Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 17

Πένυ - Ανάγνωση του Νέστορα Πουλάκου

Πένυ, Πεζά, Νέστορας Πουλάκος, Απλές Εκδόσεις, 2012


Απλές Σκέψεις από / για Απλούς Ανθρώπους

Κρατάς στα χέρια σου το πιο μικρό βιβλιαράκι που σου έχει τύχει εδώ και καιρό… Και όσο ο χρόνος περνά πάνω από το κεφάλι σου ανενόχλητος, σέρνοντας τα δευτερόλεπτα με τις τελευταίες εκκρεμείς σκέψεις, του τί έκανες, πού πήγες, πού θα ήθελες να πας, περνά και η ζωή. Η ζωή -ή αυτό που φαντάζει ως ζωή!- πηδά τις λεπτομέρειες, λαχταρά το τέλος πριν ακόμη γευτεί την αρχή του. Παραγκωνίζει κάθε ατέλεια προκειμένου να επιτύχει το τέλειο…

«Φαιδρότητες…
Φαιδρότητες…»
Ακούγεται από μέσα στο βάθος…
«Το παν στη ζωή είναι / να παραμείνουμε άνθρωποι / (και να το εννοούμε)». Άνθρωποι με τις μικροπρεπείς μας συμπεριφορές, με τις επίκτητες εξαρτήσεις μας, με τις συναισθηματικές μας εναλλαγές, με τις πολυπόθητες νίκες και τις επαναλαμβανόμενες ήττες. Κυρίως αυτές. Αυτές που τρέχουνε αγχωτικά σαν σε γύρο θανάτου όλων των προσπαθειών. Έτσι και εμείς τρέχουμε, να αγγίξουμε την τελειότητα των άλλων και μέσα από εκείνους και την δική μας. Έτσι συσσωρεύονται οι αδυναμίες, οι ανθρώπινες… που γίνονται τελικά απώλειες προσωπικές.

«είμαι αγόρι ατελές και ψάχνω κορίτσι εξίσου ατελές»
Φράση απλή, σκέψη απλή, ατελών εραστών της πιο τέλειας αγάπης που μεγαλύνεται στις λεπτομέρειες της καθημερινότητας. «είμαι αγόρι ατελές και ψάχνω κορίτσι εξίσου ατελές για να του φιλάω τα δάκτυλα των ποδιών, να διαβάζουμε μαζί Λειβαδίτη, να του φυλάω τα δάκτυλα των χεριών». Απλά τα πράγματα, ατελή στην πορεία τους, μοναχική πορεία η ολοκλήρωση. Απλά τα πράγματα, τέλεια στο κούμπωμά τους, ερωτική αλήθεια το συναπάντημα.
Απλή η επιθυμία, όταν απλή είναι η σκέψη του ατελούς αγοριού που συναντά το ατελές κορίτσι και μαζί μετρούν πλέον όχι απώλειες μα πλεόνασμα…

«Και να θυμάσαι: / Θα ζήσουμε  / Μαζί / Για μια ζωή»
Περί βιβλίου «Πένυ» του Νέστορα Πουλάκου ο λόγος.

Αναστασία Γκίτση