Σάρα Κέιν: 4:48 ψύχωση

Μια βαθιά βαθιά πνιγμένη σιωπή

Αλλά έχεις φίλους

Βαθιά σιωπή

Έχεις πολλούς φίλους. Τι τους προσφέρεις για να σε υποστηρίζουν;

Βαθιά σιωπή

Τι τους προσφέρεις για να σε υποστηρίζουν;

Βαθιά σιωπή

Tι τους προσφέρεις;

Σιωπή

Μια ενοποιημένη συνείδηση κατοικεί στην σκοτεινή αίθουσα των δεξιώσεων κοντά στο ταβάνι του μυαλού. Το πάτωμα του ανασηκώνεται σαν χιλιάδες κατσαρίδες μόλις μια αχτίδα φωτός μπαίνει. Οι σκέψεις  ενώνονται σε ένα από κοινού συμφωνημένου γεγονότος όχι πια εξόριστου καθώς οι κατσαρίδες περιλαμβάνουν μια αλήθεια που κανείς ποτέ δεν θα προφέρει.

Και ήρθε νύχτα που τα πάντα μου αποκάλυψε
Πως μπορώ ξανά να μιλήσω;

Και το πληγωμένο ερμαφρόδιτο που μόνο τον εαυτό του εμπιστευόταν βρίσκει το δωμάτιο να πλημμυρίζει πραγματικότητα και ικετεύει ποτέ να μην ξυπνήσει από τον εφιάλτη.

Και ήταν όλοι εκεί
Κανείς δεν έλειπε
Και γνώριζαν το όνομά μου

Καθώς εγώ βούλιαζα σαν σκαθάρι στις καρέκλες τους

Μην με αφήσετε να ξεχάσω

Είμαι Λυπημένη

Νιώθω πως μέλλον δεν υπάρχει. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει καλύτερο.
Βαρέθηκα τα πάντα. Είμαι απογοητευμένη με όλα.
Είμαι μια πλήρης αποτυχία.
Είμαι ένοχη.
Τιμωρούμαι.
Πόσο θα ήθελα να με σκοτώσω.

Κάποτε έκλαιγα αλλά ούτε αυτό δεν μπορώ πια να κάνω.
Δεν με ενδιαφέρουν οι άνθρωποι
Δεν αποφασίζω.
Δεν τρώω.
Δεν κοιμάμαι.
Δεν σκέφτομαι.
Δεν μπορώ να ξεπεράσω την μοναξιά μου
Τον φόβο μου
Την αηδία μου
Είμαι χοντρή
Δεν μπορώ να γράψω.
Δεν μπορώ να αγαπήσω.
Ο αδερφός μου πεθαίνει, ο εραστής μου πεθαίνει.
Εγώ τους σκοτώνω.
Γοργά προχωρώ προς τον Θάνατο.
Τα φάρμακα με τρομοκρατούν
Δεν μπορώ να κάνω έρωτα.
Δεν μπορώ να γαμήσω.
Δεν μπορώ να είμαι μόνη.
Δεν μπορώ να είμαι με άλλους.
Οι γοφοί μου είναι πολύ μεγάλοι.
Αντιπαθώ τα γεννητικά μου όργανα

Στις 4:48
Όταν θα με επισκεφτεί η κατάθλιψη
Θα κρεμαστώ στον ήχο της ανάσας του ερωμένου μου

Δεν θέλω να πεθάνω

Είμαι τόσο θλιμμένη με την συνειδητοποίηση της θνησιμότητάς μου
που αποφάσισα ν’ αυτοκτονήσω

Δεν θέλω να ζήσω

Ζηλεύω τον κοιμισμένο εραστή μου και καλύπτω την απώλεια των αισθήσεών του

Όταν ξυπνήσει θα με φθονεί για την άγρυπνη νύχτα των σκέψεων και για την φωνή μου που δεν θα είναι θολή από τα φάρμακα.
Παραδόθηκα στον θάνατο φέτος

Κάποιοι θα πουν ότι αυτο-ικανοποιούμαι
(είναι τυχεροί που δεν ξέρουν την αλήθεια)
Και άλλοι απλά ξέρουν τι σημαίνει πόνος

Και αυτή είναι η πραγματικότητά μου

Δεν ήταν για πολύ.
Δεν ήμουν εκεί για πολύ.
Αλλά καθώς πίνω πικρό καφέ μυρίζω τα φάρμακα σ’ ένα σύννεφο μπαγιάτικου καπνού.
Κάτι με αγγίζει σ’ εκείνο το ακίνητο μέρος. Ένα τραύμα δύο ετών παλιό, ανοίγει σαν πτώμα και μια πολύχρονη θαμμένη ντροπή βρυχάται την ακάθαρτη αποσυντεθιμένη θλίψη της.

