Απουσία οξυγόνου
Η καύση της
Εξελίσσεται αργά
Άνω τελεία
Οι Αποτεφρώσεις είναι η πρώτη ποιητική συλλογή της Κατερίνας Ταγαρά που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν. Κι όμως η Κατερίνα γράφει χρόνια. Δεν ξέρει πότε ήρθε στη ζωή της η ποίηση. Μάλλον γεννήθηκε μαζί της, όπως λέει στο Vakxikon. Υπήρξε όμως μια καθοριστική στιγμή. Ένα άνοιγμα. Αυτό το άνοιγμα ήταν η αιτία να εκδοθούν οι "Αποτεφρώσεις". Που αφορούν "τον τρόπο που κάποιοι άνθρωποι καίγονται αθόρυβα χωρίς να εκβιάζουν την προσοχή".
Συνέντευξη στην Αγγελική Δημοπούλου
Οι “Αποτεφρώσεις” που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Βακχικόν είναι η πρώτη σας ποιητική συλλογή. Μιλήστε μας για το ταξίδι της δημιουργίας της.
Γράφω χρόνια, ξέρετε. Συνέβη το εξής. Τελειώνοντας τις “Aποτεφρώσεις”, μπόρεσα να δω τον εαυτό μου να παίρνει τα ποιήματα και να τα μοιράζεται με κάποιον. Υπήρξε μία στιγμή όπου μπόρεσα να το δω. Μέχρι τότε δυσκολευόμουν πολύ. Υπήρξε λοιπόν αυτή η καθοριστική στιγμή. Ένα άνοιγμα.
Τι “δένει” τα ποιήματα της συλλογής; Τι να περιμένει ο αναγνώστης;
Η μελαγχολία νομίζω. Ο τρόπος που κάποιοι άνθρωποι καίγονται αθόρυβα χωρίς να εκβιάζουν την προσοχή. Έχει ομορφιά και πόνο αυτή η διαδικασία.
Πώς γράφτηκαν αυτά τα ποιήματα; Γράφετε αυθόρμητα ή μετά από διεργασία των ερεθισμάτων σας;
Γράφω διαρκώς, ακόμα και όταν συνομιλώ με κάποιον για την καθημερινότητα μας. Ζω σε ένα ποιητικό σύμπαν, όπου τα συμβάντα, εσωτερικά και εξωτερικά γίνονται λέξεις. Οι λέξεις υπάρχουν στο μυαλό μου, τις τρέφω, τις κοιμίζω, τις ξυπνάω και κάποια στιγμή γίνονται ποιήματα.
Υπάρχουν ζητήματα που επηρεάζουν ιδιαίτερα την ποίησή σας; Από που αντλήσατε έμπνευση;
Πρώτα και κύρια ο άνθρωπος . Η κατάσταση των πραγμάτων. Η ακινησία. Η στιγμή. Το συναίσθημα. Ο τρόπος που κάποιος θα σιωπήσει ξαφνικά. Ένα βλέμμα που στην προσπάθεια του να κρύψει αποκαλύπτει μία αλήθεια. Αυτά που δεν λέγονται. Το μυστήριο σώμα και η σάρκα του. Είμαστε ύλη φτιαγμένη από όνειρα.
Πότε και με ποια αφορμή μπήκε στη ζωή σας η ποίηση;
Δεν μπορώ να θυμηθώ. Μάλλον γεννηθήκαμε μαζί.
Αν έπρεπε να συστηθείτε μέσα από τα αγαπημένα σας λογοτεχνικά έργα;
Διαβάζω πολύ, είναι κομμάτι της καθημερινότητας μου. Κάτι που διάβασα πρόσφατα και με άγγιξε ήταν το βιβλίο του Σαμ Σέπαρντ “Ο άλλος μέσα του” από τις εκδόσεις Πατάκη. Με συγκινεί το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι φέρουν μέσα τους και κάποιον άλλο, κάποιον που δεν είχε την τύχη να γίνει ορατός, δεν καθρεφτίστηκε αγαπητικά όταν έπρεπε. Πορεύονται λοιπόν στη ζωή μέσα σε ένα διαρκή αγώνα για συμφιλίωση και αποδοχή αυτού του άλλου. Δεν το πετυχαίνουν πάντα. Εκεί έρχεται η Τέχνη.
