Tennessee Williams
O Γυάλινος Κόσμος
ένα Έργο Μνήμης
Μεταφράζει ο Δημήτρης Τσεκούρας, συγγραφέας - μεταφραστής
Η παρούσα απόδοση - μετάφραση του έργου βασίστηκε κατά κύριο λόγο στο κείμενο της πρώτης έκδοσης (New York: Random House 1945). Επίσης, ελήφθησαν υπ’ όψιν οι προσθήκες - παραλλαγές στους διαλόγους και τις σκηνικές οδηγίες της πρώτης παράστασης του έργου στη Νέα Υόρκη. Το περιοδικό Vakxikon.gr, θα δημοσιεύσει ολόκληρη τη μετάφραση του έργου από τον γνωστό συγγραφέα και μεταφραστή ανά σκηνή. Ακολουθεί το πέμπτο μέρος των δημοσιεύσεων - Σκηνή 5. [Προηγούμενα: Σκηνή 1 |Σκηνή 2 | Σκηνή 3|Σκηνή 4]
ΣΚΗΝΗ V
(λεζάντα στην οθόνη: «Αναγγελία»)
(είναι Άνοιξη, λίγο πριν βραδιάσει. Οι Γουίνγκφιλντ μόλις έχουν δειπνήσει, η Αμάντα και η Λώρα μαζεύουν τα πιάτα. Αμυδρό φως. Ο Τομ, με άσπρο πουκάμισο και παντελόνι, σηκώνεται από το τραπέζι και πηγαίνει προς τη σκάλα κινδύνου)
ΑΜΑΝΤΑ
Κάνε μου μια χάρη, αγόρι μου.
ΤΟΜ
Τι;
ΑΜΑΝΤΑ
Χτένισε τα μαλλάκια σου! Είσαι τόσο όμορφος με τα μαλλιά σου χτενισμένα!
(ο Τομ κάθεται στον καναπέ, ανοίγει μια εφημερίδα, το τεράστιο πρωτοσέλιδο γράφει «Ο Φράνκο θριαμβεύει»)
ΑΜΑΝΤΑ
Ξέρεις τι θα ήθελα να έχεις πάρει από τον πατέρα σου;
ΤΟΜ
Τι;
ΑΜΑΝΤΑ
Δεν φαντάζεσαι πόσο πρόσεχε την εμφάνισή του! Δεν ήθελε ποτέ να φαίνεται ατημέλητος.
(ο Τομ πετάει την εφημερίδα στο πάτωμα και πηγαίνει προς τη σκάλα)
Πού πας;
ΤΟΜ
Να καπνίσω.
ΑΜΑΝΤΑ
Καπνίζεις πάρα πολύ, Τομ! Ένα πακέτο την ημέρα σημαίνει δεκαπέντε σεντς την ημέρα… που σημαίνει… τριάντα επί δεκαπέντε… για υπολόγισε τι σημαίνει αυτό, Τομ,… αυτό σημαίνει ότι με τα χρήματα αυτά θα μπορούσες να παρακολουθείς μαθήματα Λογιστικής στο Νυχτερινό Σχολείο, Τομ. Σκέψου πόσο ωραίο θα ήταν κάτι τέτοιο για σένα, αγόρι μου!
ΤΟΜ
Εγώ προτιμώ να καπνίζω.
ΑΜΑΝΤΑ
(με αυστηρό τόνο)
Αυτή είναι η τραγωδία!
(γυρνάει και κοιτάζει τη φωτογραφία του άντρα της)
ΤΟΜ / ΑΦΗΓΗΤΗΣ
(στη σκάλα)
απέναντι από το σπίτι μας
μέσα σε ένα στενάκι τόσο δα
βρισκόταν το χορευτικό κέντρο «Ο Παράδεισος»
καμιά φορά η Μουσική σαν να έμπαινε μέσα στο σπίτι
στο χορευτικό κέντρο «Ο Παράδεισος» υπήρχε και μια μεγάλη γυάλινη μπάλα που κρέμονταν από το ταβάνι
πολύχρωμη μπάλα και σαν ουράνιο τόξο τα χρώματά της
και καμιά φορά μέσα στο σπίτι ήταν σαν να έμπαινε ακόμα και το Φως που έβγαινε από αυτή τη μεγάλη γυάλινη μπάλα
η ορχήστρα ακουγόταν να παίζει βαλς ή τανγκό
ένας αργός, ηδονικός ρυθμός
κάτι ζευγαράκια βγαίνανε έξω και ψάχνανε απόμερες γωνιές για τα φιλιά τους
φιλιά πίσω από κάδους
ή κάτω από τους στύλους του ηλεκτρικού
κι αυτά τα φιλιά λες και ήταν η ανταμοιβή για κάτι ζωές που περνούσαν έτσι
χωρίς καμιά αλλαγή
χωρίς καμιά περιπέτεια
αλλά η αλλαγή κι η περιπέτεια δεν θα καθυστερούσαν για πολύ ακόμη
στην Ισπανία βομβάρδιζαν την Γκερνίκα!
