Top menu

"Σεξ: Κάνε μου λάϊκ!", του Ζήση Παπαθανασίου

 

Γράφει η Λεύκη Σαραντινού

Στις μέρες μας η αλήθεια είναι ότι το σεξ γνωρίζει ύφεση, ιδίως στους νέους, οι οποίοι φαίνονται ότι διαρκώς βομβαρδίζονται με σεξουαλικές εικόνες και προβολές γυμνού και πορνό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το ίντερνετ και την τηλεόραση. Παρά το γεγονός αυτό, ότι το σεξ, δηλαδή, δηλώνει πανταχού παρόν, φαίνεται ότι οι άνθρωποι σήμερα κάνουν λιγότερο σεξ. Για ποιον λόγο άραγε συμβαίνει αυτό; Ο καθηγητής Μαιευτικής και Γυναικολογίας με ειδίκευση στη Σεξολογία στο Πανεπιστήμιο της Λυών, Ζήσης Παπαθανασίου αναλαμβάνει να μας δώσει τις απαντήσεις σε αυτό το αλλόκοτο ερώτημα μέσα από το νέο του βιβλίο για το σεξ, μία μελέτη που εστιάζει σε όλες τις σύγχρονες όψεις της σεξουαλικότητας των ανθρώπων με τίτλο «Σεξ: Κάνε μου λάϊκ». Ο τίτλος είναι πραγματικά εύλογος, αν σκεφτεί κανείς πόσο πολύ συνδέεται σήμερα η σεξουαλικότητα με τα λάϊκ στο facebook, το instragramm, το tick tock και τα υπόλοιπα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και είναι πραγματικά ευτυχές που το ελληνικό κοινό έχει στα χέρια του κάτι έγκυρο για το θέμα αυτό, πάνω στο οποίο να μπορεί να βασιστεί, διότι, δυστυχώς, στις μέρες μας η παραπληροφόρηση ανθίζει.

Ο Παπαθανασίου στα είκοσι τρία κεφάλαια του βιβλίου του ερευνά κάθε πτυχή της σύγχρονης σεξουαλικότητας παραθέτοντας στους αναγνώστες του τις δικές του πολύχρονες εμπειρίες, αλλά και πολλών συναδέλφων του και έγκριτων επιστημόνων σχετικών με το θέμα. Ξεκινά παραδεχόμενος ότι η σεξουαλικότητα σήμερα πραγματικά ορίζεται εντελώς διαφορετικά από ότι οριζόταν στο παρελθόν, τότε που η ηθική και η θρησκεία όριζαν κατά κύριο λόγο τις σεξουαλικές πρακτικές των ανθρώπων. Η σημερινή απελευθέρωση, όμως, παραδόξως δεν έφερε και τόσο μεγάλη αύξηση των σεξουαλικών επαφών, τουλάχιστον στον 21ο αιώνα, τον αιώνα της κοινωνικής δικτύωσης. Σήμερα ο ορισμός του φυσιολογικού έχει απαξιωθεί, τα όρια μεταξύ των φύλων είναι ιδιαίτερα ρευστά και το ερωτικό υπονοούμενο του λάϊκ πιο εμφανές από ποτέ. Οι άνθρωποι έχουν συγκεχυμένη άποψη για την ταυτότητα της σεξουαλικότητάς τους σήμερα. Από την άλλη, το τέλος της ανδρικής σεξουαλικής κυριαρχίας είναι γεγονός. Όπως αναντίρρητο είναι και το γεγονός, σύμφωνα με τον Παπαθανασίου, ότι οι εικόνες και τα βιώματα των παιδικών μας χρόνων, αυτά που έχουμε εισπράξει από τους γονιούς μας, δηλαδή, θα είναι και εκείνα που θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τη σεξουαλική μας ζωή ως ενήλικες.

Ο Παπαθανασίου αφιερώνει μεγάλο μέρος του βιβλίου του σε ό,τι αποκαλούμε σήμερα «σεξουαλικές δυσλειτουργίες» , αλλά και στην αντισύλληψη και πόσο αυτή περιορίζει ακόμη και σήμερα τις γυναίκες στον σεξουαλικό τομέα. Ο αυνανισμός, τα ρομπότ του έρωτα, η πολυγαμία και η μονογαμία, όλα αυτά είναι έννοιες που εξετάζονται από τον συγγραφέα, προσφέροντας στον αναγνώστη ένα πλήρες παζλ σχετικά με τη σύγχρονη σεξουαλικότητα των ανθρώπων. Μέσα από όλα αυτά, ο αναγνώστης καλείται να βελτιώσει και τη δική του σεξουαλική υγεία και να αναζητήσει την σεξουαλική πλήρωση μαζί με τον σύντροφό του.

Εν κατακλείδι πρόκειται για μία κοινωνική μελέτη, για ένα ευκολοδιάβαστο πόνημα,  το οποίο θα μας χρησιμεύσει τα μάλα στο να λύσουμε τυχόν προβλήματα και απορίες που διστάζουμε να μοιραστούμε με τους γύρω μας ή και με τον/την σύντροφό μας.