του Τάσου Ρήτου
Ένα παραμύθι βγαλμένο απ’ τo χρώμα του μυαλού
“Φυσάει.
Φυσάει δυνατά.
Τα παράθυρό μου είναι σπασμένο.
Οι πόρτες ορθάνοιχτες.
Και. . . φυσάει δυνατά.
Άγρια, ώρες-ώρες φυσάει ανυπόφορα.
Φυσάει και κρυώνω.
Κρυώνω και τα χέρια μου σέρνονται νεκρά στα πόδια μου.
Αγκαλιάζω με τα μαλλιά μου το γυμνό κορμί μου.
Τρέμω συνέχεια, τρέμω.
Κλαίω.
Σκέφτομαι.
Σκέφτομαι και κλαίω συνέχεια.
Πόσο δύσκολη είναι η απουσία σου.
Σκέφτομαι και κλαίω ασταμάτητα.
Σ’ ακούω να μου μιλάς νοσταλγικά από το παλιό μαύρο πικάπ που μου άφησες.
Η σκόνη του βρωμάει ανάσα.
Το τρίξιμο του αγγίζει τα χείλια μου.
Οι μελωδίες οργιάζουν με τον οργασμό μου.
Ο αγέρας μέσα στο σπίτι με παγώνει.
Κοιμάμαι και νομίζω ότι είμαι νεκρή!”
Το κορίτσι παραμιλούσε κάθε βράδυ και ονειρευόταν την κάθε μέρα να είναι νύχτα και την κάθε νύχτα ατελείωτη.
Go to sleep, sister, go to sleep
Within the deep, dry, well of my whisper, go to sleep
You have been coming for a while to my different rooms
You're one big Hollywood anthem to my groan
Is it you, is it me, is this how you'll appear
You know I never understood your cry
And I guess I never tried
Another day will soon be rising from the ground
With another distant whisper carried at the speed of sound
Go to sleep
Points me back to the far provinces of our past
Ah, there were crying sleepless centuries
But never like this
And as it appears
I never understood your cry
And I guess I never tried
Απελπισμένος βουτάω μέσα στο βαθύ σκοτάδι, να βρω αυτό που ψάχνω για χρόνια.
Χάνω συνεχώς όλους τους φίλους, τους γονείς και τα όνειρά μου.
Φεύγω μακριά από κάθε συνήθεια.
Τρυπώνω μέσα στα φεγγάρια των κενών σελίδων και ψάχνω τα παραμύθια της γιαγιάς μου.
Ψάχνω ακόμα τις μικρές ερωτικές ιστορίες των παιδικών μου χρόνων.
Η αλήθεια μαστιγώνεται ακόμα από το ψέμα, το χρήμα μαυρίζει τις ψυχές των ανθρώπων κι εγώ φεύγω μακριά να σωθώ από τη διαστροφή αυτή.
Όλα αυτά κι ακόμη πόσα μυστικά, πληγώνουν τα χέρια μου και μου σακατεύουν τη σκέψη.
Δεν υπάρχει κάποιος που μπορώ να βασιστώ!
Και είναι δύσκολο να γυρίσω πίσω ξανά σε αυτόν τον πλανήτη!
Και αν γυρίσω ποτέ, μη γυρίσεις να με κοιτάξεις στα μάτια ξένε.
Τα μάτια μου βγάζουν φλόγες, κι η στάχτη σου μυρίζει από μακριά.
One more early morning
One more late afternoon
Once more you're out in the wind
And once more you come in too soon
It's a long road, oh man
And it's a hard road
You wanna make sure to make all the friends that you can make
You ain't worth much more to them
Than the worth of what you give
And the worth of what you take
In this old ritual of compassion
Well, you just fail and fall behind
Now you're running
Seems to me you're running
You're running out of time
Πρόσεξε καλά αδελφέ μου ο θάνατος μας πλησιάζει. Σιγά-σιγά ξεγυμνώνει τα μυτερά του νύχια και γραπώνει τις ρίζες μας πάνω στη γη. Νοθεύει τα αγνά αισθήματά μας. Κάποιες στιγμές μεταμορφώνεται σε πλήθος και σκοτώνει την ελπίδα μας. Ξέρεις αδελφέ μου, θέλω να προσέχεις. Να προσέχεις κάθε στιγμή και να προφυλάσεις τον παιδικό ενθουσιασμό σου. Να κρατάς σφιχτά στις παλάμες την θλίψη σου, την ευτυχία σου και τη ζωή σου. Πρόσεχε αδελφέ μου σε χρειάζομαι όσο τίποτα άλλο. Πρόσεχε είσαι η κρυφή μου ελπίδα. Είμαι γέρος κι εσύ το πνεύμα μου, η έμπνευσή μου και η συνέχεια τις ζωής μου. Πρόσεχε καλά ο θάνατος βρίσκεται μέσα σε κάθε σκισμένη τσέπη του πλαστικού μπουφάν σου. Πρόσεχε!