αλλά εδώ μόνο σουίνγκ και αλκοόλ
κέντρα χορευτικά και σινεμά
μπαρ και σεξ
κι όλα αυτά αιωρούνταν στο σκοτάδι σαν πολύφωτο που κυρίευε τον κόσμο φευγαλέα, απατηλά
μια αλλαγή πλανιόταν στην ατμόσφαιρα
μια αλλαγή που, αργά ή γρήγορα, θα έφτανε μέχρι εδώ…
(η Αμάντα βγαίνει έξω)
ΑΜΑΝΤΑ
(αναστενάζοντας)
Ποιος θα το φανταζόταν;! Μια σκάλα κινδύνου για βεράντα!
(στον Τομ)
Τι κοιτάς;
ΤΟΜ
Το φεγγάρι.
ΑΜΑΝΤΑ
Έχει φεγγάρι απόψε;
ΤΟΜ
Πάνω από το μπακάλι του Γκάρφινκελ.
ΑΜΑΝΤΑ
Ναι! Σαν μια μικρή ασημένια παντόφλα.
Ευχή έκανες;
ΤΟΜ
Μμμ
ΑΜΑΝΤΑ
Τι ευχή έκανες;
ΤΟΜ
Αυτό είναι μυστικό.
ΑΜΑΝΤΑ
Ο μυστηριώδης κύριος Τομ! Ε λοιπόν, ούτε εγώ θα σου πω τι ευχή έκανα!
ΤΟΜ
Δεν είναι και τόσο δύσκολο να μαντέψω.
ΑΜΑΝΤΑ
Τόσο διάφανη είμαι;
ΤΟΜ
Ε, δεν είσαι και σφίγγα.
ΑΜΑΝΤΑ
Εγώ θα σου πω τι ευχήθηκα! Ευχήθηκα ευτυχία και επιτυχία για τα μονάκριβα παιδιά μου. Έχει δεν έχει φεγγάρι, εγώ αυτό εύχομαι πάντα.
ΤΟΜ
Είσαι σίγουρη ότι δεν ευχήθηκες να βρεθεί ένας… καβαλιέρος;
ΑΜΑΝΤΑ
Πώς σου ήρθε αυτό τώρα;
ΤΟΜ
Εσύ δεν μου έλεγες να βρω έναν για τη Λώρα;
ΑΜΑΝΤΑ
Σου είπα, και όχι μία μόνο φορά, ότι θα ήταν καλό για την αδερφή σου αν καλούσες στο σπίτι κάποιο καλό παιδί από την αποθήκη.
ΤΟΜ
Το είπες αμέτρητες φορές.
ΑΜΑΝΤΑ
Και;
ΤΟΜ
Θα έρθει.
ΑΜΑΝΤΑ
Ποιος;
ΤΟΜ
Ο καβαλιέρος!
(εικόνα στην οθόνη: Ένας επισκέπτης με ανθοδέσμη)
ΑΜΑΝΤΑ
Τομ! Θέλεις να πεις ότι κάποιο καλό παιδί, κάποιος… νεαρός θα έρθει στο σπίτι;
ΤΟΜ
Ναι, μητέρα, ναι. Κάλεσα κάποιον για φαγητό.
ΑΜΑΝΤΑ
Μου λες αλήθεια, Τομ;
ΤΟΜ
Ναι, μητέρα, αλήθεια σού λέω.
ΑΜΑΝΤΑ
Και δέχτηκε;
ΤΟΜ
Ναι, μητέρα, και δέχτηκε!
