Συνέντευξη στον Θεοχάρη Παπαδόπουλο
Συνομιλήσαμε με τον συγγραφέα Νικόλα Νιαμονητό με αφορμή την έκδοση της ποιητικής του συλλογής "Ανθηρή ερήμωση" από τις εκδόσεις Εκάτη (2018).
Τι εννοείτε με τον τίτλο: «Ανθηρή ερήμωση»; Μπορεί μια ερήμωση να κρύβει μέσα της μια νέα ανθοφορία; Ισχύει ότι κάθε τέλος κρύβει μέσα του μια νέα αρχή;
Η Ανθηρή Ερήμωση είναι ένας αόριστος, οξύμωρος, δικέφαλος τόπος που ενυπάρχει εντός μου. Ειναι γεμάτος ένταση, κυνηγητό κι άλλοτε σιωπή κι ακινησία. Η ανθοφορία είναι οι κεραίες και τα μάτια της ερήμωσης, μοιράζονται κοινές παλέτες, διαφέρουν όμως στο χρώμα, αν και κατοικούν στο ίδιο σώμα. Κάθε αρχή κουβαλάει μέσα της όλους τους προηγούμενους δυσνόητους κύκλους μεταξύ τέλους και αρχής. Κάθε τέλος συνιστά μια αλλαγή που οδηγεί συνήθως σε μια διστακτική αρχή.
Καβγάς μιας άγριας θάλασσας με την έρημη στεριά της. Υπάρχει νικητής; Μήπως αυτός ο καβγάς είναι αέναος;
Δεν νομίζω οτι υπάρχει νικητής μιας και η μάχη δράσης - αντίδρασης ειναι αέναη, σκληρή, γεμάτη μαύρη θαλπωρή.
Μπορεί μια παρέα από παιδιά να διώξει το σκοτάδι;
Πιστεύω ότι μπορεί, αρκεί η παρέα να σχηματιστεί και τα παιδιά να παραμείνουνε παιδιά. Δυσκολότερο είναι το σκοτάδι να διώξει τα παιδιά.
Τα φύλλα, που κάνουν να φύγουν με τον άνεμο, αλλά δεν κουνιέται κανένα. Ηττοπάθεια ή άρνηση να πάνε, όπου φυσά ο άνεμος;
Ίσως τελικά τα φύλλα να είναι σαν κι εμάς, ισχυρόβουλα και αντιδραστικά, να μην γνωρίζει καταβάθος η ψυχή τους φυσική και μαθηματικά.
Η «Ανθηρή ερήμωση» είναι η δεύτερη ποιητική σας συλλογή. Τι να περιμένουμε στη συνέχεια;
Ακόμα μια ποιητική συλλογή, για την ακρίβεια ένα πολυσέλιδο ποίημα, με τον -σαν ονοματεπώνυμο- τίτλο «Νεφελοβάτης Ροδόκηπος».