Ένα δωμάτιο γεμάτο ανέκφραστα πρόσωπα καθαρίζει τα ξέφτια από τον πόνο μου. Έτσι αν αφαιρέσεις το νόημα νομίζω ότι υπάρχει διαβολική πρόθεση.

Ο Γιατρός Αυτός και ο Γιατρός Εκείνος και ο Γιατρός ΤιΕίναι που περαστικοί είναι σκέφτηκαν να μπουν μέσα και να κατουρήσουν.

Καίγομαι στο σκοτεινό τούνελ της θλίψης μου. Η ταπείνωση μου ολοκληρώνεται καθώς τρέμω και λέω ακατανόητα πράγματα. Δεν έχω τίποτα να πω για την αρρώστια μου η οποία πραγματικά δεν έχει σημασία αφού πρόκειται να πεθάνω.
Και βρίσκομαι σε αδιέξοδο πιασμένη από την στρωτή λογική φωνή του ψυχίατρου που μου λέει ότι υπάρχει μια αντικειμενική αλήθεια στην οποία το μυαλό και το κορμί μου είναι ένα.
Αλλά δεν είμαι εδώ. Ποτέ δεν ήμουν.
Ο Γιατρός Αυτός το σημειώνει και ο Γιατρός Εκείνος προσπαθεί να δείξει συμπάθεια.
Με παρακολουθούν, με κρίνουν μυρίζοντας την ανάπηρη αποτυχία που στάζει το δέρμα μου. Η απόγνωση με γρατσουνίζει, ο παμφάγος πανικός με πνίγει καθώς χασμουριέμαι στην φρίκη του κόσμου και αναρωτιέμαι γιατί όλοι χαμογελούν και με κοιτούν γνωρίζοντας το μυστικό της λαβωμένης ντροπής μου.

Ντροπή ντροπή ντροπή
Πνίξου στην γαμημένη ντροπή σου.

Ανεξιχνίαστροι γιατροί, λογικοί γιατροί, οι διεξοδικοί γιατροί, οι γιατροί που κάποιος θα νόμιζε ότι είναι γαμημένοι ασθενείς εάν δεν ήξερε καλύτερα. Ρωτάτε τα ίδια, βάζετε λέξεις στο στόμα μου, προσφέρετε χημικές θεραπείες για την εκ γενετής αγωνία μου και καλύπτετε ο ένας τον κώλο του άλλου μέχρι που θέλω να σας ουρλιάξω ο μόνος γιατρός που με άγγιξε εθελοντικά, που με κοίταξε στα μάτια, που γέλασε στα ικριώματά μου με χιούμορ στη φωνή του στη φωνή που ερχόταν από τον φρεσκοσκαμμένο τάφο, που με κατούρησε όταν ξύρισα το κεφάλι μου, που είπε ψέμματα πως χάρηκε που με γνώρισε. Που είπε ψέμματα. Σας εμπιστεύτηκα, σας αγάπησα και δεν είναι η απώλειά σας που με πληγώνει αλλά η γυμνή υποκρισία σας σε ιατρικά σημειώματα μεταμφιεσμένη.

Δική σας η αλήθεια
Δικά σας τα ψέμματα.

Όχι δικά μου.

Στο μυαλό μου αυτό είναι προδοσία. Και το μυαλό μου έχει τεθεί προς εξέταση κάτω από αυτά τα ζαλισμένα θραύσματα.

Τίποτα δεν μπορεί να σβήσει την οργή μου.
Τίποτα δεν με κάνει να αποκτήσω πάλι την πίστη μου.

Αυτός δεν είναι ο κόσμος που θέλω να ζήσω.

- Έχεις κάνει σχέδια;
- Θα πάρω υπερβολική δόση, θα κόψω τους καρπούς μου και μετά θα κρεμαστώ.
- όλα αυτά μαζί;
- Δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί ως κραυγή βοηθείας.

Σιωπή

- Δεν θα πετύχαινε.
- Βεβαίως και θα πετύχαινε.
- Θα άρχιζες να νυστάζεις από την υπερβολική δόση και δεν θα είχες την δύναμη να κόψεις τους καρπούς σου.

Σιωπή

- Θα στέκομαι πάνω σε μία καρέκλα με την θηλειά στον λαιμό μου περασμένη.

Σιωπή

- Αν ήσουν μόνη σου, πιστεύεις ότι θα έβλαπτες τον εαυτό σου;
- Φοβάμαι ότι θα μπορούσα
- Μπορεί ο φόβος να είναι προστασία;
- Ναι. Ο φόβος είναι που με κρατά μακριά από τις σιδηροδρομικές γραμμές. Απλά προσεύχομαι στον Θεό να είναι πράγματι αυτό το τέλος. Αισθάνομαι ογδόντα ετών και το μυαλό μου θέλει να πεθάνει.
- Αυτό όμως είναι αλληγορικό, δεν είναι η πραγματικότητα
- Είναι παρομοίωση
- Δεν είναι η πραγματικότητα
- Δεν είναι αλληγορικό. Είναι παρομοίωση αλλά ακόμα και αν ήταν το βασικό συστατικό μιας αλληγορίας είναι η αλήθεια.