ΑΜΑΝΤΑ
Μα αυτό είναι θαύμα!
ΤΟΜ
Ευχαριστημένη;
ΑΜΑΝΤΑ
Και είναι σίγουρο ότι θα έρθει;
ΤΟΜ
Σιγουρότατο.
ΑΜΑΝΤΑ
Και πότε θα έρθει;
ΤΟΜ
Συντομότατα.
ΑΜΑΝΤΑ
Τομ, πάψε να παίζεις μαζί μου και πες μου μερικά πράγματα σε παρακαλώ πολύ!
ΤΟΜ
Σαν τι πράγματα;
ΑΜΑΝΤΑ
Πότε θα έρθει, Τομ;
ΤΟΜ
Αύριο.
ΑΜΑΝΤΑ
Αύριο;;; Τι εννοείς αύριο; Δεν υπάρχει χρόνος μέχρι αύριο!
ΤΟΜ
Χρόνος για ποιο πράγμα, μητέρα;
ΑΜΑΝΤΑ
Για τις ετοιμασίες, Τομ!
ΤΟΜ
Δεν χρειάζεται να μπεις στον κόπο, μητέρα.
ΑΜΑΝΤΑ
Φυσικά και χρειάζεται να μπω στον κόπο, Τομ! Θέλω και πρέπει τα πάντα να είναι στην εντέλεια! Πρέπει να γυαλίσω τα ασημικά, να πλύνω το καλό τραπεζομάντηλο, να καθαρίσω τα παράθυρα, να κρεμάσω καινούργιες κουρτίνες και τα ρούχα;;; Τι θα γίνει με τα ρούχα, Τομ; Διότι όλο και κάτι πρέπει να φορέσουμε. Κάνω λάθος;
ΤΟΜ
Μα μητέρα…
ΑΜΑΝΤΑ
Αποκλείεται να ξεχνάς, Τομ, ότι είναι η πρώτη φορά που καλούμε κάποιον άνθρωπο στο σπίτι για την αδερφή σου! Και μόνο που το σκέφτομαι…
Τομ, θέλω να σε ρωτήσω μερικά πράγματα.
ΤΟΜ
Αν πρόκειται να κάνεις τόση φασαρία, θα το ακυρώσω, θα του πω να μην έρθει!
ΑΜΑΝΤΑ
Αυτό να το βγάλεις από το μυαλό σου! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη προσβολή για έναν άνθρωπο!
(μπαίνουν μέσα)
ΑΜΑΝΤΑ
Κάθισε σε παρακαλώ!
ΤΟΜ
Κάποια συγκεκριμένη θέση στην οποία θα ήθελες να καθίσω;
ΑΜΑΝΤΑ
Όπου θες κάθισε, Τομ!
Θεέ μου!, αυτός ο καναπές είναι απαίσιος! Πρέπει να τον σκεπάσω οπωσδήποτε με ένα ωραίο φωτεινό ύφασμα! Κι η πολυθρόνα! Η πολυθρόνα χρειάζεται κι αυτή ένα κάλυμμα! Αν είχα λίγο χρόνο ακόμη, θα άλλαζα και την ταπετσαρία στους τοίχους! Για πες μου τώρα, Τομ, πώς τον λένε;
ΤΟΜ
Τον λένε Ο’ Κόνορ.
ΑΜΑΝΤΑ
Και πού τον γνώρισες; Στην αποθήκη;
ΤΟΜ
Πού αλλού;
ΑΜΑΝΤΑ
Τομ! Δεν φαντάζομαι να πίνει!
ΤΟΜ
Γιατί ρωτάς;
ΑΜΑΝΤΑ
Ο πατέρας σου έπινε!
ΤΟΜ
Πάλι τα ίδια!
ΑΜΑΝΤΑ
Δηλαδή πίνει;
ΤΟΜ
Εξ όσων γνωρίζω, όχι!, δεν πίνει.
ΑΜΑΝΤΑ
Πρέπει να μάθεις, Τομ. Πρέπει να βεβαιωθούμε! Είναι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα για την κόρη μου!
ΤΟΜ
Μήπως βιάζεσαι λίγο; Ο κύριος Ο’ Κόνορ δεν έχει εμφανιστεί καν στη σκηνή!
