Συνέντευξη στον Ιωσήφ Αρνές
Συνομιλήσαμε με την συγγραφέα Σοφιάνα Παρασκευοπούλου με αφορμή την ποιητική της συλλογή "Όσα κι αν πιάσω άστρα το φεγγάρι θα θρηνεί" (εκδόσεις Βακχικόν 2019).
Τι είναι εκείνο που σε ωθεί να γράφεις;
Γράφω όταν έχω κάτι να πω, όταν νιώθω την ανάγκη να εκφράσω μια ιδέα, ένα συναίσθημα, μια σκέψη πάνω σε χαρτί. Όταν έχω κίνητρο το οποίο λειτουργεί και ψυχοθεραπευτικά.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσένα να καταφέρεις να “εκφράσεις” τη σκέψη σου πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί;
Η σκέψη μου βγαίνει συνήθως αβίαστα σαν χείμαρρος βέβαια έχω και ποιήματα ατελή η που παιδεύτηκαν χρόνια και ίσως παγιδεύτηκαν...
Ποιες οι επιρροές σου;
Έχω μεγαλώσει με τον ήλιο και τη θάλασσα του Ελύτη, την πέτρα τη φωτιά του Σεφέρη, ταξίδεψα με τον Καββαδία. Μελέτησα τον Καρυωτάκη που απότομα σου κόβει την ανάσα. Κατερίνα Γώγου, Φρανσουά Βιγιόν, Ρεμπώ, Μποντλέρ αλλά και ο Ουίλιαμ Μπλέικ αποτελούν ενδεικτικά κομμάτι των επιρροών μου.
Ποια θεματολογία κρατεί τον κυρίαρχο ρόλο στα έργα σου; Συναίσθημα ή λογική και γιατί;
Η θεματολογία μου ποικίλει, δεν θα έλεγα πως έχω ένα κυρίαρχο θέμα, έχω επαναλαμβανόμενα μοτίβα και μου αρέσει να μπλέκω το κοινωνικοπολιτικό με την αγάπη κ τον έρωτα. Συναίσθημα και λογική μπλέκονται προκαλώντας μια «περίεργη» ισορροπία.
Πες μας λίγα λόγια για το βιβλίο σου... Πώς γεννήθηκε η ιδέα, ο τίτλος, η υπόθεση;
Το βιβλίο μου «Όσα κι αν πιάσω άστρα το φεγγάρι θα θρηνεί» από εκδόσεις Βακχικόν αποτελεί την πρώτη μου ανθολογία ποιημάτων που γράφτηκαν το διάστημα 2014-2019 κλείνοντας έναν πενταετές κύκλο ακόλουθο των πρωτόλειων του παρελθόντος. Η ιδέα του τίτλου ήταν του φίλου ποιητή Θωμά Νικολάου, από το πρώτο ποίημα της συλλογής.
Έχεις όνειρα όσο αφορά τη συγγραφική σου καριέρα; Αν ναι, ποια είναι αυτά;
Και όνειρα έχω και στόχους, ο χρόνος θα δείξει βέβαια. Η λέξη καριέρα «μου κλωτσάει» φιλοσοφικά και ιδεολογικά εάν μπορώ να έχω μια σταθερή πορεία αυτό θα με ικανοποιήσει.
Συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;
Γεννιέσαι, το δουλεύεις και γίνεσαι.
Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι - στον τομέα της λογοτεχνίας - τι θα ήταν αυτό;
Η φύση της λογοτεχνίας είναι τέτοια που αγκαλιάζει όλα τα είδη και εξελίσσεται όπως και η γλώσσα. Αν άλλαζα κάτι θα ήθελα, απλά να είμαι και εγώ μέσα σε αυτή.
Όλο και περισσότεροι νέοι συγγραφείς εμφανίζονται στον ορίζοντα. Αν έπρεπε να τους συνομιλήσεις μαζί τους, τι ήταν αυτό που θα τόνιζες περισσότερο;
Τα κίνητρα τους, τη θεματολογία, τη χρήση της γλώσσας από που αντλούν την έμπνευσή τους.
Τι να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;
Έχω κάποια σχέδια για το άμεσο μέλλον αλλά όπως ανάφερα και πριν ο χρόνος θα δείξει!
