"Η Πετρογραφία είναι η επιστήμη της ταξινόμησης και περιγραφής των πετρωμάτων. Στη δική μου “Πετρογραφία” δανείζομαι τη δομή ένος πετρογραφικού εγχειριδίου δίνοντας του ένα ποιητικό περιεχόμενο τόσο προσωπικό όσο και οικουμενικό". Ο Δημήτρης Αργυρίου παραδίδει στο αναγνωστικό κοινό την πρώτη του ποιητική συλλογή Πετρογραφία και μιλά μαζί μας γι' αυτή στο περιοδικό Vakxikon.gr.
Συνέντευξη στην Αγγελική Δημοπούλου
Η πρώτη σας ποιητική συλλογή "Πετρογραφία" μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν. Πώς νιώθετε που την κρατάτε στα χέρια σας; Τι σημαίνει για εσάς αυτό το βιβλίο;
Η αλήθεια είναι ότι όσες φορές και να έχει διαβάσει ένας συγγραφέας το υλικό του πριν την έκδοση, το να το διαβάζει κρατώντας ένα βιβλίο στα χέρια του είναι μια νέα και τελείως διαφορετική εμπειρία. Νομίζω ότι σηματοδοτεί τον πλήρη διαχωρισμό του συγγραφέα από το έργο του. Το έργο δεν είναι πια μια ίδεα στο κεφάλι του, μια μουτζούρα σε ένα χαρτί ή ένα αρχείο στον υπολογιστή. Εχεί πλέον μια φυσική υπόσταση, εξωτερική από αυτή του συγγραφέα και υπάρχει χωρίς αυτόν. Νομίζω ότι αυτή η διαδικασία αποξένωσης μεταξύ έργου και συγγραφέα είναι αναγκαία και όμορφη. Πριν την έκδοση ένα έργο είναι ο φίλος που κοιμάται στον καναπέ σου για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ αφού εκδοθεί είναι ο φίλος που συναντάς σπάνια αλλά πάντα έχει κάτι ενδιαφέρον να σου πει.
Γιατί "Πετρογραφία" και τι είδους ποίηση θα συναντήσουν οι αναγνώστες στις σελίδες της;
Η Πετρογραφία είναι η επιστήμη της ταξινόμησης και περιγραφής των πετρωμάτων. Στη δική μου “Πετρογραφία” δανείζομαι τη δομή ένος πετρογραφικού εγχειριδίου δίνοντας του ένα ποιητικό περιεχόμενο τόσο προσωπικό όσο και οικουμενικό. Μέσα από κάθε ποίημα περιγράφω και “ταξινομώ” τον εαυτό μου και τον κόσμο γύρω μου. Ελπίζω ο αναγνώστης να αναγνωρίσει τον εαυτό του σε ένα τουλάχιστον από τα ορυκτά μου.
Αν έπρεπε να διαλέξετε μόνο ένα ποίημα από αυτή τη συλλογή ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση. Μια συλλογή οφείλει να είναι κάτι παραπάνω από το σύνολο των επιμέρους ποιημάτων που την αποτελούν, είναι επίσης η διαλεκτική σχέση που αναπτύσεται μεταξύ τους, μέσα από τις ταυτίσεις και τις αντιθέσεις τους. Θα ήταν όμως ψέμα αν έλεγα ότι δεν έχω τις αδυναμίες μου. Αν έπρεπε να διαλέξω ένα, θα διάλεγα ίσως τον Γαληνίτη, επειδή αποκρυσταλώνει όσα επιδίωξα να πετυχώ με αυτή τη συλλογή. Στο εν λόγω ποίημα, η γεωμετρία του ορυκτού και η γεωμετρία του προσώπου δημιουργούν έναν νέο γεωμετρικό τόπο, τη γεωμετρία μιας ερωτικής σχέσης.
Πότε αρχίσατε να γράφετε ποίηση;
Λίγο αφότου έμαθα να γράφω, στα πρώτα χρόνια του σχολείου. Η ποίηση εμφανίζεται στην αρχή σαν ανάγκη και ως παιδιά ξέρουμε πολύ καλά πως να καλύπτουμε τις ανάγκες μας. Στη συνέχεια, εμφανίζεται ως πολυτέλεια και αυτό την κάνει τόσο πολύτιμη.
Πώς λειτουργεί η έμπνευση; Πώς καταλήγουν οι σκέψεις σας στο χαρτί;
Αυτό θα ήθελα πολύ να το μάθω κι εγώ. Αυτή η συλλογή ήταν η απάντηση μου στην απουσία έμπνευσης. Στο παρελθόν πολλά ποιήματα απλά εμφανίζονταν στο μυαλό μου σαν μνήμες από κάτι που δεν συνέβη ποτέ. Αφου πλέον αυτό έπαψε να συμβαίνει, χρησιμοποίησα τη συστηματική ταξινόμηση των πετρωμάτων για να εκμαιεύσω την έμπνευση.
Τι είναι η ποίηση για εσάς και τι πιστεύετε ότι είναι η ποίηση για τον κόσμο;
Η ποίηση είναι έκφραση και ως τέτοια δεν επιδέχεται περιορισμούς. Η ποίηση όμως είναι και επικοινωνία και εκεί τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται πιο δύσκολα. Δεν φτάνει να εκφραστεί κανείς ελεύθερα, αλλά πρέπει αυτό που θα εκφράσει να αγγίξει και αυτόν που θα το διαβάσει. Έτσι η ποίηση μετατρέπεται από κάτι προσωπικό σε κάτι διαπροσωπικό ακόμα και οικουμενικό. Όμως, σε κάθε τι διαπροσωπικό το άτομο είναι αναγκασμένο να κάνει κάποιους συμβιβασμούς. Έτσι και ο ποιητής, πρέπει να αποφασίσει ποιες συμβάσεις θα σεβαστεί και ποιες θα απορρίψει, με πρώτο και κύριο το πεδίο της γλώσσας, που ολόκληρο αν το καλοσκεφτούμε, δεν είναι τίποτα άλλο από μια κοινώς αποδεκτή σύμβαση.
Νομίζω ότι για πολύ κόσμο η ποίηση είναι κάτι ξένο προς αυτόν, κάτι εξευγενισμένο και όμορφο, που όμως δεν χωράει στη πεζότητα της καθημερινής ζωής. Αυτός είναι και ο λόγος που τόσο λίγοι διαβάζουν πλέον ποίηση.
