Γράφει η Λεύκη Σαραντινού
Ο Πασχάλης Λαμπαρδής είναι απλό χρόνια γνωστός στον κόσμο των ελληνικών γραμμάτων και βραβευμένος συγγραφέας. Έχει συγγράψει τόσο ιστορικά μυθιστορήματα όσο και κοινωνικά μυθιστορήματα που εστιάζουν στην ψυχολογία των πρωταγωνιστών και στα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα.
Στην κατηγορία του κοινωνικού μυθιστορήματος εντάσσεται και το τελευταίο του πόνημα το «Πρόβα ζωής» που κυκλοφόρησε το προηγούμενο έτος από τις εκδόσεις Αρμός. Ο Λαμπαρδής έχει πραγματοποιήσει σπουδές στον τομέα της κλινικής και κοινοτικής ψυχολογίας και έχει ασχοληθεί επισταμένα με την ανθρώπινη συμπεριφορά. Είναι επομένως ο πλέον κατάλληλος για τη συγγραφή βιβλίων τέτοιου είδους που εστιάζουν, πάνω απ’ όλα στον ίδιο τον άνθρωπο, τις επιλογές και τις πράξεις του.
Το συγκεκριμένο βιβλίο, το «Πρόβα ζωής», θα μπορούσε κάλλιστα να διαβαστεί και από εφήβους, αφού ασχολείται κυρίως με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους οι νέοι κυρίως στο οικογενειακό και το σχολικό τους περιβάλλον.
«Ας σταματήσουμε επιτέλους να κατηγορούμε συνεχώς τους άλλους, την κοινωνία, τη ζωή, το σύστημα, και να δούμε τι γίνεται με εμάς». Με σημαία το εν λόγω απόσπασμα, ο συγγραφέας μας προτρέπει να δούμε ολοκάθαρα τι πραγματικά συμβαίνει γύρω μας εστιάζοντας πρώτα απ’ όλα στον ίδιο μας τον εαυτό και να ασχοληθούμε με τα προβλήματα των νέων, με σκοπό να διαμορφώσουμε σωστούς αυριανούς πολίτες και ανθρώπους. Όλα αυτά υπό το πρίσμα της ματιάς ενός νεαρού φιλολόγου, ερωτευμένου με τη δουλειά του, που έχει βάλει σκοπό της ζωής του να βοηθήσει τους μαθητές του και ιδίως όλα εκείνα τα παιδιά που συνήθως κατηγορούνται ως απείθαρχα και προβληματικά μέσα στο πλαίσιο του αυστηρού σχολικού συστήματος.
Αυτός είναι ο Ραφαήλ και ένας τέτοιος «προβληματικός» μαθητής ο νεαρός Λεωνίδας. Κοντά του κι άλλοι μαθητές λυκείου που αντιμετωπίζουν προβλήματα στα σπίτια τους με γονείς που τους ακυρώνουν , τους μειώνουν, τους υπερπροστατεύουν και, ενίοτε, τους κακοποιούν σωματικά, ψυχολογικά ή λεκτικά. Διότι το σχολικό περιβάλλου αποτελεί πράγματι μία πρόβα ζωής για ό,τι μέλλει γενέσθαι και όλες οι σχολικές δράσεις μας υλοποιούνται έχοντας αυτή τη γνώση κατά νου. Ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να συμβαίνει σε ένα σχολικό περιβάλλον που ενσκήπτει πράγματι στα προβλήματα των μαθητών του.
Ο Ραφαήλ, μέσα από μία στοχευμένη δράση δημιουργικής γραφής και τις συμβουλές προς τους νέους εκκολαπτόμενους συγγραφείς, θα προσπαθήσει να προτρέψει τα παιδιά να ανακαλύψουν τον αληθινό εαυτό τους και τα πραγματικά τους ταλέντα και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους ανοίγοντας τα δικά τους φτερά.
Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα βιβλίο αισιόδοξο το οποίο στέλνει το ελπιδοφόρο μήνυμα ότι όλα γίνονται στη ζωή αρκεί να το προσπαθήσουμε, αφού όλα περνάνε από το χέρι μας. Διότι οι επιλογές μας είναι αυτές που καθορίζουν το πεπρωμένο μας και όχι η μοίρα. Αξίζει, επομένως, να αγωνιζόμαστε για έναν καλύτερο κόσμο ακόμη κι όταν όλα γύρω μας μας φαίνονται σάπια και άραχλα και αξίζει να βρίσκουμε τις ισορροπίες μέσα μας και να μην σταματάμε ποτέ να ονειρευόμαστε.