ΑΜΑΝΤΑ
Θα εμφανιστεί αύριο όμως! Και θα γνωρίσει την αδερφή σου! Κι εγώ τίποτα, δεν ξέρω τίποτα για τον χαρακτήρα του, για το ποιόν του!
Μωρέ καλύτερα γεροντοκόρη παρά γυναίκα κανενός μπεκρή!
ΤΟΜ
Θεέ μου!
ΑΜΑΝΤΑ
Κιχ μη βγάζεις!
ΤΟΜ
(σκύβει προς το μέρος της, ψιθυριστά)
Ξέρεις, μητέρα, υπάρχουν και άντρες που γνωρίζουν κορίτσια αλλά δεν τα παντρεύονται μετά.
ΑΜΑΝΤΑ
Για σύνελθε, Τομ, και πάψε να σαρκάζεις!
(έχει πάρει μια βούρτσα για μαλλιά και στέκεται από πάνω του)
Κι άσε με επιτέλους να φτιάξω αυτό το τσουλούφι στα μαλλιά σου.
(ο Τομ κάθεται να τον χτενίσει)
ΑΜΑΝΤΑ
Και δεν μου λες, ποια είναι η θέση του κυρίου Ο’ Κόνορ στην αποθήκη;
ΤΟΜ
Είναι στο τμήμα αποστολών.
ΑΜΑΝΤΑ
Ακούγεται πολύ υπεύθυνη θέση. Κι εσύ θα μπορούσες, αν είχες μια στάλα παραπάνω δυναμισμό, να είχες μια τέτοια θέση.
Και τι μισθό παίρνει;
ΤΟΜ
Περίπου ογδόντα πέντε δολάρια τον μήνα.
AMANTA
Δεν τον λες και κάνα βασιλικό μισθό αλλά
ΤΟΜ
Είκοσι δολάρια παραπάνω από τον δικό μου.
ΑΜΑΝΤΑ
Το ξέρω!
Πάντως με ογδόντα πέντε δολάρια ένας οικογενειάρχης τσίμα τσίμα τα βγάζει πέρα.
ΤΟΜ
Να σου θυμίσω ότι ο κύριος Ο’ Κόνορ δεν είναι οικογενειάρχης.
ΑΜΑΝΤΑ
Θα γίνει όμως κάποτε.
ΤΟΜ
Μάλιστα. Κατάλαβα.
ΑΜΑΝΤΑ
Εξ όσων γνωρίζω ίσως και να είσαι ο μόνος νέος άνθρωπος που αγνοεί ότι το μέλλον θα γίνει παρόν, ότι το παρόν ήταν κάποτε παρελθόν και ότι το παρελθόν, εάν δεν προνοήσει κανείς, καταλήγει μια παντοτινή μεταμέλεια!
ΤΟΜ
Σου υπόσχομαι ότι όλο αυτό θα το επεξεργαστώ και θα πράξω αναλόγως.
ΑΜΑΝΤΑ
Πάψε να είσαι είρων και πες μου μερικά πραγματάκια ακόμη.
Πώς είπαμε ότι τον λένε;
ΤΟΜ
Τζέιμς Ντι Ο’ Κόνορ.
ΑΜΑΝΤΑ
Πιο Ιρλανδός δεν γίνεται! Τύχη βουνό δηλαδή! Και είσαι σίγουρος ότι δεν πίνει;
ΤΟΜ
Μπορώ να του κάνω ένα τηλεφώνημα, αν θέλεις.
ΑΜΑΝΤΑ
Σε αυτά τα ζητήματα χρειάζεται μεγάλη διακριτικότητα και ασφαλώς η κατάλληλη στιγμή. Θυμάμαι, όταν ήμουνα νέα, κοριτσάκι σχεδόν, στο Μπλου Μάουντεν, εάν υπήρχε έστω και η παραμικρή υποψία για κάποιον νεαρό ότι έπινε, το κορίτσι που ενδιαφερόταν για αυτόν, εάν υποθέσουμε ασφαλώς ότι κάποιο κορίτσι ενδιαφερόταν για αυτόν, πήγαινε και μιλούσε στον ιερέα. Για την ακρίβεια μιλούσε στον ιερέα ο πατέρας του κοριτσιού, εάν ασφαλώς ο πατέρας ήταν εν ζωή. Και φρόντιζε να μάθει για το ποιόν του νεαρού με τρόπο. Γι’ αυτό σου λέω: Σε αυτά τα ζητήματα χρειάζεται μεγάλη διακριτικότητα. Αλλιώς, το λάθος μπορεί να αποβεί ολέθριο για το κορίτσι!
