Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 45

Μαρία Καραμάνη: "Η εξωστρέφεια της Πάτρας με βοήθησε μουσικά"

Συνέντευξη στον Νέστορα Πουλάκο

Συνομιλήσαμε με την πολυτάλαντη "φωνή" Μαρία Καραμάνη, με αφορμή το αυριανό valentine's live της στο Θέσις 7 στο Μοναστηράκι, με τους Δημήτρη Ζαφειρέλη, Σοφία Ανδριανού και Αλέξη Στενάκη.

 

Πώς μας συστήνεται μουσικά η Μαρία Καραμάνη;
Γεια σας και καλώς σας βρήκα. Ασχολούμαι πολλά χρόνια με τη μουσική καθώς είμαι από την Πάτρα και τα καλλιτεχνικά ερεθίσματα ήταν πολλά από μικρή ηλικία. Κάτι το καρναβάλι, κάτι τα πολλά ωδεία της πόλης και η εξωστρέφειά τους, ίσως ότι στο σπίτι όλοι ακούγαμε πάντα μουσική, βρέθηκα στο ωδείο και σε χορωδίες από πολύ νωρίς. Έχω σπουδάσει αρμόνιο, φωνή και είμαι απόφοιτος της δραματικής σχολής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Αυτή την περίοδο έχω κάνει ένα cover από ένα τραγούδι της παλιάς Αθήνας που αγαπώ πολύ, το "Να το πάρεις το κορίτσι".

Έχεις συμμετάσχει σε γκρουπ και ποια ήταν η εμπειρία σου;
Έχω συμμετάσχει σε πολλά γκρουπ όπως και σε συναυλίες, σε αφιερώματα, σε μουσικά σχήματα κατά καιρούς όπως για παράδειγμα στο καλοκαιρινό Χάραμα που είναι μια ιστορική και πανέμορφη μουσική σκηνή. Σε πολλά δρώμενα για το Καρναβάλι. Ως φοιτήτρια είχα μια ροκ μπάντα που κάναμε live με ελληνικά και ξένα ροκ τραγούδια. Σιγά σιγά κατάλαβα όμως πως αγαπώ πιο πολύ το αστικό τραγούδι, τα swing ακούσματα και τα ρετρό και άρχισα να μελετώ την παλιά Αθήνα, τον Αττίκ, την Σοφία Βέμπτο, τη Δανάη, τον Νίκο Γούναρη. Αλλά και τον Χιώτη και τη Μαίρη Λίντα και φυσικά τον Μάνο Χατζιδάκι που το έργο του είναι μοναδικό, σπουδαίο και εμπνευστικό χωρίς όρια.

Με ποια μουσικά είδη πειραματίζεσαι;
Πλέον έχω ένα σχήμα με φίλους μουσικούς που αγαπάμε να παίζουμε ρετρό τραγούδια, Χιώτη, swing ρυθμούς, παλιό ελληνικό κινηματογράφο και φυσικά Χατζιδάκι.

Μίλησέ μας για τα live που κάνεις σε Αθήνα και Πάτρα.
Παίζουμε 2 φορές το μήνα στην Πάτρα, σε έναν καταπληκτικό χώρο που μας αγαπά και μας φιλοξενεί κάθε δεύτερη Πέμπτη του μήνα. Στην Ποικίλη Στοά, στον πεζόδρομο της Πάτρας, στη Ρήγα Φεραίου. Στην Αθήνα είναι μικρό το χρονικό διάστημα που ζω μόνιμα και τώρα αρχίζω και κάνω εδώ τα μουσικά και θεατρικά μου βήματα. Την Πέμπτη στις 14 Φεβρουαρίου θα έχω την χαρά να τραγουδήσω στο Θέσις 7 στο Μοναστηράκι με την Σοφία Ανδριανού, τον Δημήτρη Ζαφειρέλη και τον Αλέξη Στενάκη. Σπουδαίοι μουσικοί όλοι τους.

Πώς βλέπεις το μέλλον σου στη μουσική;
Θα ήθελα να μπορέσω να κάνω πάρα πάνω βήματα και να έχω τα δικά μου τραγούδια με μουσική και στίχους που να με εκφράζουν και να έχουν κάτι να πουν ώστε να μπορώ να επικοινωνήσω ακόμα πιο άμεσα με τους ανθρώπους που έρχονται να με ακούσουν. Μακάρι να γίνει αλήθεια σύντομα αυτό το όνειρο.

Μπορεί ένας μουσικός στην Ελλάδα του σήμερα να συντηρείται μόνο από την μουσική;
Δυστυχώς η απάντησή μου θα είναι αρνητική. Είναι πολύ δύσκολο κάποιος να ζήσει από αυτή τη δουλειά. Οι εμφανίσεις δεν είναι συχνές, οι αμοιβές των μουσικών δεν είναι ικανοποιητικές ώστε κάποιος να μπορεί να συντηρηθεί. Μόνο σε μεγάλα σχήματα και μόνο οι αρκετά διάσημοι καλλιτέχνες μπορούν να βιοποριστούν από την τέχνη τους στην χώρα εδώ και αρκετά χρόνια πλέον.

Αυτό που ρωτάμε όλους στο vakxikon.gr είναι να μας πουν ποιο είναι το αγαπημένο τους βιβλίο και γιατί.
"Λουτρό Οξυτοκίνης" της Κατερίνας Κονιδάρη βέβαια! Τρυφερό με χιούμορ, άμεσος λόγος που τρέχει και δε σε κουράζει αλλά και καυστικότητα για την πραγματικότητα. Όσοι το διάβασαν ξέρουν! Όσοι δεν το διάβασαν προτείνω να το κάνουν άμεσα! Αλλά και το "Δε με ξέρεις" του Παναγιώτη Μπαρμπαγιάννη. 45μικρό διηγήματα για τον τραυματισμένο παιδικό κόσμο με τεράστιο ενδιαφέρον για αφύπνιση!