Στον εαυτό μου κλείνομαι
Σκοτάδι βρίσκω
Και ίχνη φωτός
*
Ο εικαστικός - ποιητής Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 2 Ιουλίου 1977. Είναι απόφοιτος του Κολλεγίου Anatolia με πανεπιστημιακές σπουδές στην εικονογράφηση και τη φωτογραφία και διδακτορικό τίτλο στις καλές τέχνες. Έχει συμμετάσχει σε δεκάδες εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα και κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα έντυπα και ιστότοπους. Με αφορμή την ποιητική του συλλογή Ίχνη φωτός που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν μιλάμε μαζί του για τα... ίχνη της ποίησης.
Κολάζ του Κωνσταντίνου Μαρκογιάννη - Λεπτομέρεια του έργου έχει χρησιμοποιηθεί ως κεντρική φωτογραφία του άρθρου
"Ίχνη φωτός" είναι ο τίτλος της ποιητικής σας συλλογής που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Μιλήστε μας για τη δημιουργία της.
Πρόκειται κυρίως για ποιήματα με "διδακτικό" και "εξομολογητικό" χαρακτήρα που γράφτηκαν σε στιγμές υπαρξιακής κρίσης, ψυχολογικής αγωνίας ή μεταφυσικού στοχασμού. Οι πηγές έμπνευσης ήταν διάφορες: ένας στίχος κάποιου άλλου ποιητή, ένα βλέμμα στον δρόμο, ένα παλιό τραγούδι που έτυχε να ξανακούσω, μια φράση που μου κόλλησε στο μυαλό... Αυτή η ποικιλία ερεθισμάτων είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός πολύχρωμου μείγματος ποιημάτων (ρομαντικά, φιλοσοφικά κλπ) που σαν κοινή συνισταμένη έχουν την αυτογνωσία και την πνευματική αναζήτηση.
Πότε ανακαλύψατε τα... ίχνη της ποίησης μέσα σας;
Νομίζω ότι τα πρώτα ποιητικά σκιρτήματα τα ένιωσα στην παιδική ηλικία-εφηβεία διαβάζοντας, βλέποντας ταινίες και ακούγοντας μουσική -υποσυνείδητα ήξερα ότι κι εγώ θα ασχοληθώ με την καλλιτεχνική δημιουργία. Οι πρώτες απόπειρες γραφής ποίησης έγιναν στα χρόνια της μετεφηβείας όπου άρχισα να καταγράφω τις σκέψεις μου σε ένα είδος ημερολογίου. Αρκετά αργότερα άρχισα να συνδυάζω κείμενα και φωτογραφίες δημιουργώντας οπτικά-ποιητικά λευκώματα.
Για να επιβιώσετε χρειάζεστε "τον παράδρομο της τέχνης"; Είστε μ' άλλα λόγια "ανυπότακτη ψυχή";
Ναι, πραγματικά το πιστεύω αυτό. Προτιμώ να ζω στο "περιθώριο" χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απέχω εντελώς από τα κοινά ή δεν παρακολουθώ τις κοινωνικές εξελίξεις. Σίγουρα δεν ζω μια συμβατική ζωή αφού προτιμώ να περνάω πολλές ώρες μόνος μου αποκομμένος από τους φρενήρεις ρυθμούς της σύγχρονης ζωής. Ποτέ δεν με ενδιέφερε να προσαρμοστώ στην υποτιθέμενη "κανονικότητα" -αυτό που επιθυμούσα πάντα ήταν η ανεξαρτησία και η δημιουργική ελευθερία.
Θα θέλατε να επιλέξετε ένα ποίημα από τη συλλογή και να μας μιλήσετε γι' αυτό; Είτε γιατί είναι το αγαπημένο σας, είτε για όποιον άλλο λόγο το κάνει ιδιαίτερο για εσάς.
