Μικρό κύμα
Μικρό κύμα
που υπάρχεις για λίγο
και διαλύεσαι
Σε πόσα θραύσματα
Σε πόσες στιγμές
που ακαριαία χάνονται
Ακούω ακόμη
τον ήχο της απώλειας
Τίποτα δεν έχει αλλάξει
Η μέρα είναι ολόφωτη
Μα τα πουλιά εξακολουθούν
να πετούν χαμηλά
Και φοβάμαι
την ξαφνική μπόρα
Μικρό κύμα
το αεράκι δένει σφιχτά
τους κόμπους μου
Κάθε παρουσία
λογίζεται ως απουσία
εδώ
Κι αυτό είναι που βαραίνει
**
Προσευχή της νύχτας
Πουλί της μνήμης
και του μέλλοντος
που ξέρεις τα όριά μου
και τιτιβίζεις
τους βαθύτερους ψιθύρους μου
όταν πετάς κοντά μου
αναπάντεχα
Κι ύστερα ξύνεις με το ράμφος σου
παλιές πληγές
που σταλάζουν ακόμα πίκρα
Γίνε απόψε σύμμαχός μου
Δείξε μου
το καινούριο μου πρόσωπο
Να το ντυθώ
όταν χαράξει η μέρα
κρατώντας ό,τι μένει
με νέα ακεραιότητα
εκεί
που ελάχιστα ανήκω
