Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 17

Τρία ποιήματα - Νίκος Τσάλης

Λιγοστεύουν...

Μεγαλώνει η νύχτα
Κλέβει έδαφος  από της  εκτάσεις  της  μέρας
Όλα  ασταθή και ακατανόητα
Τα κερδισμένα χρόνια
Τα ποτισμένα λόγια
Λιγοστεύουν….
Παύουν να καρποφορούν
Η ανάσες  μας, ολοταχώς αυξάνονται
Και εμείς μόνοι πια
Στη συνεχή τροχιά του άγνωστου
Παρέα  με τα μεταλλαγμένα  όνειρα που μας σερβίρουν...

Εκτίμηση

Αποστάσεις πολλών χιλιομέτρων
Μνήμες ανάμικτες
Και γνώσεις αμφίβολες
Μας ακολουθούν
Το  βάθος ενός απρόσωπου χρόνου
Όπου στριφογυρίζει σαν ρόδα
Μας προσπερνά
Στην αναζήτηση του μοιραίου
Μια συνάντηση  παράξενη αναδύεται
Από τα καλέσματα της εποχής
Στα αιωρούμενα
Στα γραφόμενα
Και προμυνήει
Εν πλήρει νηνεμία
Του αναγκαίου το τοκετό
Των ημερών το καινούργιο
Που μας ανήκει.

Μνήμη

Κλεισμένη στη ματιά του χθες
Σωρεύοντας αναμνήσεις,
Μέσα από φώς κεριού
Και λάμψη ονείρου
Έρχεσαι δειλά-δειλά
Τις ατέρμονες νύχτες
Σαν ιερά εξομολόγηση
Σπέρνοντας εξαίσιο φώς
Μέσα από ρόζους χρόνου
Ανθρώπου που είναι  ζωντανός
Ακόμα και όταν ζεί...

Ο Νίκος Τσάλης ζει στη Θεσσαλονίκη.