Top menu

Κώστας Κρομμύδας: "Επιτυχία είναι να γίνεσαι διαρκώς καλύτερος"

Συνέντευξη στην Χρυσάνθη Ιακώβου

 

Ο συγγραφέας και ηθοποιός Κώστας Κρομμύδας μιλά στο vakxikon.gr για την λογοτεχνική παραγωγή στα χρόνια της κρίσης, για τη συγγραφική και υποκριτική του πορεία και για το τελευταίο του βιβλίο "Μυρωδιά από σανίδι" (Εκδόσεις Διόπτρα).

 

Μόλις εκδώσατε το βιβλίο "Μυρωδιά από σανίδι". Πώς προέκυψε η ιδέα για αυτό;
Η έμπνευση για το συγκεκριμένο ήρθε από τους μεγάλους έρωτες του ελληνικού κινηματογράφου και της τηλεόρασης, πάντα ήθελα να γράψω για έναν μεγάλο έρωτα που γεννιέται και ανθίζει μέσα στο θέατρο. Θεώρησα ότι με την εμπειρία μου ως ηθοποιός μπορούσα να γράψω μια δυνατή ιστορία στην οποία οι ήρωες κάνουν μια βουτιά στο πάθος. Υπάρχουν προσωπικές εμπειρίες και εικόνες που μετέφερα στο βιβλίο.

 

Πώς συνδέονται μέσα σας οι ιδιότητες του ηθοποιού και του συγγραφέα;
Θα έλεγα ότι συνδέονται εκατό τοις εκατό, νομίζω μάλιστα ότι το ένα βοηθάει το άλλο. Και στα προηγούμενα βιβλία μου, αλλά ειδικά στο τελευταίο, η ιδιότητα μου ως ηθοποιός με βοήθησε πολύ.

 

Είστε σχετικά νέος στα γράμματα, εμφανιστήκατε μόλις το 2012, και έχετε ήδη κατακτήσει ένα ευρύ πεδίο. Πού πιστεύετε πως οφείλεται αυτή η επιτυχία;
Η επιτυχία ενός βιβλίου είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων. Το πιο σημαντικό είναι να γράφεις καλές ιστορίες, να αρέσουν στον κόσμο. Από εκεί και πέρα, πολλά πράγματα παίζουν ρόλο, όπως η επικοινωνία, να είσαι κοντά στους αναγνώστες. Αλλά το παν είναι η καλή ιστορία!

 

Την παρούσα λογοτεχνική παραγωγή πώς θα την κρίνατε;
Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι συγγραφείς που βγάζουν καλά βιβλία για όλα τα γούστα. Αυτό που είναι ανησυχητικό και τείνει να πάρει τη μορφή επιδημίας είναι το φαινόμενο της αυτοέκδοσης. Πολλά νέα παιδιά εκδίδουν βιβλία πληρώνοντας, η πλειοψηφία των οποίων δεν έχει στην ουσία καμία τύχη, γιατί δεν έχει καμία υποστήριξη από πίσω… Τα βιβλία αυτά από ένα σημείο και μετά γίνονται βιβλία για το καλάθι, δηλαδή των 2-3 ευρώ, κι εκεί γίνεται η μεγάλη ζημιά, με την έννοια ότι αν ο κόσμος αγοράσει ένα φτηνό βιβλίο και δεν του αρέσει, δύσκολα θα μπει στη διαδικασία να ξαναγοράσει βιβλία.

 

Το φαινόμενο της αυτοέκδοσης όμως δεν είναι αλληλένδετο με τους εκδοτικούς οίκους; Αν οι εκδοτικοί οίκοι δε δείχνουν αρκετό ενδιαφέρουν για τους νέους λογοτέχνες, δεν είναι λογικό να στρέφονται αυτοί στην αυτοέκδοση;
Σαφέστατα ο καθένας θα κυνηγήσει το όνειρο του. Αλλά από εκεί και πέρα αν πρόκειται για ένα πολύ καλό βιβλίο, σίγουρα θα υπάρχει κάποιος εκδοτικός οίκος που θα θέλει να το εκδόσει.

