Τζον Λένον/Γιόκο Όνο: Η τελευταία συνέντευξη
Η τελευταία συνέντευξη, μαρτυρία, Τζον Λένον/Γιόκο Όνο, μτφρ. Σωτήρης Κακίσης, εκδόσεις Vakxikon.gr 2015
[...]
Τι λες όμως για τους ανθρώπους της γενιάς σου, εκείνους που νιώθουν ότι κάποιο είδος μουσικής -και κάποιο πνεύμα- πέθανε όταν οι Μπητλς διαλυθήκανε;
Λένον: Αν δεν καταλάβανε τους Μπητλς και τη δεκαετία του ’60 τότε, τι μπορούμε, γαμώτο, να κάνουμε γι’ αυτούς τώρα; Πρέπει άραγε να μοιράσουμε το ψάρι και τα ψωμιά ξανά στα πλήθη; Πρέπει να ξανασταυρωθούμε; Πρέπει να ξαναπερπατήσουμε πάνω στα νερά πάλι, γιατί ένα μάτσο βλάκες δεν το ’δανε την πρώτη φορά, ή γιατί δεν το πιστέψανε όταν το ’δανε; Ξέρεις τι ζητάνε; «Κατεβείτε απ’ το σταυρό. Δεν το ’πιασα, δεν κατάλαβα το πρώτο μέρος. Δεν μπορείτε να το ξανακάνετε;». Όχι, παιδιά, αποκλείεται. Δε γίνεται να ξαναγυρίσεις σπίτι σου. Το σπίτι σου δεν υπάρχει.
Βρίσκεις ότι ο θόρυβος απ’ τη γενική απαίτηση να ξαναενωθούν οι Μπητλς έχει εξασθενήσει πια;
Λένον: Είχε λίγο Μπητλς στο ράδιο τις άλλες κι άκουσα το Green Onion -όχι, Glass Onion, ούτε καν τα ξέρω πια τα δικά μου τραγούδια! Κάθισα και τ’ άκουσα γιατί ήταν μια σπάνια ηχογράφηση.
Ήταν η ηχογράφηση που συνέβαλε στο σάλο που δημιουργήθηκε, ότι «ο Paul McCartney είναι νεκρός», εξαιτίας του στίχου «Ο θαλάσσιος ελέφαντας είν’ ο Πωλ» [«The walrus is Paul»]
Λένον: Όντως. Εκείνος ο στίχος, ξέρεις, έν’ αστειάκι ήτανε. Εκείνος ο στίχος μπήκε εν μέρει γιατί είχα ενοχές που ’μουνα με τη Γιόκο, κι ήξερα πως ήμουνα τελικά πια μόνος μου. Με κάποια διάθεση αντιλογίας, ήταν σα να ’λεγα στον Πωλ: «Ορίστε, πάρε αυτά τα ψίχουλα, αυτή την ψευδαίσθηση, αυτή την πινελιά -αφού εγώ σας παρατάω». Τελοσπάντων, είν’ ένα τραγούδι που δεν το παίζουνε συνήθως. Όταν κανένας ραδιοφωνικός σταθμός έχει Σαββατοκύριακο αφιερωμένο στους Μπητλς, παίζουνε συνήθως τα ίδια δέκα τραγούδια -A Hard Day’s Night, Help!, Yesterday, Something, Let it Be- τα ξέρεις, υπάρχει όλος αυτός ο πλούτος να διαλέξουν, ακούμε όμως μόνο δέκα τραγούδια. Κι έτσι έφτασε ο ντισκτζόκεϋ να πει: «Θέλω να ευχαριστήσω τον Τζων, τον Πωλ, τον Τζωρτζ και τον Ρίνγκο, που δεν ξαναενωθήκανε και δεν καταστρέψανε ένα καλό πράμα». Εγώ σκέφτηκα πως πρόκειται για καλό σημάδι. Ίσως ο κόσμος ν’ άρχισε να καταλαβαίνει.
Εκτός απ’ τα εκατομμύρια που σας προσφέρανε για να ξανακάνετε ένα κοντσέρτο όλοι μαζί, πώς ένιωσες όταν ο παραγωγός Lome Michael έκανε εκείνη τη γενναιόδωρη προσφορά των 3.200 δολαρίων, αν εμφανιζόσασταν μαζί στο Saturday Night Live, πριν μερικά χρόνια;
Λένον: Χα, ναι. Ο Πωλ κι εγώ είμασταν μαζί και βλέπαμε το σόου. Είχε έρθει να μας επισκεφτεί στο σπίτι μας, στη Dakota. To βλέπαμε και παρατρίχα να σηκωθούμε να πάμε στο στούντιο, έτσι για το καλαμπούρι. Σχεδόν μπήκαμε σ’ ένα ταξί, είμασταν όμως πολύ κουρασμένοι.
[...]