Διαρκής σιωπή

- Δεν είσαι ογδόντα χρονών

Σιωπή

Μεγάλη σιωπή

- Απεχθάνεσαι όλους τους δυστυχισμένους ανθρώπους ή μόνο εμένα;
- Δεν σε απεχθάνομαι. Δεν είναι δικό σου λάθος. Είσαι άρρωστη.
- Δεν νομίζω.
- Όχι;
- Όχι. Είμαι καταθλιπτική. Η κατάθλιψη είναι θυμός. Είναι το τι έκανες, ποιός ήταν παρών και ποιον κατηγορείς.
- Και ποιόν κατηγορείς;
- Εμένα.

Χρειάζεται να γίνω αυτό που ήδη είμαι και να προχωρήσω από αυτήν την ασυναρτησία που με έχει στην κόλαση καταδικάσει

Η στείρα ελπίδα δεν μπορεί να με υποστηρίξει.

Θα πνιγώ στην δυσφορία
   Στην κρύα μαύρη λίμνη του εαυτού μου
   το πηγάδι της άυλης ύπαρξής μου

Πως μπορώ να  ανασυγκροτηθώ
τώρα που οι λογικές σκέψεις μου έχουν για πάντα χαθεί;

Δεν θα ήταν η ζωή που θα επιδοκίμαζα.

Θα με αγαπούν ακριβώς γι’ αυτό που με καταστρέφει
Το ξίφος στ’ όνειρά μου
Η σκόνη στις σκέψεις μου
Η αρρώστια που πολλαπλασιάζεται στις πτυχές του μυαλού μου

Κάθε κοπλιμέντο παίρνει και ένα κομμάτι της ψυχής μου
Ένα εξπρεσσιονιστικό αλογάκι
που κάθεται ανάμεσα σε δύο κορόϊδα
Δεν ξέρουν τίποτα –

Πάντα ελεύθερη περπατούσα
Η τελευταία μιας παλαιάς γενιάς από κλεπτομανείς της λογοτεχνίας
(μια παλιά τιμημένη παράδοση)

Η κλοπή είναι η ιερή τέχνη
στο διεστραμμένο μονοπάτι προς την έκφραση
Τα κατά κόρον θαυμαστικά ξόρκια επιφέρουν νευρική κατάπτωση

Μόνο μια λέξη στο χαρτί και ορίστε το δράμα

Εγώ γράφω για τους νεκρούς
   Τους αγέννητους

Μετά τις 4:48 δεν θα μιλήσω ξανά
Έχω φτάσει στο τέρμα της θλιθερής και απεχθής ιστορίας του για μια αίσθηση που είναι έγκλειστη σε ένα εξωγήινο πτώμα και φωτίζεται από το σατανικό πνεύμα της ηθικής πλειοψηφίας.

Είμαι νεκρή εδώ και πολύ καιρό
Πίσω στις ρίζες μου
Τραγουδώ χωρίς ελπίδα στα σύνορα

Έρχονται φορές που γυρνώ και τσακώνω την μυρωδιά σου. Και δεν μπορώ να συνεχίσω, δεν μπορώ γαμώτο να συνεχίσω χωρίς να εκφράσω αυτην την γαμημένη αίσθηση της γαμημένης επιθυμίας που έχω για σένα. Και δεν μπορώ να πιστέψω πως εγώ αισθάνομαι έτσι για σένα ενώ εσύ δεν αισθάνεσαι τίποτα. Δεν αισθάνεσαι τίποτα;

Σιωπή

Βγαίνω έξω στις 6 το πρωί και αρχίζω να σε ψάχνω. Εάν έχω ονειρευτεί ένα μήνυμα σε ένα δρόμο ή σε μια παμπ ή σε κάποιον σταθμό, πάω εκεί. Και σε περιμένω.

Σιωπή

Το ξέρεις πως αισθάνομαι χειραγωγημένη.

Σιωπή

Ποτέ στην ζωή μου δεν είχα πρόβλημα να δώσω σε κάποιον αυτό που ήθελε. Αλλά κανείς δεν μπόρεσε να μου δώσει. Κανείς δεν με αγγίζει. Κανείς δεν βρίσκεται κοντά μου. Αλλά εσύ με άγγιξες κάπου τόσο μα τόσο βαθιά που δεν μπορώ να το πιστέψω. Και δεν μπορώ να στο ανταποδώσω. Επειδή δεν σε βρίσκω.

Σιωπή

Και πως είναι αυτή;  
Πως θα την γνωρίσω όταν την δω;
Θα πεθάνει, θα πεθάνει, θα πεθάνει γαμώτο.

