photo © Στράτος Προύσαλης
Rue des Innocents
Κάποτε απροσδόκητα θα αφεθούμε στις φωτογραφίες μας.
Να θυμηθούμε τα νιάτα μας που αφήσαμε στο πλάι του Αώου.
Τα χνάρια μας που κρύψαμε βαθιά στο καστανόδασος.
Κάπου θα παράπεσαν όλα αυτά,
μα σίγουρα υπάρχουν.
Και αν ποτέ σου τύχεις μόνη ανάμεσά τους,
κοίτα να τα παραβγείς με θάρρος.
Να θυμηθείς τη ζωηρή ανάσα του ανέμου,
το αγέρωχο βλέμμα του νερού,
τη λαίμαργη σιωπή.
Δυο σταγόνες χρόνου ήταν και κύλησαν
και κείνο που στέκει μόνο είναι ζωή.
**
Εισαγωγαί – Εξαγωγαί
Δρόμοι ανάποδοι.
Οροθετικοί.
Αντηχούν ζωές χαμένες.
Στοιβαγμένα όνειρα γλυκά
σε σανίδες σωτηρίας.
Πάνε και έρχονται απρόσκλητοι.
Κακόπραγοι μουσαφιραίοι
με τα χέρια αδειανά,
μα την καρδιά γεμάτη.
Υψώνουν τοίχους.
Κρύβουν τα λάφυρα καλά
μαζί με τη στάχτη.
Πάντα συνοδεία στολών
και παρατρεχάμενων
Κι όμως,
κανείς δε βλέπει.
Ποτέ κανείς δεν άκουσε.
Τις φωνές όλες τις παίρνει ο αέρας μακριά.
Μαζί με τις ψυχές.
Μαζί με τα διοξείδια της λήθης.
Κι ύστερα συνθήματα.
Κόκκινες παντιέρες υψωμένες κατά μήκος των τειχών.
Σχόλια.
Δυαδικές συνθέσεις.
Αντιθέσεις.
Θέματα ημερησίας διατάξεως.
Εισαγωγαί - Εξαγωγαί
Γενικό εμπόριο ψυχών
*Tελευταίο βιβλίο του Γιώργου Μαχαιρίτσα: "Τα στράνομα" (ποιήματα, εκδόσεις Οδός Πανός 2014)
