photo © Στράτος Προύσαλης
Μέσα στη σύντομη
Αναμονή σου,
Μέσα στο άλσος με τα φθινοπωρινά φύλλα
πεσμένα οι ματάρες σου ανοιγοκλείναν.
Κι ακουγόταν μία
γλυκιά μελωδία λες
και δε χρειαζόταν κανείς μας
Τίποτα άλλο.
Σα να μου στέλνεις
με τη χαριτωμενιά σου
μία μελένια καληνύχτα.