Σιωπή

Πιστεύεις πως κάποιος μπορεί να γεννηθεί σε λάθος σώμα;

Σιωπή

Άντε γαμήσου. Άντε γαμήσου. Άντε γαμήσου που με απέρριψες, που ποτέ δεν ήσουν εκεί, άντε γαμήσου που με κάνεις να νιώθω σκατά, άντε γαμήσου που ρούφηξες  την αγάπη μου, την ζωή μου, γάμησε τον πατέρα μου που γάμησε την ζωή μου για τα καλά και γάμησε την μάνα μου που δεν τον άφησε αλλά περισσότερο απ’ όλους να πας να γαμηθείς εσύ Θεέ που με έκανες να αγαπήσω κάποιον που δεν υπάρχει.
Άντε γαμήσου άντε γαμήσου άντε γαμήσου.

Σιωπή

- Σε ανακούφισε;
- Όχι
- Δεν καταλαβαίνω γιατί το έκανες.
- Τότε ρώτησέ με.
- Σε ανακούφισε;

Βαθιά Σιωπή

- Μπορώ να το δω;
- Όχι
- Θέλω να δω μήπως μολύνθηκε
- Όχι

Σιωπή

- Το φαντάστηκα ότι θα το έκανες. Πολλοί το κάνουν για να ανακουφιστούν
- Εσύ το έχεις κάνει;
- ……
- Όχι βέβαια. Θα παραήταν λογικό και συνετό. Δεν ξέρω που το διάβασες αυτό αλλά δεν ανακουφίζει την πίεση.

Σιωπή

- Γιατί δεν με ρωτάς γιατί;
Γιατί έκοψα το μπράτσο μου;

- Θέλεις να μου πείς;
- Ναι
- ΡΩΤΗΣΕ ΜΕ!
- Γιατί έκοψες το χέρι σου;
- Γιατί με κάνει και νιώθω απίστευτα καλά. Αισθάνθηκα θαυμάσια.
- Μπορώ να το δω;
- Ναι αλλά δεν μπορείς να το αγγίξεις.

(κοιτάζει)

- Και δεν νομίζεις πως είσαι άρρωστη;
- Όχι
- Εγώ το πιστεύω. Δεν είναι λάθος σου αλλά πρέπει να αναλάβεις την ευθύνη των πράξεών σου.  Σε παρακαλώ να μην το ξανακάνεις.

Όλα περνούν
Όλα φθείρονται
Όλα ξεθυμαίνουν

Η σκέψη μου περπατάει με ένα δολοφονικό χαμόγελο
Εγκαταλείποντας την παράφωνη αγωνία
που βρυχάται στην ψυχή μου

Δεν υπάρχει Ελπίδα Δεν υπάρχει Ελπίδα Δεν υπάρχει Ελπίδα
Δεν υπάρχει Ελπίδα Δεν υπάρχει Ελπίδα Δεν υπάρχει Ελπίδα
Δεν υπάρχει ελπίδα

Ένα τραγούδι για την αγαπημένη μου, ν’ αγγίξει την απουσία της, την καρδιά της, το πλατύ χαμόγελό της. Σε δέκα χρόνια ακόμα νεκρή θα είναι.  Όταν θα ζω με αυτό, όταν θα το αντιμετωπίζω, όταν θα περνούν λίγες μέρες χωρίς καν να το σκέφτομαι, αυτή ακόμα νεκρή θα είναι. Όταν θα είμαι ηλικιωμένη και θα ζώ στους δρόμους και  θα έχω ξεχάσει το όνομά μου, αυτή ακόμα νεκρή θα είναι, θα είναι νεκρή, θα είναι νεκρή
Έχει
      Απλά
            Έρθει το γαμημένο τέλος

Και εγώ πρέπει να σταθώ μόνη μου

Αγάπη μου, αγάπη μου γιατί με εγκατέλειψες;

Εκείνη είναι η τρυφερή αγκαλιά που ποτέ δεν θα νιώσω
και κάτω από της απώλειας την αποκάλυψη τίποτα δεν έχει νόημα

Φτιάχτηκα για να είμαι μόνη μου
για ν’ αγαπώ την απουσία

βρες με
ελευθέρωσέ με

        από αυτό

                  διαβρωτικές αμφιβολίες
                  μάταιη απελπισία

                  τρόμος σε ανάπαυση
Μπορώ να γεμίσω τον χώρο μου
Μπορώ να γεμίσω τον χρόνο μου
Αλλά τίποτα δεν γεμίζει το  κενό της καρδιάς μου

Την ζωτική ανάγκη για την οποία θα μπορούσα να πεθάνω

Σιωπή

- Σε παρακαλώ. Μην σβήνεις το μυαλό μου μόνο και μόνο για να μπω σε μια ευθεία γραμμή. Άκουσέ με και κατάλαβε. Και όταν νιώσεις περιφρόνηση μην το πεις, τουλάχιστον μην το πεις σε μένα.

