φωτό: Αλ. Κατσής
Εν σαρκί περιπολών θεός, ποίηση, Παναγιώτης Χαχής, εκδόσεις Πανοπτικόν 2015
Σκληρότερος μυς
η γλώσσα
Εκκωφαντικά τα χέρια
Στο εκτόπισμα της λέξης
Κατεβαίνουν καταιγίδα.
Σαρκαστικό μεγάφωνο
Μιλάω το θόρυβο
Της φιμωμένης πληγής.
Φωνή νομάδα
Στα μεθυσμένα δέντρα
Που κλίνουν τη γύμνια σου
Στήθος άσυλο στην
Ωμότητα, φως
Σχεδόν αχειροποίητο,
Αναπνέοντας το φύλο
Του καπνού.
Σήμανση
Απόψε, που είμαι απ’
Το στήθος και πάνω
Με βήμα σταθερό
Στα αγελαία ίχνη
Το σπέρμα στεγνώνει,
Κλωστές της μαριονέτας
Ανάμεσα στα πόδια σου.
Δεν θα μείνει λέξη για λέξη
Ζωγραφίζοντας
Το περίγραμμα των εραστών
Από μνήμης.
