρηση
Που δεν της πήγε τα σεντόνια να τα πλύνει.
«Κακώς δεν ήρθες να φας, έμεινες νηστική»
Της είπε,
Υποτιμώντας και τις ικανότητές της στην μαγειρική.
Η στοίβα με τα ασιδέρωτα στην καρέκλα
Ολοένα μεγαλώνει.
Η σπασμένη πόρτα της τουαλέτας,
Θύμα της γροθιάς του
έπειτα από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ,
καθημερινά της θυμίζει τα άσχημα παιδικά της χρόνια.
Στον καθρέφτη, μια σκιά που διαλύεται σαν στάχτη,
Αντικατοπτρίζεται μια γυναίκα σε κρίση.
Η δυστυχία είναι γένους θηλυκού,
Εγκλωβισμένη σε τριάντα τετραγωνικά.
Mαρία Κατσοπούλου
Η στήλη Τραγικές Φιγούρες γράφεται από το τεύχος 11 του Vakxikon.gr.