Σιωπή

- Δεν νιώθω περιφρόνηση
- Όχι;
- Όχι. Δεν είναι δικό σου το λάθος.
- Δεν είναι  λάθος σου, αυτό μόνο ακούω, δεν είναι το λάθος σου, είναι μια αρρώστια, δεν είναι λάθος σου. Το ξέρω πως δεν φταίω. Μου το λες όμως τόσο συχνά που θ’ αρχίσω να πιστεύω πως είναι δικό μου λάθος.
- Δεν είναι λάθος σου
- ΤΟ ΞΕΡΩ
- Αλλά το επιτρέπεις

Σιωπή

- Αυτό δεν κάνεις;
- Δεν υπάρχει ναρκωτικό στην γη που να δώσει ουσία στην ζωή μου
- Εσύ επιτρέπεις αυτήν την κατάσταση απελπισμένου παραλογισμού

Σιωπή

- Εσύ το επιτρέπεις
- Δεν θα μπορώ να σκεφτώ. Δεν θα μπορώ να δουλέψω.
- Τίποτα δεν θα εμποδίζει την δουλειά σου περισσότερο από την αυτοκτονία

Σιωπή

- Ονειρεύτηκα πως ήμουν στην γιατρό και εκείνη μου έδωσε 8 λεπτά ζωής.  Ενώ καθόμουν στην γαμημένη αίθουσα αναμονής μισή ώρα

Βαθιά σιωπή

- Εντάξει. Ας το κάνουμε, ας δοκιμάσουμε τα ναρκωτικά, την χημική λοβοτομή, ας κλείσουμε τις υψηλές λειτουργίες του εγκεφάλου μου και ελπίζω να μπορέσω να είμαι λίγο περισσότερο ικανή να ζήσω.

Ας το κάνουμε.

Αφαίρεση μέχρι του σημείου

Δυσάρεστο
Απαράδεκτο
Στείρο
Αδιαπέραστο

Άσχετο
Ασεβές
Άθρησκο
Αμετανόητο

Δεν μπορώ να φανταστώ
(καθαρά)
Πως μια ψυχή
Θα μπορούσε
Θα ήθελε
Θα το έκανε

Και εάν το έκαναν
Δεν πιστεύω
(καθαρά)
Πως μια άλλη ψυχή
Μια ψυχή σαν την δική μου
Θα μπορούσε
Θα ήθελε
Θα έκανε

Ανεξάρτητα από
Ξερώ πολύ καλά τι κάνω

Δεν είμαι έμφυτη ομιλήτρια

Παράλογη
Αμείωτη
Ανεπανόρθωτη
Αγνώριστη

Εκτροχιασμένη
Διαταραγμένη
Παραμορφωμένη

Δυσνόητη μέχρι του σημείου

     Αλήθεια Σωστό Σωφρονισμένο
       Κάποιος ή οποιοσδήποτε
       Ο καθένας Όλοι
       Πνίγονται στην θάλασσα της λογικής
       Στην τερατώδη παραλυτική κατάσταση

Ακόμα άρρωστη

Γιατί είμαι πληγωμένη;
Είδα το Θεό σε όραμα

Θα έρθετε για να φύγετε

Ατσαλωθείτε
Γιατί θα γίνετε κομμάτια
Θα έρθετε για να φύγετε
Δείτε το φως της απελπισίας
Το βλέμμα της αγωνίας
Και θα οδηγηθείτε στο σκότος
Εάν υπάρξει έκρηξη
(θα υπάρξει έκρηξη)
Τα ονόματα των παραβατών θα ακούγονται από τις ταράτσες
Να φοβάστε τον Θεό
Και την κακοήθη του σύνοδο
Ψώρα στο δέρμα μου
Σε έξαψη η καρδιά μου
Χορεύουμε πάνω σε μια κουβέρτα κατσαρίδες
Αυτή η καταχθόνια κατάσταση πολιορκίας
Όλα αυτά θα έρθουν για να φύγουν
Όλες οι λέξεις της δυσώδους ανάσας μου

Θυμηθείτε το Φως και πιστέψτε στο Φως

Ο Χριστός είναι νεκρός
Και οι καλόγεροι έχουν πέσει σε έκσταση
Εμείς είμαστε
Που εκθρονίζουμε τους αρχηγούς μας
Και λιβάνια καίμε στον Baal

Η διαστροφή αρχίζει

- Στις 4:48 όταν η λογική επιστρέφει για μία ώρα και 12 λεπτά έχω διαύγεια. Όταν περνάει έχω φύγει ξανά.

