photo © Matheus Bertelli
Όταν με ξεχάσεις θα ξέρω.
Λήθη, η φυσική σου κατάσταση.
Λησμονείς πράγματα, ανθρώπους
ημέρες ολόκληρες.
Καταλαβαίνεις το ύστερο κενό
ψηλαφώντας.
Όταν με ξεχάσεις θα ξέρω.
Χρόνια τώρα κατοικώ στο μυαλό σου
γράφω στον ιππόκαμπο
ξεκουράζομαι στην αμυγδαλή
ξέρω τον φλοιό σου απέξω κι ανακατωτά
κάνω βόλτες στις λάχνες σου.
Όταν με ξεχάσεις θα ξέρω.
Χτες άργησες να πεις τ όνομα μου
κόλλησες λίγο μετά το Α
κατάπιες και συνέχισες
μάντευες γράμματα.
Δεν με ξέχασες όμως.
Όταν με ξεχάσεις θα ξέρω.
Σήμερα με φωνάζεις απ το πρωί
χτυπάς το κεφάλι σου για να βγω
ανεβάζεις πυρετό
έχω αρχίσει να ψήνομαι.
Με θυμάσαι;
Κουράστηκα.
Όταν με ξεχάσεις θα ξέρω.
Στο θυμίζω
κυρίως σε ξεθωριασμένα όνειρα
και τις Κυριακές
όταν ξεχνιέσαι.
Ανένδοτος.
Δεν θέλεις να ξέρεις.
Φευ.
Όταν με ξεχάσεις
τότε θα ξέρουμε κι οι δυο.