ΤΟΜ
Και στην περίπτωση τη δική σου πώς έγινε και συνέβη ένα τόσο ολέθριο λάθος;!
ΑΜΑΝΤΑ
Αχ!, το βλέμμα του πατέρα σου… δεν φαντάζεσαι! Χαμογελούσε και παραδίδονταν οι πάντες! Γοητεία! Ξέρεις τι σημαίνει Γοητεία;! Αλίμονο στο κορίτσι που θα ενδώσει στη Γοητεία ενός ωραίου άνδρα. Εύχομαι ο κύριος Ο’ Κόνορ να μην είναι και πάρα πολύ όμορφος.
ΤΟΜ
Όχι, δεν είναι πολύ όμορφος.
ΑΜΑΝΤΑ
Ελπίζω να μην είναι και κακάσχημος πάντως.
ΤΟΜ
Ας πούμε πως είναι μετρίως άσχημος!
ΑΜΑΝΤΑ
Στον άντρα αυτό που μετράει είναι ο χαρακτήρας.
ΤΟΜ
Πάντοτε το πίστευα αυτό, μητέρα.
ΑΜΑΝΤΑ
Εγώ νομίζω ότι όχι μόνο δεν το πίστευες αλλά ούτε καν το σκέφτηκες ποτέ!
ΤΟΜ
Αυτή η καχυποψία σου απέναντί μου…
ΑΜΑΝΤΑ
Και δεν μου λες, είναι εργατικός; Έχει θέληση να προοδεύσει;
ΤΟΜ
Επ’ αυτού δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία!
ΑΜΑΝΤΑ
Και ποιες οι ενδείξεις σου;
ΤΟΜ
Πηγαίνει σε νυχτερινό σχολείο.
ΑΜΑΝΤΑ
(πολύ χαρούμενη)
Ω μα αυτό είναι θαύμα! Και τι σπουδάζει εκεί;
ΤΟΜ
Πρώτον: Ραδιοτεχνολογία και δεύτερον την Τέχνη του αγορεύειν: Πώς να μιλάτε ενώπιον του κοινού!
ΑΜΑΝΤΑ
Άρα έχει όραμα, Τομ, έχει Φιλοδοξίες! Επιθυμεί να προοδεύσει! Ένας νέος που σπουδάζει πώς να μιλάει ενώπιον του κοινού δεν μπορεί παρά να θέλει να φθάσει ψηλά! Αμ η Ραδιοτεχνολογία;! Αυτό ανήκει σίγουρα στο Μέλλον! Σε ευχαριστώ πολύ! Πρόκειται το δίχως άλλο για δύο πληροφορίες άκρως διαφωτιστικές. Κι αυτά ακριβώς είναι που πρέπει να γνωρίζει μία μητέρα για έναν άντρα που θα έρθει να δει την κόρη της, ανεξάρτητα από το εάν έχει σοβαρό σκοπό ή όχι.
ΤΟΜ
Μόνο, μητέρα, σε προειδοποιώ: Ιδέα δεν έχει για την Λώρα. Βλέπεις, δεν του αποκάλυψα τα κρυφά και τα σκοτεινά και τα απώτερα κίνητρά μας. Το μόνο που του είπα ήταν: «Τζιμ, τι λες; Δεν έρχεσαι να φας αύριο βράδυ σπίτι μαζί μας;» Κι αυτός είπε «Ok, Τομ» και κάπου εκεί έληξε κάθε συζήτηση.
ΑΜΑΝΤΑ
Ε βέβαια, στρείδι όπως πάντα! Όταν έρθει όμως και δει πόσο όμορφη, πόσο γλυκιά, πόσο αξιαγάπητη είναι η Λώρα μας, τότε να είσαι σίγουρος ότι θα ευγνωμονεί την τύχη του που τον κάλεσες για φαγητό.