Ένα άχρηστο ανδρείκειλο, ένας αλλόκοτος ηλίθιος. Τώρα που είμαι εδώ μπορώ να δω τον εαυτό μου αλλά όταν έχω παρσυρθεί από τις άθλιες παραισθήσεις ευτυχίας, η μολυσμένη γοητεία της τεχνικής μαύρης μαγείας, δεν μπορώ να αγγίξω την ουσιώδη ύπαρξή μου.
Γιατί με πιστεύετε τότε και τώρα;

Θυμηθείτε το Φως και πιστέψτε στο Φως. Τίποτα δεν μετράει περισσότερο. Σταματήστε να κρίνετε από την εμφάνιση και δώστε μια δίκαιη απόφαση.

- Μην ανησυχείς. Θα γίνεις καλύτερα.
- Η δυσπιστία σου δεν γιατρεύει τίποτα. Μην με κοιτάς.

Ένα τραπέζι δύο καρέκλες και καθόλου παράθυρα

Εγώ είμαι εδώ
Και εκεί είναι το σώμα μου

       Χορεύει πάνω στο γυαλί

Σε τυχαίους καιρούς δεν υπάρχουν ατυχήματα

Δεν έχεις επιλογή. Η επιλογή έρχεται μετά.

Κόψτε την γλώσσα μου.
Ξεριζώστε τα μαλλιά μου
Ακρωτηριάστε τα άκρα μου
Αλλά αφήστε την αγάπη μου
Θα προτιμούσα να χάσω τα πόδια μου
Να βγάλω τα δόντια μου
Να βγάλω τα μάτια μου
Παρά να χάσω την αγάπη μου

Αναλαμπή τρεμούλιασμα σκίσιμο κόψιμο στράγγισμα πίεση επάλειψη
σκίσιμο Αναλαμπή τρεμούλιασμα γρονθοκόπημα κάψιμο επιπλέω τρεμούλιασμα  επάλειψη τρεμούλιασμα γρονθοκόπημα αναλαμπή τρεμούλιασμα κάψιμο επάλειψη πίεση στράγγισμα γρονθοκόπημα τρεμούλιασμα επιπλέω κάψιμο αναλαμπή τρεμούλιασμα κάψιμο

        ποτέ δεν περάσει

Αναλαμπή τρεμούλιασμα σκίσιμο κόψιμο στράγγισμα πίεση επάλειψη
σκίσιμο Αναλαμπή τρεμούλιασμα γρονθοκόπημα κάψιμο επιπλέω τρεμούλιασμα  επάλειψη τρεμούλιασμα γρονθοκόπημα αναλαμπή τρεμούλιασμα κάψιμο επάλειψη πίεση στράγγισμα γρονθοκόπημα τρεμούλιασμα επιπλέω κάψιμο αναλαμπή τρεμούλιασμα κάψιμο

                          Τίποτα δεν διαρκεί
                                       (αλλά το Τίποτε)

Αναλαμπή τρεμούλιασμα σκίσιμο κόψιμο στράγγισμα πίεση επάλειψη
σκίσιμο Αναλαμπή τρεμούλιασμα γρονθοκόπημα κάψιμο επιπλέω τρεμούλιασμα  επάλειψη τρεμούλιασμα γρονθοκόπημα αναλαμπή τρεμούλιασμα κάψιμο επάλειψη πίεση στράγγισμα γρονθοκόπημα τρεμούλιασμα επιπλέω κάψιμο αναλαμπή τρεμούλιασμα κάψιμο

                                                                  Θύμα. Δράστης. Θεατής

Αναλαμπή τρεμούλιασμα σκίσιμο κόψιμο στράγγισμα πίεση επάλειψη
σκίσιμο Αναλαμπή τρεμούλιασμα γρονθοκόπημα κάψιμο επιπλέω τρεμούλιασμα  επάλειψη τρεμούλιασμα γρονθοκόπημα αναλαμπή τρεμούλιασμα κάψιμο επάλειψη πίεση στράγγισμα γρονθοκόπημα τρεμούλιασμα επιπλέω κάψιμο αναλαμπή τρεμούλιασμα κάψιμο

                                                                                                               Η Ήττα έρχεται τα πρωινά.

Αναλαμπή τρεμούλιασμα σκίσιμο κόψιμο στράγγισμα πίεση επάλειψη
σκίσιμο Αναλαμπή τρεμούλιασμα γρονθοκόπημα κάψιμο επιπλέω τρεμούλιασμα  επάλειψη τρεμούλιασμα γρονθοκόπημα αναλαμπή τρεμούλιασμα κάψιμο επάλειψη πίεση στράγγισμα γρονθοκόπημα τρεμούλιασμα επιπλέω κάψιμο αναλαμπή τρεμούλιασμα κάψιμο

Αναλαμπή τρεμούλιασμα σκίσιμο κόψιμο στράγγισμα πίεση επάλειψη
σκίσιμο Αναλαμπή τρεμούλιασμα γρονθοκόπημα κάψιμο επιπλέω τρεμούλιασμα  επάλειψη τρεμούλιασμα γρονθοκόπημα αναλαμπή τρεμούλιασμα κάψιμο επάλειψη πίεση στράγγισμα γρονθοκόπημα τρεμούλιασμα επιπλέω κάψιμο αναλαμπή τρεμούλιασμα κάψιμο

Η λογική βρέθηκε καταμεσής ενός σπασμού όπου η τρέλα είναι η καμμένη μορφή της διχοτομομημένης ψυχής.
Με γνωρίζω.

