Το δώρο
Αυτό το δώρο, δεν είναι ακριβό, δεν είναι φανταχτερό,
δεν είναι τυλιγμένο με πολύχρωμα χαρτιά και χρυσές κορδέλες.
Δεν το αγοράζεις από τους πάγκους που συνωστίζονται οι πελάτες.
Το παίρνεις από ένα ράφι εκεί ψηλά, που δεν το φτάνει το μάτι σου.
Δεν το ανοίγεις βιαστικά, σκίζοντας το περιτύλιγμα του.
Το ανοίγεις αργά, προσεκτικά,
όπως ακριβώς τυλίχτηκε.
Δεν βιάζεσαι να το περιεργαστείς.
Το ψάχνεις ώρα πολύ, όπως το έψαξε και αυτός που το διάλεξε.
Σε αυτό το δώρο
δεν αρμόζει η θέση πάνω στο τραπεζάκι του σαλονιού,
δίπλα στα τασάκια που οι επισκέπτες αφήνουν τις στάχτες τους.
Θα το τοποθετήσεις σε ένα ράφι εκεί ψηλά, που δεν το φτάνει το μάτι σου.
Αυτό το δώρο δεν ψάχνει το βλέμμα των ξένων.
Κοιτά κατάματα μόνο εσένα.
Το ποίημα "Το δώρο" συμπεριλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή της Νικολέττας Αλεξάνδρου Ήχοι και σιωπές (Απρίλιος 2020), εκδόσεις Βακχικόν.
