photo © Στράτος Προύσαλης
Ιούνη νύχτα ήρθες,
Ιούνη νύχτα έφυγες.
Κι έλεγες, πριν φύγεις,
«ό,τι φοβόμαστε να πάθουμε, το κάνουμε εμείς»...
Ξαφνικά χάθηκες,
κι ας πονάει τόσο ακόμα το γιατί.
Έντεκα λέξεις θα σου πω,
και μονάχα εσύ θα ξέρεις.
Καλά να ‘σαι εκεί,
κι ας πονάω τις νύχτες του Ιούνη.
Μα ποιος ξέρει τι θα γίνει,
όταν τα βλέμματα μας ξανα ειδωθούν.
Τις φωτογραφίες έκρυψα,
νόμιζα θα ξεχνούσα.
Αλλά μένει ο Ιούνης.
