Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 28

Γκιγιέρμο Μοράλες Σίγιας: Ποιήματα

solertimet27.jpg
Μεταφράζει η Άτη ΣολέρτηΣτην ποίηση του Γκιγιέρμο Μοράλες Σίγιας το σημαίνον προσπαθεί να χειραφετηθεί από το σημαινόμενο, χωρίς όμως να χάνεται το νόημα. Οι εικόνες των τοπίων της φύσης παρατηρούν τις εποχές καθώς οι ήχοι των στίχων του κυματίζουν τη βάρκα στη θάλασσα της γλυκιάς ονειροπόλησης. Ο ήλιος χρίζεται λυτρωτής με τις εξηγήσεις που προσφέρει. Το πλήθος των μεταφορών, τα λογοπαίγνια και η περίπλοκη σύνταξη του ποιητή συνθέτουν το προσωπικό του ύφος για το οποίο ξεχώρισε και βραβεύτηκε. Ο Γκιγιέρμο Μοράλες Σίγιας (Guillermo Morales Sillas) γεννήθηκε στη Βαλένθια το 1986. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία και έχει εργαστεί ως καθηγητής. Το βιβλίο του Ellos son mejores - Εκείνοι είναι καλύτεροι, που κέρδισε το VI βραβείο για νέους ποιητές Pablo García Baena, αποτελεί την πρώτη ποιητική του συλλογή. Διατηρεί το μπλογκ: http://cuandolospajarospienparistexas.blogspot.gr/


Εκείνοι είναι οι καλύτεροι

Γιατί μπορεί να συνοψίζεται από τότε που γυρίζαμε
τη σβούρα και λέγαμε «κοίτα, κοίτα με πώς
το κάνω», είχαμε ενενήντα δύο βόλους·

στο «φυσικά / όπου ενώνεστε / εγώ επίσης καπνίζω»,
μαζόχες και εκμεταλλευτές υπάρχουν χιλιάδες·

στους πανηγυρικούς στις δημόσιες συγκοινωνίες, στην
τάξη και ηρεμία και στους καθαρούς δρόμους, πράγματα
στεφανωμένα από ξανθό και βούτυρο,
από ηλιοτρόπια, από φωνήεντα ανοιχτά
και μεταβλητό ηχόχρωμα·

στα δυσάρεστα ενάντια στα ικετευτικά μάτια
πάντα ψάχνοντας πατέρα,
πάντα ψάχνοντας
πάθος – ίδρυμα

υπάρχουν άνθρωποι στο ακρωτήρι.


Κουζίνα με αγάπη

Κάποιος μαγείρεψε διάφορα πιάτα.
Για μέρες. Κάποιος είναι καλός
και δεν σκέφτηκε την παλινδρόμηση.
Εκεί κατευθυνόμαστε
για να εξισώσουμε φαγητό και φιλί, για να κάνουμε
από την τορτίγια μια μεγάλη αγκαλιά - - μπορεί
να είναι αφράτη, μπορεί ξερή.

Το αυτοκίνητο αστράφτει, βρέχει λιγάκι,
πιο πέρα από τα χαντάκια ηλιοτρόπια
από χαρτί και ρόδινα αμπελόφυλλα παρατείνουν το
φθινόπωρο.
Μας πέφτουν μυστικά, φύλλα μαύρης λεύκας απ’ το στόμα,
ξέρουμε πως ο ορίζοντας και ο λαιμός
είναι το ίδιο πράγμα.

Είναι πολύ να συνειδητοποιείς το συνεχές.

Στο δωμάτιο της κουζίνας,
υπάρχουν εμπόδια στη φυσική κυκλοφορία
του φωτός, του αέρα και του διαλόγου. Υπάρχει μια λαχτάρα κυριολεκτική.

Μετά από τις παλέτες της αυτοβοήθειας,
την πίστη στην μετενσάρκωση, στο άλμα
της εξέλιξης
πως κάποια μέρα θα γίνουμε σοφές σφαίρες φωτός,
του έχουν ατροφήσει τα πλευρά.

Το να αναπνέει τον πονάει.

«Παντοδύναμη αγάπη, ύψιστη και πανταχού παρούσα»
αλλά με την αγάπη έχεις να κάνεις
και να μαζέψεις τα ψίχουλα - - μένουν
κάποια στο τραπέζι.

Primum manducare  εκείνη είναι η γη.
Θα μιλήσουμε για πουλιά
όταν ο κόσμος δεν θα περιστρέφεται στο πνευμόνι σου το
Αριστερό.

Τι κρίμα όταν κοιτάζεις προς τα πάνω
γιατί
αλλάζει η εποχή. Αρχίζουν να πέφτουν σε χειμερία νάρκη τα
μάτια σου.

Τα μπρατσάκια, το μπικίνι

Δεν είχε σημασία η ακτή η βρωμερή,
ο αέρας που τρίβει τις κόρες των ματιών, που καίει,
έπρεπε να βγάλεις τα μπρατσάκια.

Τότε ίδρωνε η καρδιά σου, έπρεπε
να βουτήξεις από ψηλά, τα κύματα εξασθενούσαν.

Το υπόλοιπο ήταν η άμμος, το θαλάσσιο κοχύλι - - κάστρο
δώσε μου, δώσε- -,
το νευτώνειο από πουλιά και αφρούς
ή ο φόβος ενός σύννεφου
πάνω στο οποίο δεν στηριζόμαστε. Όταν το λογότυπο
με τις πολλές βλεφαρίδες της coca-cola μας στόλιζε
το μισοδαγκωμένο σαρκώδες βερίκοκο
και ήταν ο λαιμός ο ήλιος.
Το ταξίδι στο μπιτς μπαρ, οι μεθυσμένοι
παντοκράτορες και σκληροτράχηλοι με πρόσωπο
του Clint Eastwood και κυριακάτικα παπούτσια.

Το δικό μας μεθύσι: μια γρανίτα από λεμόνι.

Άλλες παραλίες μετά μαζί σου
γιατί
κανένας δεν επιδεικνύει καλύτερα το πράσινο μπικίνι
όπως η δάφνη, όπως η ελιά,
ούτε φοράει αυτά τα μαλλιά χρυσαφένιο λουλούδι ανοιχτό.

Επιθυμώ κυματισμό,
επιθυμώ να παλέψω μαζί σου.
Παράγεις πτήση από πουλιά,
ψαράκια που τραγουδάνε και καταδύονται.
Ο τεμπέλης μου τζίτζικας βόσκει
άμμους, μου οργώνει πορφυρό
σκελετό. Εγώ φοβόμουν το νερό.

Βοήθεια, ναυαγοσώστες,
βρέχω τα μάγουλά μου και το αλάτι
μυρίζει από τότε που ήμουν παιδί, νιώθω
σβησμένη δίψα από διακαή ζωή:
τέσσερα παιδιά μουλιάζουν την τσουτσούνα
πάνω σ’ ένα άφωνο κολυμβητικό σμήνος.

Ο ήλιος εξηγεί.

*Ποιήματα από το βιβλίο Ellos son mejores – Εκείνοι είναι καλύτεροι, Εκδ. La Bella Varsovia, 2013.