Μεταφράζει η Ελένη Κατσιώλη
Ο ποιητής Μιχαήλ Γιούρεβιτς Λέρμοντοφ γεννήθηκε στη Μόσχα το 1814 και πέθανε στο Πιτιγκόρσκ (Λουτρόπολη στην περιοχή της Σταυρούπολης, 1576 χιλ. νοτίως της Μόσχας) το 1841. Στο έργο του ενυπάρχουν ο πολιτικός και ο φιλοσοφικός λόγος. Η ποίησή του σηματοδότησε μια νέα άνθηση στη ρωσική λογοτεχνία και είχε μεγάλη επιρροή στους Ρώσους συγγραφείς και ποιητές του 19ου και 20ου αιώνα. Από τα έργα του εμπνεύστηκαν ζωγράφοι, συνθέτες, άνθρωποι του θεάτρου και του κινηματογράφου. Πολλά από τα ποιήματά του έγιναν δημοφιλή τραγούδια. Το ποίημα γράφτηκε το 1830.
**
Στην πόρτα του ιερού μοναστηριού
στεκόταν παρακλητικά για ελεημοσύνη
ένας φτωχούλης μαραμένος, που λίγο άντεχε
την πείνα, τη δίψα και τον πόνο.
Μόνο ένα κομμάτι ζήτησε ψωμί,
ενώ στο βλέμμα του ήταν ο πόνος ζωντανός,
μα κάποιος πέτρα του έβαλε
στο απλωμένο χέρι.
Έτσι κι εγώ ζητιάνευα για τη δική σου αγάπη
με δάκρυα πικρά και βαθύ πόνο∙
κι εσύ για πάντα εξαπάτησες
τα ομορφότερά μου συναισθήματα!