 

Από την άλλη όμως δεν υπάρχει και το πρόβλημα του περιορισμένου αναγνωστικού κοινού; Οι Έλληνες, λένε, διαβάζουν λίγο.
Εγώ θα έλεγα πως σύμφωνα με τις έρευνες οι Έλληνες διαβάζουν και αυτό εκλαμβάνω κι εγώ ο ίδιος. Για παράδειγμα, σήμερα έγινε ανατύπωση του βιβλίου μου, πράγμα που σημαίνει ότι το διαβάζουν! Κι αυτό που έχω επίσης παρατηρήσει και με γεμίζει αισιοδοξία είναι ότι στις παρουσιάσεις μου έρχονται πολύ νέοι άνθρωποι.

 

Στην Ελλάδα πάντως, σε αντίθεση με άλλες χώρες, ο κόσμος γύρισε την πλάτη του στο βιβλίο από τότε που ξεκίνησε η κρίση.
Ναι, η κρίση δε βοήθησε να ανθίσει η τέχνη -κάθε μορφής τέχνη-, ίσα-ίσα τα πράγματα χειροτέρεψαν. Δεν ανθίζει τίποτα, όλα είναι γκρίζα.

 

Ποια ιδιότητα υπερισχύει μέσα σας; Του ηθοποιού ή του συγγραφέα;
Καμία δεν υπερισχύει. Ασχολούμαι πολύ με το συγγραφικό κομμάτι τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν έχω αμελήσει και την υποκριτική. Τελευταία συμμετείχα στην αγγλική σειρά "The Durrells", ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία. Δεν είχα ξανακάνει κάτι παρόμοιο και χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία.

 

Τι είναι αυτό που δε βγάλατε ακόμα από μέσα σας, είτε συγγραφικά είτε υποκριτικά; Σε τι θα θέλατε να δείτε τον εαυτό σας στο μέλλον;
Δεν υπάρχει κάποιος ρόλος που θα ήθελα να ερμηνεύσω ή κάποιο βιβλίο που θα ήθελα να γράψω. Αυτό που θέλω είναι να γίνομαι όλο και καλύτερος. Αυτό νομίζω πως είναι επιτυχία για έναν καλλιτέχνη και γενικά για οποιονδήποτε επαγγελματία.

 

Θα μπορούσατε να ξεχωρίσετε κάποιο βιβλίο σας;
Θα έλεγα πως όχι… Ενδεχομένως το πρώτο μου βιβλίο, το "Μπαμπά, μεγάλωσέ με", που έγραψα για την κόρη μου και ήταν βιωματικό. Ή το πρώτο μου μυθιστόρημα, "Η ζωή που έλειπε", το οποίο ουσιαστικά με έκανε συγγραφέα.

 

Μετανιώνετε για τίποτα;
Όχι, γιατί αν αλλάξεις οτιδήποτε στο παρελθόν, μπορεί να αλλοιωθεί το παρόν. Και το παρόν είναι πολύ γενναιόδωρο. Είμαι ευγνώμων γενικά για όσα μου έχουν συμβεί στη ζωή, οπότε δε θα πείραζα τίποτα.

 

Υπάρχουν σκέψεις για νέο βιβλίο;
Ναι, είμαι πολύ κοντά στην ιδέα του επόμενου βιβλίου, αλλά τίποτα δεν είναι ακόμα ανακοινώσιμο.

 

Αυτόν τον καιρό περιοδεύετε για να παρουσιάσετε το νέο σας βιβλίο. Πότε αναμένεται να ολοκληρωθεί η περιοδεία σας;
Στα τέλη του Ιούνη. Μέχρι τότε έχω προγραμματισμένα ταξίδια στη Γερμανία, στην Κύπρο, στην Ήπειρο και σε πολλά άλλα μέρη.

 

Ποια διαδικασία απολαμβάνετε περισσότερο; Της έμπνευσης; Της συγγραφής; Της εκτύπωσης; Της παρουσίασης;
Κάθε στιγμή είναι τόσο ξεχωριστή, μου φέρνει τόση χαρά, που τις απολαμβάνω όλες εξίσου.

 

Θα μπορούσαμε στο μέλλον να σας δούμε και σε κάποιον άλλον ρόλο, να ασχολείστε και με κάποιου άλλου είδους τέχνη;
Δεν ξέρω τι μπορεί να προκύψει! Νομίζω ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, αρκεί να το θέλει και να το προσπαθήσει.