"Αυτό που δένει τη συλλογή είναι η ανίχνευση συναισθημάτων και σκέψεων. Υλικά καθημερινά, απλά και γήινα σε μια εποχή που τρέχει γρήγορα. Οι στάσεις σε αυτά και η αξία που ένιωσα πως ήθελα να δώσω ώστε να μην φύγουν ως μη γενόμενα". Η Ντίνα Γεωργαντοπούλου παραδίδει στο αναγνωστικό κοινό τη νέα της ποιητική συλλογή Αθόρυβοι κύκλοι που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν και με αυτή την ευκαιρία μιλά μαζί μας στο περιοδικό.
Η ποιητική σας συλλογή «Αθόρυβοι κύκλοι»; μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν. Πώς νιώθετε που την κρατάτε στα χέρια σας; Τι σημαίνει για εσάς αυτό το βιβλίο;
Είναι η προσωπική μου ελευθερία. Η ποίηση είναι ελευθερία. Το να μπορείς να είσαι ελεύθερος άνθρωπος είναι ότι πιο σημαντικό. Μπορώ να εκφράζομαι μέσω του ποιητικού λόγου γιατί αυτό είναι πιο εύκολο για μένα και ίσως είναι λίγο παράξενο μα όταν έχουν φύγει οι λέξεις από μένα και έχουν τυπωθεί σε ένα βιβλίο νιώθω σαν αναγνώστης των στιγμών μου.
Γιατί «Αθόρυβοι κύκλοι»; Τι «δένει» τα ποιήματα που θα διαβάσουμε στις σελίδες της συλλογής;
Αυτό που δένει τη συλλογή είναι η ανίχνευση συναισθημάτων και σκέψεων. Υλικά καθημερινά, απλά και γήινα σε μια εποχή που τρέχει γρήγορα. Οι στάσεις σε αυτά και η αξία που ένιωσα πως ήθελα να δώσω ώστε να μην φύγουν ως μη γενόμενα.
Αν έπρεπε να διαλέξετε μόνο ένα ποίημα από αυτή τη συλλογή ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Είναι δύσκολη η ερώτησή σας και θα σας απαντήσω "Η αγάπη μου" γιατί έχει σε συμπυκνωμένο λόγο κλεισμένους πολλούς κύκλους.
Πρόκειται για την τέταρτη ποιητική σας συλλογή. Τι σας κρατά σε ποιητική κίνηση;
Δεν υπάρχει συγκεκριμένος λόγος. Η ανάγκη να εκφράσω αυτά που νιώθω, να απαλύνω τις αγωνίες μου μέσω της γραφής και η επικοινωνία τους, έτσι ώστε "αν κάποτε με ψάξουν να τραγουδάνε τα χαρτιά".
Πώς λειτουργεί η έμπνευση; Γράφετε ποίηση θα λέγατε αυθόρμητα ή μετά από διεργασία των ερεθισμάτων σας;
Μπορώ να γράψω μια λέξη που μου δημιούργησε το ερέθισμα της στιγμής σε ένα κομμάτι χαρτι, στην άκρη του τραπεζομάντηλου στην ταβέρνα ή ακόμα μπορεί να είμαι στο σπίτι, στο σινεμά, οπουδήποτε και να με συγκίνησε βαθιά κάτι τόσο ώστε να θέλω να το αποτυπώσω σε ποίημα. Άλλες φορές επανέρχεται η στιγμή π.χ μέσα από ένα τραγούδι που άκουσα ή κάτι που διάβασα και επανεργοποίησε το συναίσθημά μου.
Τι είναι η ποίηση για εσάς και τι πιστεύετε ότι είναι η ποίηση για τον κόσμο;
Η ποίηση για μένα είναι αυτό που πρέπει να ανακαλύψω. Ένας καινούριος κόσμος που κάθε φορά μου γνωρίζει και έναν άλλο τόπο. Είναι η ελευθερία να πάω οπουδήποτε. Είναι η εκχώρησή μου στους άλλους. Η προσωπική εξομολόγηση κάτι που άλλοι κάνουν πηγαίνοντας π.χ στον πνευματικό τους.
Άλλωστε, τι θαρρείς πως στο βάθος είναι η ποίηση;
Είναι η γύρη των πραγμάτων του σύμπαντος που γράφει ο Ν.Βρεττάκος.
Όσον αφορά τον κόσμο δεν μπορώ να σας δώσω σαφή απάντηση μιας και είναι υποκειμενική υπόθεση. Έχω ακούσει να μιλούν για αυτή με γλυκά μα και με πικρά σχόλια. Θα σας απαντήσω με τα λόγια του Οδυσσέα Ελύτη “τότε όμως η ποίηση τι αντιπροσωπεύει μέσα σε μια τέτοια κοινωνία; Απαντώ: τον μόνο χώρο όπου η δύναμη του αριθμού δεν έχει πέραση”.