You don't know where you going
and you don't know where you've been
There's a billion lights shining
and you're somewhere in between
You creed me as a brother
as you coming from the street
there's a reason you have come here
there's a reason that we meet
You come looking for a handdown
And you said that you're alright
But I can see that you're enslaved
among the legions of the night
You look over my shoulder
and a tear comes to your eye
then you thank me for the money
and you kindly say goodbye
look away look away
look away Lucifer
look away look away
Κοιτάζω δίπλα μου τις εικόνες.
Εκτροχιασμένες κραυγές μέσα στα δάση.
Βυθισμένα όνειρα στα δοχεία.
Νεκρά κορμιά στη θάλασσα.
Μάτια παιδικά μέσα στο άλγος.
Γκρεμισμένα σπίτια στις βουνοκορφές.
Ένας τυφώνας στο κρεβάτι, τσακίζει τα τρυφερά χάδια της νεράιδας.
Εικόνες με φόντο τη φωτιά που ζωγραφίζει τον πλανήτη.
Το φεγγάρι κατάμαυρο από τους καπνούς των βομβαρδισμών, κρύβεται πίσω από τα σύννεφα.
Τα αστέρια ματωμένα πέφτουν σιγά-σιγά μέσα στο γκρεμό.
Εμείς;
Εμείς είμαστε οι δολοφόνοι των καιρών!
Οι εικόνες που χάνονται μας οδηγούν στο κενό. Σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει τίποτα μόνο κενό. Χωρίς χρώματα, αρώματα, αστέρια, ήλιο, ουρανό, φεγγάρι, έρωτα, ομορφιά, χάδια, χαμόγελα, παιδιά.
Εσύ που ζωγραφίζεις πάνω στις διάφανες κόλλες του σύμπαντος ασταμάτητα, κάνε μια παύση και κοίταξε γύρω σου τον βίαιο οργασμό του χρόνου.
Και. . .ζωγράφισε ένα χαμόγελο!
Ένα παιδικό νέγρικο χαμόγελο!
Ένα χαμόγελο ερωτικό!
Ένα χαμόγελο αληθινό!
Η φύση βλέπεις καταστρέφεται και τα παιδάκια βυθίζονται στα μαύρα σύννεφα που τους ζωγράφισες.
Φτιάξε λοιπόν, μια όμορφη εικόνα!
Εσύ είσαι ο πυρήνας κι εμείς είμαστε μικροί πυρήνες γύρω σου έτοιμοι να εκραγούμε με ένα νέγρικο ζεστό χαμόγελο!
There is a hole in the night that the city keeps travelling around
There is a hole in the roof where the ego comes down
There is a hole in the closet where the coats go to fly
There is a hole in the closet where noisy cats go to die
Oh
I step away from the window
I am struck by a nightly disease
Something has been coming
For a long time it's been crawling
Out of pitch-black and expanding seas
It's clearly headed in my direction
I am strong but I need protection
I have a hole in my heart tonight
There is a hole in my heart tonight
There is a hole in my heart tonight
There is a hole in my heart tonight
Οι ιστορίες δεν τελειώνουν, όπως και οι λέξεις. Τα συναισθήματα, οι σκέψεις και τα όνειρα θα γυροφέρνουν ανεξέλεγκτα μέσα στις εικόνες. Παραμύθια θα συνεχίσουν να είναι κάθε ζωντανή ιστορία.
Θα μπορούσα να γράφω για αιώνες μα το ρολόι έδειξε δώδεκα και εβδομήντα μετά τα μεσάνυχτα, είναι η ώρα να γράψω την επόμενη ιστορία μου μέσα στο σκοτάδι της νύχτας.
All the stories from the streets
They make their way up to your window
Re-awaken certain memories
This way you re-live them again and again
One will change into the other
Until you don't know what is real
And it's true, you've gone full circle
And it's not the first time you've been here
Fall back on a wave
Alive and well
It folds and it turns
It breaks, it burns
It all happens once again
I will go this way
You will go that way
What's it to you?
I will go this way
You will go that way
Who's gonna stop you?
It's true you have been thinking
Whatever it took you to get ahead
And the people you wish to remove yourself from
Well you sometimes turn to them instead
It's all for no good reason
Except to just keep passing on
Ah the stories from the streets
You ain't got no idea where they come from
Fall back on a wave
Alive and well
It folds and it turns
It breaks, it burns
It all happens once again
I will go this way
You will go that way
What's it to you?
I will go this way
You will go that way
Who's gonna stop you?
“. . . if you go
It will be hard to come back . . .
Robert ”
