ADAGIO
Ψάξε ένα μέρος να κρυφτείς
ας πούμε ένα μέρος άξενο
γείρε πάνω στα χείλη της ακρίδας
που απέρριψε το σμήνος.
Ας πούμε μια άξενη ζωή
γείρε πάνω στα χείλη της ακρίδας
κι άσε τις άλλες να σαρώνουν
τις καλλιέργειες των ανθρώπων.
Γείρε πάνω στα χείλη της ακρίδας
ντύσου μια σιωπηρή ασπίδα
κι αγάπα τους ανθρώπους
με τον τρόπο σου
σ’ ένα άξενο κελί που δεν
τους καταδέχεται
όλους μα όλους τους
τους τρόπους.
Ας πούμε σα μονάκριβος αρπιστής
σαν αντιρρησίας της συνείδησης της μοίρας
σπείρε πάνω στα χείλη της ακρίδας
θρύλους σαν άσπρα στίγματα
που ξέχασαν οι κύκνοι
μες σε φιλιά κοράκων.
ΠΑΡΟΧΗ
Να παραδοθώ θα πει να παραδώσω
το εγώ μου σε μια όμορφη γυναίκα
ξανθιά, με μάτια τσακίρικα
φωνή σα χαρακτηριστικά λεπτή
αλλά βαθιά
να ανατέμνει ανασφάλειες
με θήλαστρα
και στο γάλα να τις πνίγει.
Αλλά πώς να παραδώσω
έτσι το εγώ μου
δίχως νερό για να ποτίζει τα λουλούδια της.
Πρέπει να το αναγραμματίσω
να απορρίψω τη βαθύτερη δομή του
κι ύστερα το έκδυμα να φάω:
γεώ
τα κατάφερα, στο τελευταίο γράμμα
ο τονισμός, εντάξει η τελειότης.
Και τώρα, η μόνη λύση για να ποτίζει
τα λουλούδια της:
γεώτρηση
μόνιμη παροχή οφθαλμών στους κήπους της
οξυνόμενο, περισπώμενο, αιώνια σκλαβωμένο
ωμέγα στο σώμα της
κι άλφα η πρώτη φορά που την είδα.
Ο Δημήτριος Μουζάκης είναι βιολόγος και ποιητής. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές : "H Aδελφότητα της Θλίψης" (Δωδώνη, 2006) και "Υδροβάτης" (Δωδώνη, 2007).