Θα επιλέξω το ποίημα "Όλα Θεός Είναι" το οποίο συνοψίζει την ουσία της ποίησης και της κοσμοθεωρίας μου γενικότερα. Το ποίημα μας υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε μόνο υλικά όντα αλλά κομμάτια μιας μεγαλύτερης ολότητας ή "θραύσματα μεγαλύτερης συνείδησης". Θεωρώ ότι ο διαχωρισμός ανάλογα με "φύλο, φυλή, θρησκεία, επάγγελμα, κοινωνική και οικονομική τάξη" είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν -κάθε άνθρωπος (και κάθε πλάσμα γενικότερα) έχει την αξία του και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ολότητας την οποία προανέφερα.
Αν σας ζητούσε κάποιος να περιγράψετε την ουσία της ύπαρξης της ποίησης;
Η ουσία της ύπαρξης της ποίησης είναι να μας υπενθυμίζει ότι πίσω από το γκρίζο πέπλο της ρουτίνας και της καθημερινότητας υπάρχει ένας άλλος κόσμος "πιο αληθινός", γεμάτος χρώματα, μαγεία και μυστικά νοήματα. Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι εν δυνάμει ποιητές και έχουν την ικανότητα "για μια φευγαλέα στιγμή να αντικρίσουν την πραγματικότητα γυμνή".
Γράφετε ποίηση. Είστε όμως και εικαστικός καλλιτέχνης. Πώς συνυπάρχουν αυτά τα δυο μέσα σας;
Από μικρός ήθελα να κάνω κάτι που να περιέχει εικόνα και κείμενο -άλλωστε μεγάλωσα διαβάζοντας κόμικς και εικονογραφημένα βιβλία. Η μία μορφή έκφρασης εμπνέει, τροφοδοτεί και συμπληρώνει την άλλη. Νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς να γράφω ή να δημιουργώ εικόνες! Θα έλεγα ότι ο συνδυασμός ποίησης και εικαστικής δημιουργίας αποτελεί για εμένα ζωτική-υπαρξιακή ανάγκη.
Τι σας αρέσει να διαβάζετε; Θα λέγατε πώς έχετε συγκεκριμένες επιρροές;
Τα τελευταία χρόνια προτιμώ να διαβάζω ποίηση και βιβλία που ασχολούνται με την αυτοβελτίωση και πνευματική εξέλιξη. Ενδεικτικά θα αναφέρω ότι έχω επηρεαστεί από διάφορα ιερά κείμενα όπως το Τάο Τε Τσινγκ και η Νταμμαπάντα και συγγραφείς-ποιητές όπως ο Έρμαν Έσσε. Επίσης θα πρέπει να αναφέρω τους δύο σπουδαίους Κινέζους ποιητές της δυναστείας των Τανγκ (Λι Πο και Του Φου) και Ιάπωνες ποιητές όπως ο Ματσούο Μπασό και ο Εϊχέι Ντόγκεν. Από Έλληνες δεν πρέπει να παραλείψω τους Καβάφη και Καζαντζάκη -από τους πιο σύγχρονους συμπαθής μου είναι ο Μιχάλης Δέλτα.
Δουλεύετε πάνω σε κάτι καινούργιο;
Αυτό τον καιρό ετοιμάζω διάφορες εικαστικές δουλειές χρησιμοποιώντας κυρίως την τεχνική του κολάζ. Επίσης ετοιμάζω την επόμενη ποιητική μου συλλογή όπου κι εκεί χρησιμοποιώ τεχνικές παραπλήσιες του κολάζ όπως θρυμματισμό, ανακατανομή, επικόλληση κλπ. Μορφολογικά το τελικό αποτέλεσμα είναι αρκετά διαφορετικό από το πρωτόλειο κείμενο χωρίς όμως να χάνεται η ουσία της αρχικής σύλληψης. Θα την περιέγραφα ως μια πειραματική διαδικασία άκρως ενδιαφέρουσα και θεραπευτική!
