[Αδύτου μηνός. Νύκτα πρώτη.] Ότι αγρυπνούσα ύπνο ερπετό τον πυρετό οφθαλμό κι’ επάνω μου κρεμότανε σπαθί γυμνό στην αιχμηρή του ακινησία. Κι’ αίφνης ο λόγος κραύγασε στήθος ανάσες στην φωνή μου: «Και αν αίμα· και αν όψη· και αν μένος που υπέφερα άνανθο ξύλο τον τροχό κατά την δαίμονα φορά του, θυμήσου: Αυτός εκδικεί· Αυτός αξιώνει· Αυτός επιβάλλει μια νέα δυναστεία των παθών· σκυφτή, ασάλευτη μορφή, μέσα στην ύστατη παντοδυναμία της, διατάζει: ‘’Έξω, ο λαός σφαδάζει με γλώσσα ικετήρια την πόλη· αφήστε τον να πεθάνει, αφήστε τον να πεθάνει’’».
[Αδύτου μηνός. Νύκτα δεύτερη.] Αποβραδίς πνέει ο δαίμονας μια αργόσυρτη βροχή στα μάτια μου. Δεν βλέπω κτήνος: αρπάγη κόκαλο να ξεσπλαχνίζει σάρκα θηλαστική. Κι’ εκείνος: «Γνωρίζω κύριοι, την άρνηση – το μαύρο μέτωπο της παραφροσύνης, κατά πώς σκούζει ο θεολόγος. […] Κι’ όμως, κανένας φύλακας ή εχθρός δεν θα ξεσπάσει φως πάνω σε φως την κατάτυφλη εξουσία μου […]
[Αδύτου μηνός. Νύκτα τρίτη.] «Ποιος δαίμονας βωμός αξιώνει σφάγια παραφορά τον δικό νεκρό μου, ποιαν έκκληση κατάσπλαχνα; Δεν μάτωσαν οίκτο τα δόντια σπαράσσοντας μέλη αμετάκλητα βουβά στη σκοτεινή τους επικράτεια; Κύριοι, κριθείτε ύπνο ερπετό την ικετήρια πέτρα. Δεχτείτε το κτήνος φως ή κλείστε τα μάτια μπροστά στην κάθετη ροπή του πνεύματος. Τι πάσχω να πω; Μετρήστε το πλήγμα μια ρίζα βαθύ: όσο ν’ ασπρίσει κόκαλο στο μέρισμα της σάρκας – και θάφτε εκεί τον σπόρο του άνανθου τροχού∙ εκεί που δράμει κόψη αιχμή τον πυρετό χαλκό της».
[Αδύτου μηνός. Νύκτα τέταρτη.] Κι’ έτεινα δυο πέτρες διάστημα προστακτικό το χέρι: κατά το ασπράδι του κρανίου. Και επανέλαβα: «Κόψη δεν έσπειρε τυφλό θανατικό στην ερημιά που μαίνεται η φρίκη ''άνθρωπος’’; Ειδάλλως, ποια νέκυια πληγή καθεύδει κόγχη κόκαλο στην αιχμηρή καταγωγή της; Πεισθείτε, Άρχοντα: κτήνος λαός σημαίνει μέρισμα στο τρομερό μαχαίρι· σημαίνει υπήκοη βορά στη δυναστεία του λύκου ζώου και στήθος κάτεργη κραυγή – είτε από Άρνηση είτε από Μίσος».
Ο Μιχάλης Παπαντωνόπουλος είναι μεταφραστής και επιμελητής κειμένων. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές : "Πλάσματα της Νύχτας" (Δωδώνη, 2001), "Δ" (Ερατώ, 2006).
