Top menu

"Τόλμης παράγγελμα". Ένα ποίημα της Γεωργίας Γιώτα

Mesut Boz

 

ΤΟΛΜΗΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑ

Μη φοβάσαι τη ζωή
Κάθε φορά που σπαρταρά η αυγή
η ελπίδα ανασταίνεται
κι ανεβαίνει στο θρόνο της
φορώντας την πορφυρή της χλαμύδα
Κι ας είναι οι στιγμές εκείνες, οι ασθμαίνουσες,
που τις σταυρώνει η αμφιβολία
Τις ξεφλουδίζει η πίκρα
Τις νεκρώνει ο πόνος
Κι ας τη βαπτίζει στη σιωπή η αδιαφορία
Κι ας της στερεί το οξυγόνο της ψυχής το αθόρυβο έρκος.
Το ακάνθινο στεφάνι,
λένε,
μπορεί και να ανθίσει ξανά,
λένε.
Τα θάματα ανασαίνουν ακόμα,
λένε…
Μη φοβάσαι τη ζωή
Να αγγίζεις το χώμα που πατάς
Να ανασαίνεις τις πνοές των πουλιών
Να αφουγκράζεσαι των αγγέλων τις πτήσεις
Και να υποκλίνεσαι στο σπαραγμό των αθώων παιδιών
Μα να μη λησμονείς
Να ρυθμίζεις της ψυχής την υψηλή θερμοκρασία
όταν σκοντάφτεις σε ανυπεράσπιστων αβίαστα χαμόγελα.
Μη φοβάσαι τη ζωή
Επιστρέφει πάντα τα κέρδη με προσαύξηση
σε τολμηρών επενδυτών καταθέσεις
Τα πλουσιότερα δείπνα
είναι εκείνα των οποίων τα ψίχουλα
τσιμπολογάνε λαίμαργα
καρδερίνες πολύχρωμες
που αλητεύουν τις νύχτες (Γ.Γ., 4/03/2024)