Η ποιητική συλλογή της Ασημίνας Ξηρογιάννη "Εποχή μου είναι η ποίηση" μεταφράστηκε από τον Μισέλ Βόλκοβιτς και κυκλοφορεί στα γαλλικά από τις εκδόσεις Le miel des anges.
Η Ασημίνα Ξηρογιάννη, στην ποιητική αυτή συλλογή, αναλαμβάνει να υπερασπιστεί την ποίηση «στους χαλεπούς καιρούς». Με ασπίδα τη δύναμη των λέξεων και με δόρυ τα εκφραστικά μέσα της εποχής και τον εσωτερικό κόσμο που αναταράσσεται από την αντιποιητικότητα, η ποιήτρια αντιστέκεται διατηρώντας πάντοτε την απορία του ποιητή, την αμφιβολία που ολοένα και γεννάται από τον ρευστό κόσμο. Ποιος θα νικήσει στο τέλος;
*
ΝΕΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ
Σύνδεσε τη λέξη
με την εποχή.
Σύνδεσε το ποίημα
με το πρόσωπο του ανθρώπου.
Φτιάξε μία νέα ποιητική.
Poetique nouvelle
Associe le mot
a l’epoque.
Associe le poeme
au visage humain.
Cree une poetique nouvelle.
*
Σε δύσκολους καιρούς
δεν αναζητούμε
τη μεγάλη ποίηση
αλλά την επείγουσα.
Das des temps difficiles
nous n' avons pas recours
a la grande poesie
mais a l ' urgente
*
ΈΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΣΟ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ
Παίρνεις το ταμπούρλο σου
και τραγουδάς στους δρόμους
κι εκείνος σ’ ακούει από ψηλά.
Έχεις πάντα κοντά σου μολύβι και κόλλα λευκή,
αντίδοτα στη φθορά και τη νοσταλγία.
‘Εχεις πάντα στο μαξιλάρι σου
ένα 'μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα'
για να νανουρίζεσαι τα βράδια
κι ελπίζεις να γράψεις μια μέρα ποίηση αληθινή
ποίηση επικίνδυνη
που να διαπερνά το σώμα του ανθρώπου
να είναι πυροτέχνημα για το μυαλό του
και να τον βάζει να ζει το αόρατο
χωρίς τύψη
χωρίς ενοχή.
Απλώς να ζει.
Poeme pour Tassos Livaditis
Tu prends ton tambour
et chantes dans les rues
et lui t’entend depuis la-haut.
Tu as sous la main toujours un crayon, une feuille blanche,
antidote a l’usure et a la nostalgie.
Tu as toujours a ton chevet
un « petit livre pour grands reves »
pour te bercer le soir
et tu esperes ecrire un jour une poesie vraie
une poesie dangereuse
qui traverse le corps de l’homme
qui soit feu d’artifice pour son esprit
et le fasse vivre l’invisible
sans regret
sans remords
simplement vivre.
*
Κάθε τοίχος κι ένα σύνθημα.
Αυτή είναι η ποίηση που διαθέτουμε σήμερα.
Chaque mur a son slogan.
La poesie dont nous disposons aujourd' hui,la voila.
*
ΕΠΟΧΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΙΗΣΗ
Λες «εποχή μου είναι η ποίηση»
και βουλιάζεις μέσα στις λέξεις
αποτυπώνεις μεταφορές για το αδιέξοδο παρόν
και ρουφάς με το μολύβι σου τη θλίψη αυτού του τόπου
που τον ήξερες για πατρίδα σου.
Λες «εποχή μου είναι η ποίηση»
και βυθίζεσαι σε σχήματα λόγου
γειώνεις τους στίχους σου
σε λευκό χαρτί.
Λες «εποχή μου είναι η ποίηση»
και κάνεις τραγούδι τις αγωνίες σου
φτιάχνεις τον δικό σου λαβύρινθο
για να απομονωθείς.
Λες «εποχή μου είναι η ποίηση»
έτσι για να παρηγορηθείς
που η εποχή σου σε απαρνιέται
και να εξιλεωθείς
που την απαρνιέσαι και συ..
Μon epoque, c’est la poesie
Tu dis « Mon epoque, c’est la poesie »
et tu t’enfonces dans les mots
tu traces des metaphores sur l’impasse du present
et ton crayon absorbe la tristesse de ces lieux
connus de toi comme etant ta patrie.
Tu dis « Mon epoque, c’est la poesie »
et tu sombres dans des figures de style
et tes vers atterrissent
sur la page blanche.
Tu dis « Mon epoque, c’est la poesie »
et tu fais de tes angoisses une chanson
tu construis ton propre labyrinthe
pour t’isoler.
Tu dis « Mon epoque, c’est la poesie »
comme ca pour te consoler
de ce que ton epoque te renie
et te faire pardonner
de la renier a ton tour.
