"Στο Σαμανισμό το κολιμπρί συμβολίζει την ψυχή. Το επίπεδο της αντίληψης της ψυχής είναι τα όνειρα, η ποίηση, οι εικόνες και για όσους αυτό δεν είναι ιερό μένουν σε επίπεδο αντίληψης στη λογική". Η συλλογή διηγημάτων Σαν κολιμπρί κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Βακχικόν. Με αφορμή το νέο της βιβλίο η συγγραφέας Δοξούλα Παλαμάρα μιλά μαζί μας στο περιοδικό Βακχικόν.
Το βιβλίο σας «Σαν κολιμπρί» μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν. Πώς νιώθετε που το κρατάτε στα χέρια σας;
Για να πω την αλήθεια δεν ένιωσα τίποτα το ιδιαίτερο που “κράτησα το βιβλίο μου Σαν κολιμπρί στα χέρια μου” εκτός από την αισθητική ευχαρίστηση που οφειλόταν στην ζωγραφική του Γιάννη Ψυχοπαίδη, στο εξώφυλλο. Όμως ένοιωθα έντονη δημιουργική έξαρση όταν και όσο “διόρθωνα” τα κείμενα που είχα γράψει η ίδια. Ξύπναγα μεσ’ τη νύχτα με το ερωτηματικό αν θα κάνω μια ηρωίδα θύμα ή θύτη, θύμα της εν χορώ αποκαλούμενης Πατριαρχικής κοινωνίας ή των δικών της επιλογών και με εύρισκε το ξημέρωμα με μεγαλύτερη κατανόηση, αλλά και θλίψη, για τους ανθρώπους και για τον εαυτό μου.
Δεύτερη συλλογή διηγημάτων. Τι σας ελκύει σε αυτή τη λογοτεχνική φόρμα;
Μου αρέσουν τα διηγήματα. Γράφω τώρα κάτι διηγήματα με 250 - 300 λέξεις, Διηγήματα Μπονσάι! Σαν κι αυτά τα Γιαπωνέζικα δεντράκια που έχουν κορμό, φύλλα, ανθάκια, ενίοτε και καρπούς, όλα μέσα σε ένα γλαστράκι σαν κεσέ του γιαουρτιού.
Πότε και πώς γράφτηκαν οι ιστορίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο και τι τις «δένει» ως το σύνολο που τιτλοφορείται «Σαν κολιμπρί»;
Όταν σκέπτομαι το κολιμπρί, αυτό το λιλιπούτειο πουλάκι, που πετάει σαν ελικόπτερο, χαμογελάω. Ο μύθος λέει ότι όταν το δάσος έπιασε φωτιά, όλα τα ζώα έτρεχαν να σωθούν. Ο Ελέφαντας είδε το κολιμπρί να κουβαλάει μια σταγόνα νερό με το ράμφος του. Πού πας , λέει στο Κολιμπρί, φεύγουμε. Πάω να σβήσω τη φωτιά. Με μια σταγόνα νερό; Κάνω αυτό που μου αναλογεί…
Στο Σαμανισμό το κολιμπρί συμβολίζει την ψυχή. Το επίπεδο της αντίληψης της ψυχής είναι τα όνειρα, η ποίηση, οι εικόνες και για όσους αυτό δεν είναι ιερό μένουν σε επίπεδο αντίληψης στη λογική. Για τους λαούς της Νότιας Αμερικής το κολιμπρί, humming bird, είναι το Σύμβολο της ελευθερίας, της δύναμης, της αισιοδοξίας και της συμπόνιας.
Τι ρόλο παίζει η λογοτεχνία γενικά στη ζωή σας και πότε και πώς βρήκατε τον δικό σας δρόμο προς τη συγγραφή;
Η λογοτεχνία, η μουσική, ο χορός, η Τέχνη γενικά, είναι ένα παράθυρο στον κόσμο, βγάζεις το κεφάλι σου όταν πνίγεσαι και ανασαίνεις. Διάβασα μια συνέντευξη του Διονύση Σαββόπουλου όπου εν μέσω άλλων λέει "Τραγούδι θα πει «ωδή του τράγου». Το τραγούδι είναι η θυσία που δεν έγινε. Η τραγουδισμένη μας ζωή είναι η αληθινή”. Προφανώς για τον Σαββόπουλο, το τραγούδι είναι η αγάπη, ο σκοπός της ζωής του. Για μένα η Λογοτεχνία είναι υψίστη απόλαυση, αλλά η αγάπη της ζωής μου είναι η διδασκαλία και έχω καταβάλει τεράστιες προσπάθειες για να αποποιηθώ το “δασκαλίστικο ύφος” το οποίο απεχθάνομαι.
Η σχέση σας με τον αναγνώστη;
Η σχέση μου με τον αναγνώστη; Δεν ξέρω. Πολύτροπη μάλλον. Όπως όλες οι ανθρώπινες σχέσεις. Κάποτε διηγιόμουν σε πολλούς, διαφορετικούς ανθρώπους, μια αληθινή ιστορία που μου άρεσε πολύ, για μια μαγείρισσα που ήθελε να γίνει battler. Ήταν απίστευτο πόσο διαφορετικά αντιδρούσαν, πόσο διαφορετικά καταλάβαινε ο καθένας την ίδια ιστορία.
