Top menu

Δεκαπέντε χάικου από την Μαρία Γρατσία

photo © Alissa Nabiullina

 

1
Οι παπαρούνες,
ψυχές που ανθίζουνε,
μες στο χορτάρι.

2
Μες το μπαούλο
δυο κούκλες ξεχασμένες,
γυμνό παρελθόν.

3
Αχνή νιφάδα, 
έγινες η σταγόνα
στον ρου του χρόνου.

4
Η επιστροφή,
λάμψεις αναμνήσεων
παιδικός λυγμός.

5
Χιόνια στο δάσος
ο άνεμος σφυρίζει,
μπουμπούκια εωθινά.

6
Στους γνωστούς δρόμους
τριγυρίζει άστεγος,
γάβγισμα σκύλου.

7
Ο χρόνος τρέχει,
αφηνιασμένο άτι
που δεν ορίζω.

8
Ο ήλιος σβήνει
στα χέρια της παγωνιάς,
νύχτα σιωπής.

9
Πάγωσε το φως, 
ραγισμένα κρύσταλλα
κόβουν τις ώρες.

10
Πέταλο μέσα
σε πέταλου αγκαλιά
γεννάει άνθος.

11
Σκέψεις νιφάδες
πάγωσαν την ψυχή μου,
χάθηκε το φως.

12
Λευκή σιωπή
απόκοσμος χειμώνας, 
τρύπια μου ψυχή.

13
Δροσιά στο κορμί
έρωτας στην αμμουδιά
ήλιος φτερωτός.

14
Ρόδινα φύλλα 
χειμωνιάτικοι δρόμοι
βροχή στην ψυχή.

15
Βροχή στις φλέβες
δάκρυα αλλοτινών
χαμένων στιγμών.

*

Η Μαρία Γρατσία γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από τη Νάξο. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι απόφοιτος του Τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης. Μεταφράζει από τα Γαλλικά και τα Αγγλικά. Έχει παρακολουθήσει σειρά σεμιναρίων Δημιουργικής Γραφής. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά. Ετοιμάζει την πρώτη της ποιητική συλλογή.