Ο Ανδρέας Αντωνιάδης γεννήθηκε στη Λευκωσία. Ζει στην Αθήνα. Εργάστηκε στο ΡΙΚ και στην ΕΡΤ. Σκηνοθέτησε κυρίως θέατρο και ντοκιμαντέρ. Έχει εκδώσει ένα μυθιστόρημα, μια συλλογή διηγημάτων, δύο συλλογές με θεατρικά έργα και τρεις ποιητικές συλλογές. Τώρα επανέρχεται λογοτεχνικά με το μυθιστόρημα Ο θείος Κωστάκης και η Ρίτα Χέιγουορθ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Είναι το όγδοο βιβλίο του και αποτελεί το πρώτο μέρος μίας τριλογίας. Με αφορμή την κυκλοφορία του ο Ανδρέας Αντωνιάδης μιλά στο περιοδικό Βακχικόν για το νέο του βιβλίο και την λογοτεχνία.
Συνέντευξη στην Αγγελική Δημοπούλου
Το βιβλίο σας "Ο θείος Κωστάκης και η Ρίτα Χέιγουορθ" που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν είναι ένα παραμύθι για μεγάλους. Μιλήστε μας γι'αυτό το παραμύθι...
Κατά τη γνώμη μου κάθε αφήγημα μυθοπλασίας, μυθιστόρημα-νουβέλα-διήγημα, στο βαθμό που διηγείται μια ιστορία, είναι και ένα παραμύθι για μικρούς ή μεγάλους. Ή για μικρούς και μεγάλους όπως ελπίζω να είναι "Ο θείος Κωστάκης και η Ρίτα Χέϊγουορθ".
Από τον τίτλο και μόνο δημιουργείται η εντύπωση ότι έχετε γνωρίσει κάποιους από τους χαρακτήρες σας. Υπάρχει μια αίσθηση οικειότητας. Έχει αυτό κάποια σχέση με την πραγματικότητα;
Όταν γράφω έχω πάντα στο μυαλό μου κάποιους υπαρκτούς χαρακτήρες πάνω στους οποίους κτίζω τους ήρωές μου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα υπαρκτά πρόσωπα είναι οι ήρωές μου. Η οικειότητα που διακρίνετε, ναι, ξεκινά από μια πραγματικότητα, έτσι που οι ήρωες του βιβλίου π.χ. ο Κωστάκης, η Λίνα, ο Μάριος, η Αθηνά, η Λένια, ο Αχιλλέας και ο Αντρίκος ο Ζορό να σμίγουν μυθοπλασικά με τη Ρίτα Χέϊγουορθ, τον Γκάρι Κούπερ, τον Βίκτορα Ουγκό, τη Γκρέϊς Κέλλι, τον Λώρενς Ντάρελ, τη Μέριλιν Μονρόε, τον Τίτο Πατρίκιο, τη Χρυσούλα Ζώκα, τον Μανώλη Καστρινό, τη Χέντι Λαμάρ και τον Νίνο Φένεκ Μικελλίδη.
Τι θέλατε να επικοινωνήσετε με τους αναγνώστες σας γράφοντας αυτό το βιβλίο;
Γράφοντας το βιβλίο μου αυτό, προσπαθώ να πω στους αναγνώστες ότι προσπάθησα να πω στον εαυτό μου για να διασώσω, όσο μπορώ, μια εποχή που μου χάρισε ένα πλούτο εικόνων και συναισθημάτων που ήθελα να τον μοιραστώ. Μακάρι να το έχω καταφέρει.
Πρόκειται για μια τριλογία. Μπορείτε να μας φανερώσετε λίγα πράγματα για τη σπονδύλωσή της;
Όντως το βιβλίο "Ο θείος Κωστάκης και η Ρίτα Χέϊγουορθ" αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας που η σπονδύλωσή της θα ολοκληρωθεί, ελπίζω, εν καιρώ. Σε αυτό, γνωρίζουμε τους ήρωες, μικρούς και μεγάλους, και τους παρακαλοθούμε μια κρίσιμη τριετία, από το 1954 έως το 1956. Το δεύτερο μέρος, το οποίο γράφω τώρα με προσωρινό τίτλο "Κ.Ε.Ν. Αμμοχώστου" τοποθετείται δέκα χρόνια αργότερα, δηλαδή την τριετία 1964 έως 1966 με τους ήρωες φυσικά να έχουν μεγαλώσει κατά δέκα χρόνια και η ζωή τους να έχει πάρει άλλους δρόμους. Το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας που για την ώρα είναι μόνο σχεδίασμα, τοποθετείται μια δεκαετία μετά, καλύπτει την τριετία 1974 έως 1976, χρόνια σημαντικά για τους ήρωες αλλά και για την Κύπρο και την Ελλάδα. Κάθε βιβλίο θα έχει την αυτονομία του για να μπορεί να διαβάζεται ανεξάρτητα από τα άλλα δύο.
Εκτός από πεζά έχετε γράψει ποίηση και θέατρο. Τι σημαίνει το κάθε είδος για εσάς;
Οι διαφοροποιήσεις και οι κατηγοριοποιήσεις ανήκουν -και ορθώς- στη γραμματολογία. Εγώ γράφω γιατί αυτό γεμίζει τη ζωή μου, είτε είναι πεζό, ποίηση η θέατρο και κάθε φορά αγαπώ εκείνο πάνω στο οποίο δουλεύω.