Με βλέπω.

Η ζωή μου παγιδευμένη σ’ έναν λογικό ιστό
Εξαρτημένου από έναν γιατρό που καταδικάζει την παράνοια

Στις 4:48

         Θα κοιμηθώ

Ήρθα σε σένα ελπίζοντας να γιατρευτώ.
Είσαι ο γιατρός μου, ο σωτήρας μου, ο παντοδύναμος κριτής μου, ο ιερέας μου, ο Θεός μου, ο χειρουργός της ψυχής μου.

Και εγώ ο προσηλυτιζόμενή σου στην λογική.

- Είδες τα χειρότερα του εαυτού μου
- Ναι
- Εγώ δεν ξέρω τίποτα για σένα
- Όχι
- Αλλά σε συμπαθώ

Σιωπή

- Είσαι η τελευταία μου ελπίδα

Βαθιά Σιωπή

- Δεν έχεις ανάγκη από έναν φίλο. Χρειάζεσαι γιατρό

Βαθιά Σιωπή

- Κάνεις μεγάλο λάθος

Βαθιά Σιωπή

- Αλλά έχεις φίλους. Τι τους προσφέρεις για να σε υποστηρίζουν;

Βαθιά Σιωπή

- Τι τους προσφέρεις;

Σιωπή

- Έχουμε μία επαγγελματική σχέση. Νομίζω πως είναι καλή σχέση αλλά δεν παύει να είναι επαγγελματική

Σιωπή

- Νιώθω τον πόνο σου αλλά δεν μπορώ να κρατήσω την ζωή σου στα χέρια μου

Σιωπή

- Θα είσαι εντάξει. Είσαι δυνατή. Είμαι σίγουρος πως θα είσαι μια χαρά γιατί σε συμπαθώ και συνήθως δεν μπορείς να συμπαθήσεις κάποιον που δεν του αρέσει ο εαυτός του. Για τους ανθρώπους που φοβάμαι είναι εκείνοι που δεν συμπαθώ διότι μισούν τους εαυτούς τους τόσο πολύ που δεν αφήνουν κανέναν να τους πλησιάσει. Αλλά εσένα σε συμπαθώ. Θα μου λείψεις. Όμως γνωρίζω πως θα είσαι καλά.

Σιωπή

- Οι πιο πολλοί πελάτες μου, θέλουν να με σκοτώσουν. Όταν φεύγω κάθε μέρα από δω έχω την ανάγκη να πάω σπίτι, στην ερωμένη μου και να χαλαρώσω. Χρειάζομαι να βρίσκομαι με τους φίλους μου και να χαλαρώνω. Έχω ανάγκη να είμαι κοντά στους φίλους μου.

Σιωπή

- Μισώ αυτήν την γαμημένη δουλειά. Έχω ανάγκη από τους φίλους μου να έχουν σώας τα φρένας
Συγνώμη.
- Δεν φταίω εγώ
- Όχι. Δεν φταίς εσύ. Συγνώμη

Σιωπή

- Προσπαθούσα να εξηγήσω...
- Ξέρω. Θύμωσα επειδή κατάλαβα.

Παχαίνω
Στηρίζομαι
Σπρώχνομαι

Το σώμα μου αρνείται
Το σώμα μου διαλύεται

Δεν μπορώ να το φτάσω
Έχω προχωρήσει πέραν του σημείου αυτού

Πάντα θα έχεις ένα κομμάτι μου γιατί κράτησες την ζωή μου στα χέρια σου
Και αυτά τα σκληρά χέρια θα με αποτελειώσουν

Νόμιζα πως υπήρχε σιωπή μέχρι που όλα έγιναν σιωπηλά

Πως ενέπνευσες αυτόν τον πόνο;

Ποτέ δεν κατάλαβα
τι δεν έπρεπε να νιώθω
Σαν ένα πουλάκι στο φτερό ενός πρησμένου ουρανού
το μυαλό μου είναι σκισμένο από την αστραπή
καθώς πετάει πίσω από τον κεραυνό

Ο φεγγίτης ανοίγει
Ψυχρό Φως
Και Τίποτε
Τίποτε
Δεν βλέπω τίποτε

Τι είμαι;

              Το παιδί της άρνησης

Μπαινοβγαίνω από τον έναν θάλαμο μαρτυρίου στον άλλον
Μια άθλια επιτυχία από λάθη χωρίς συγχώρεση