ΤΟΜ
Αχ, μητέρα, νομίζω ότι δεν πρέπει να περιμένεις και πολλά από τη Λώρα.
ΑΜΑΝΤΑ
Τι θες να πεις;
ΤΟΜ
Θέλω να πω ότι η Λώρα είναι όμορφη και γλυκιά και αξιαγάπητη για εμάς, μητέρα. Επειδή είναι δικιά μας. Κι ούτε καν προσέχουμε πια ότι η Λώρα είναι ανάπηρη.
ΑΜΑΝΤΑ
Σου απαγορεύω να λες αυτή τη λέξη!
ΤΟΜ
Μα για δες την πραγματικότητα, μητέρα.
Κι όχι μόνο ανάπηρη αλλά και
ΑΜΑΝΤΑ
Αλλά και;
ΤΟΜ
Είναι τόσο διαφορετική από τα υπόλοιπα κορίτσια.
ΑΜΑΝΤΑ
Κι αυτό ακριβώς είναι το πλεονέκτημά της!
ΤΟΜ
Στα δικά μας μάτια! Γιατί για τους άλλους, τους ξένους, η Λώρα είναι ένα πολύ ντροπαλό κορίτσι που ζει στον δικό του κόσμο, μητέρα. Φαίνεται τόσο αλλόκοτη, τόσο…
ΑΜΑΝΤΑ
Μη λες αλλόκοτη!
ΤΟΜ
Δες την πραγματικότητα, μητέρα.
(από το χορευτικό κέντρο ακούγεται ένα τανγκό κάπως λυπητερό)
ΑΜΑΝΤΑ
Και γιατί είναι αλλόκοτη παρακαλώ;
ΤΟΜ
Ζει σε έναν εντελώς δικό της κόσμο, μητέρα. Έναν Γυάλινο Κόσμο. Και το μόνο που κάνει είναι να ακούει αυτούς τους παλιούς γρατζουνισμένους δίσκους.
(σηκώνεται και πηγαίνει προς την πόρτα)
ΑΜΑΝΤΑ
(απότομα)
Πού πας;
ΤΟΜ
Σινεμά!
ΑΜΑΝΤΑ
Αποκλείεται, αποκλείεται!, δεν το πιστεύω ότι κάθε βράδυ πας στο σινεμά!
(ο Τομ φεύγει)
ΑΜΑΝΤΑ
Λώρα! Λώρα!
ΛΩΡΑ
(από μέσα)
Ναι, μητέρα.
ΑΜΑΝΤΑ
Άφησε τα πιάτα κι έλα εδώ σε παρακαλώ!
(η Λώρα εμφανίζεται κρατώντας μια πετσέτα)
ΑΜΑΝΤΑ
(χαρούμενη)
Κάνε μια ευχή στο φεγγάρι, πουλάκι μου!
ΛΩΡΑ
Στο φεγγάρι;
ΑΜΑΝΤΑ
Ναι!, κοίτα ψηλά και κάνε μια ευχή στο φεγγάρι!
(η Λώρα κοιτάζει γεμάτη απορία)
ΛΩΡΑ
Τι να ευχηθώ, μητέρα;
ΑΜΑΝΤΑ
(η φωνή της τρέμει, σχεδόν την πιάνουν τα κλάματα)
Ευτυχία! Να ευχηθείς Ευτυχία!
(η μουσική από το χορευτικό κέντρο δυναμώνει, η σκηνή σκοτεινιάζει)
Ο Δημήτρης Τσεκούρας γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1967. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία και Γλωσσολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Γράφει Πεζογραφία και Θέατρο. Το τελευταίο του βιβλίο, «Οι ιστορίες του πάστορα Βογκ», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έρμα. Στο Θέατρο έχουν ανεβεί τα έργα του «Το νερό γνωρίζει», «Η Μπέμπα», «Η Λίμνη», «Η Φθορά», «Κάθε σαράντα χρόνια», «Η εξομολόγηση ενός βαμπίρ» και «Η Απελευθέρωση». Ο «Γυάλινος Κόσμος» του Τενεσί Ουίλιαμς είναι το τρίτο έργο που μεταφράζει για το Θέατρο. Έχουν προηγηθεί «Τα Μάγια της Πεταλούδας» και «Ματωμένος Γάμος» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Ζει στην Αθήνα.
