Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 46

Νέοι Ρουμάνοι Ποιητές: Vlad Drăgoi, Onisimus Lang, Cosmina Morosan

Μεταφράζει η Άντζελα Μπράτσου

Vlad Drăgoi (n. 1987)

*

οδηγός χρήσης

ξεκίνα με το
να τους χαμογελάς με ένα είδος
ηρεμίας, την αδελφή
της τρέλας κούνα
ελαφρά το κεφάλι και
πλατάγισε τα χείλη σε
ένδειξη ότι το
πράγμα είναι
καλό όπως θα αναμένονταν
την σωστή στιγμή και
πες τους ότι δεν έχεις ίχνος
πολιτειακής ευαισθησίας μετά
προσπάθησε να τους προκαλέσεις
μίαν αντίδραση με κάποιο τρόπο τράβα
μια φωτογραφία με αισχρή
ανάλυση δίχως
φλας στους πολύ
ασχημομούρηδες δείξε την μουντζουρωμένη
οθόνη αλλά
μην τους αφήσεις να βάλουν
το χέρι τους πάνω στο δικό σου χέρι
το χρειάζεσαι είναι
το καλό πες ναι
στο μενού και μετουσίωσε
κύριε και θεέ μου
τα δύο ψωμάκια σε
ψίχουλα διασπαρμένα
στρατηγικά στο κολλαρισμένο
τραπεζομάντηλο της ευημερίας

**

Ο Onisimus Lang (γεννημένος το 1989) δραστηριοποιείται από το 2008 στην σκηνή της Ρουμανικής ραπ με το ψευδώνυμο "Pumn de Ţărână / Χούφτα Χώματος". Έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής τέσσερα άλμπουμ ραπ, από τα οποία, το πιο πρόσφατο, εγώ είμαι το γράμμα (2016) σηματοδοτεί τη στιγμή της μετάβασης του προς την γραπτή ποίηση. Έκανε το ντεμπούτο του το 2018 με την συλλογή Σταφίδων η περιφρονητική προκλητικότητα

*

παραμένω ενεργός

Παραμένω ενεργός με την παρέα του τικ-τακ ενός ρολογιού,
αμφισβητώντας τα γεγονότα και το γεγονός ότι είμαι ξύπνιος.
Ζωγραφίζω σε ιστό αράχνης βαριεστημάρα 5 αστέρων,
επαιτώντας λίγη κατανόηση από τα υπουργεία.
Ξέρεις, δεν έχουν τα πάντα όνομα:
το διάστημα ανάμεσα στις λέξεις είναι και αυτό ένας κόσμος.
Ποίηση είναι η ηθελημένη μου αφέλεια
που την συναντώ κάθε που διερευνώ
το τετριμμένο των σκέψεων που με αποφεύγουν.
Τα λόγια μπανιάρονται στο σάλιο μου
και ύστερα κατολισθαίνουν πάνω στο έλκηθρο που ονομάζεται γλώσσα.

Έμαθα ότι πολλά πράγματα σε βλάπτουν με την πάροδο του χρόνου,
όμως εγώ επειδή δεν ζω μέσα στο χρόνο, μου τα επιτρέπω.
Με τρώει η περιέργεια για το πνεύμα της καθ’ αυτό άδολης ουσίας,
και παρεκτρέπομαι συχνά, αλλά η συνείδησή όλο με πιάνει απὀ τον σβέρκο.
Έχω γίνει εχθρός με τη σκηνή,
για να μείνω καλός φίλος με το στυλό και με το bic.
Εσύ πίστεψες ότι είμαι δυνατός
και με ανέβασες στα μάτια σου χωρίς να το αξίζω.
Ξέρω πού κρύβεται το μυστήριο μου, το έχω δει
και σκοπεύω να το επισκεφθώ, αλλά κωλύομαι εντός δευτερολέπτων.

Τις νύχτες προστατεύω την ησυχία για να μη μου την κλέψει κανείς.
Η σιωπή μου λέει να προσέχω αυτό που λέω στον εαυτό μου για μένα.

Με τρώει η περιέργεια για το πνεύμα της καθ’ αυτό άδολης ουσίας,
και παρεκτρέπομαι συχνά
αλλά η συνείδηση φροντίζει
και με βρίζει.

**

Cosmina Morosan (γ. 1989) δημοσίευσε την συλλογή Beatitudine / Μακαρισμός : πολιτικό δοκίμιο το 2017.

*

στώμεν καλῶς

στον Jaspers, τον διορθωτή,

για να γίνει ζωή
μέσω μίας ταπεινής ευημερίας
γεγονός, όταν ένα πρόσωπο -
σφύζον και ακάθαρτο -
δεν θα έχει τον έλεγχο.

Τι σε γέμισε, λοιπόν
από τα θαύματα της;

- όπως κατά τη διάρκεια μιας έντονης και αισθητικής
φώτισης κάμπτεις
τον νου σου-- ένα πρωινό
σε μια πλατεία-λιβάδι.
Ο ήλιος απωθούσε την δύναμη να υπολογίσεις.

Μια χορωδία κοριτσιών
Με αρμαθιές λουλουδιών, διψασμένα
για υπνωτισμένες φόρμουλες, ένας μελαγχολικός λαός
που διατυμπανίζει σαλαμια αέρος και συνθήματα
ενθουσιαστικά

κάθε που τρίβω επίμονα ένα κέρμα στην τσέπη μου.