Η απελπισία με προκαλεί να αυτοκτονήσω
Αγωνία για την οποία οι γιατροί δεν μπορούν θεραπεία να βρούν
Αλλά ούτε νοιάζονται να καταλάβουν
Ελπίζω ποτέ να μην καταλάβεις
Γιατί σε συμπαθώ

Σε συμπαθώ
Σε συμπαθώ

Ακίνητα μαύρα νερά
Τόσο βαθιά όσο το Πάντα
Τόσο παγωμένα όσο ο ουρανός
Τόσο ακίνητα όσο η καρδιά θα είναι όταν φύγεις
Θα παγώσω στην Κόλαση
Φυσικά σε αγαπώ γιατί μου έσωσες την ζωή

Πόσο εύχομαι να μην το είχες κάνει
Εύχομαι να μην το είχες κάνει
Πόσο εύχομαι να με είχες αφήσει ήσυχη

Ασπρόμαυρη ταινία από ναι ή όχι ναι ή όχι ναι ή όχι ναι ή όχι ναι ή όχι

Πάντα σε αγαπούσα
Ακόμα κι όταν σε μισούσα

Τι είμαι;

            Είμαι ο πατέρας μου

Ω όχι όχι όχι

Ο φεγγίτης ανοίγει
Ψυχρό Φως

Δεν ξέρω πιά που να κοιτάξω

Κουράστηκα στο πλήθος να ψάχνω
Τηλεπάθεια και ελπίδα

Παρακολουθώ τ’ αστέρια
Προφητεύω το παρελθόν
Και αλλάζω τον κόσμο με μια ασημένια έκλειψη

Το μόνο τελειωτικό είναι η καταστροφή
Όλοι θα εξαφανιστούμε
Προσπαθώντας να αφήσουμε ένα σημάδι πιο μόνιμο από το δικό μου

Δεν έχω επιχειρήσει ξανά να σκοτώσω τον εαυτό μου γι’ αυτό μην κοιτάτε για προηγούμενα επεισόδεια.
Ότι συνέβη πριν ήταν απλά η αρχή

Ένας κυκλικός φόβος
Που δεν είναι το φεγγάρι. Η γη είναι
Μια επανάσταση

Θεέ μου, Θεέ μου τι θα κάνω;
Το μόνο που γνωρίζω είναι χιόνι και μαύρη απελπισία

Κανέναν δεν έχω που μπορώ να στραφώ
Ένας μάταιος θνητός σπασμός
Η εναλλακτική λύση στον φόνο

Σας παρακαλώ μην με κόψετε για να μάθετε από τι πέθανα
Θα σας πω πως πέθανα
Εκατό χάπια Lofepramine,45 Zopiclone, 25Temazepam, and 20 Melleril
Ό,τι είχα

το κατάπια

μετά έκοψα τους καρπούς μου και κρεμάστηκα

Έγινε

         Ιδού ο Άφυλος της ευνουχισμένης σκέψης

Κρανίο χωρίς τραύματα

Η σύλληψη
Η έκσταση
Η Ρήξη
        Μιας ψυχής

Μια μονοφωνική συμφωνία

Ζεστό σκοτάδι
Τα μάτια μου μουσκεύει

Δεν έχω αμαρτήσει
Αυτή είναι η αρρώστεια της επιθυμίας να γίνεις σπουδαίος

Η ζωτική ανάγκη για την οποία θα μπορούσα να πεθάνω
               Να αγαπηθώ

Πεθαίνω για κάποιον που δεν νοιάζεται
Πεθαίνω για κάποιον που δεν γνωρίζω

               Με κάνεις κομμάτια

Μίλα
Μίλα
Μίλα

                Δέκα μέτρα  αποτυχίας
                μη με κοιτάς

Η τελική μου Στάση

                Κανείς δεν μιλά

Με επαληθεύουν
Γίνονται μάρτυρες
Με Βλέπουν
Με αγαπάνε

                 Η τελική μου υποταγή
                 Η τελευταία μου ήττα

Τα κοτόπουλα ακόμα χορεύουν
Τα κοτόπουλα δεν σταματούν
                 Πιστεύω ότι πιστεύεις για μένα
                 Όσα ήθελα εγώ να πιστεύεις

Η τελευταία εποχή
Ο τερματισμός

                  Να προσέχεις την μάσκα σου
                  Να προσέχεις την μάσκα σου

Μαύρο χιόνι πέφτει
Στον θάνατο θα με κρατήσεις
                  Ποτέ ελεύθερη

Ποτέ δεν είχα την επιθυμία να πεθάνω
Ή να αυτοκτονήσω

Παρακολούθησε με καθώς αφανίζομαι
Κοίτα με

                  Αφανίζομαι

Κοίτα με

Κοίτα με

                  Κοίτα

Παρακαλώ ανεβάστε την αυλαία.