Ανεβαίνεις τη Σταδίου σκυφτός.
Τα χέρια στις τσέπες σφιγμένες γροθιές
αποφανατίζουν τις σκέψεις σου.
Νύχτωσε κι απόψε.
Το μαύρο σε πήρε στο κατόπι.
Η άσφαλτος χυμένο μελάνι
αποτυπώνειτο το αβέβαιο βήμα σου.
Όχι . Δεν ήσουν έτσι εσύ.
Έγινες ένας άλλος.
Δε σου ψιθυρίζει πια η Σκάρλετ στ’ αυτί
καθώς ξαπλώνεις μες στα χαρτόκουτα.
Η Τάρα χάθηκε μέσα στις φλόγες πολύ καιρό πριν.
Του ονείρου σου βωμός.
Από τότε κατοίκησαν στον ουρανό
στίφη εχθρικά κι αιχμαλώτισαν το φως.
Το αύριο δραπέτευσε.
Κάθε σήμερα ξημερώνει χθες .
Ο κόσμος ξέφυγε απ΄ την τροχιά του
γιατί έπαψες να ονειρεύεσαι.
Μη λυπάσαι.
Σίγουρα δε νύχτωσε τη σωστή ώρα.
*Τελευταίο βιβλίο: "Οι λέξεις αντιστέκονται" (εκδόσεις Χάρη Τζο Πάτση, 2018).