Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 22

Εντός εναλλάξ του Σωτήρη Κολλόκα

Εντός εναλλάξ, ποίηση, Σωτήρης Κολλόκας, Εκδόσεις Eκάτη 2012

 

Η ποίηση του Σωτήρη Κολλόκα μοιάζει να ακροβατεί στο σχοινί της λεπτής ειρωνείας και της σκληρότητας που ντύνει τα σημεία των καιρών. Προσωπικότητες ντυμένες τον συμβολισμό της κυνικότητας περιγράφονται, ασκούν τα αιώνια καθήκοντά τους, όργανα ξεχασμένα μιας κοινωνίας που παρακμάζει μέσα στα άρρωστα αποφάγια της.

Σακατεμένες εγωκεντρικές συνειδήσεις, ζωώδη ένστικτα, συγκαλυμμένες ιερότητες, ιερές ακολασίες, άναρθρες κραυγές καρτερούν τις λέξεις, αλήθειες περιμένουν το ψέμα για να ξαποστάσουν. Φίδια παλαίμαχοι εχθροί της ευνομίας σκάβουν λάκκους στο εγώ για χάρη του εμείς.

Με αλαζονική μέθη ο ποιητής καυτηριάζει τα σκηνικά του ψεύδους και χωρίς να φοβηθεί την ωμότητα των λέξεων, βουτά στο σώμα τους και αποτυπώνει τα δηκτικά νοήματά τους αποτυπώνοντάς τα στο χαρτί εντός εναλλάξ. Επικρίνει τα κακώς κείμενα μιας κοινωνίας που έχει χάσει το μέτρο, την αδικία και την υποκρισία των καιρών, τον εγωκεντρικό χαρακτήρα των ημερών. Την ασυνειδησία.

Οι δήμιοι της ελευθερίας και της αλήθειας πολλαπλασιάζονται και μοιάζουν λυτρωτές. Οι ώριμες ιδέες θυσιάζονται. Η σκέψη παύει να αναπνέει. Η ποίηση αιμορραγεί. Οι μέρες που ακολουθούν σημαίνουν τον θάνατο του πνεύματος. Η ευτυχία και η παραφροσύνη συγχέονται στο όνομα της ισχύουσας φαινομενικότητας. Στο παρατηρώ και αντιλέγω στο «γιατί».

Ο ποιητής εσκεμμένα ρωτά «μέχρι που φτάνει η ανιδιοτέλεια της σιωπής»; Για να πάρει απάντηση από την αρρυθμία της αντίρρησης και τη νωπή θλίψη που στοιχειώνουν το σήμερα, ζώντας μέσα στο έρεβος που προκαλεί ο πυρετός της σήψης  και της υπερβολής.

Ίσως αυτή η απάντηση να βρίσκεται κρυμμένη, χαμένη σαν την δολοφονημένη ελπίδα, ξεχασμένη σαν άσκοπη παρατήρηση στα εντός εναλλάξ σημεία του ορίζοντα. Στα δικά μας σημεία.

Άτη Σολέρτη