photo Κύριλλος Σαρρής
Na 'xω το νου μου, ποιήματα, Σωτήρης Κακίσης, εκδόσεις Βακχικόν
δεν έχω άλλοθι για την Παρασκευή βράδυ. ήμουνα πάλι μόνος μου, κανένας δεν με είδε. η ιστορία της ζωής μου: μόνος μου ζω, χωρίς πολλά–πολλά, εδώ γύρω. θα ήθελα να ζω σε κάνα λιμάνι, σε κάνα καράβι μέσα αν ήμουνα καμαρώτος, καπετάνιος, φύλακάς του έστω. να ρεμβάζω προς το σούρουπο, πριν σκοτεινιάσει, κι ένας καφές θα μου ’φτανε, μια μπύρα, ένα ούζο με νερό. τώρα, από την Παρασκευή ώς σήμερα, είμαι και πάλι νεκρός, το πτώμα μου το βλέπετε στο πάτωμα. μη με αγγίζετε καθόλου μέχρι να ξανάρθει η σήμανση.
**
εγώ, πριν πεθάνω. εδώ είμαι νεώτερος, χαρούμενος, μ’ όλο τον χρόνο μπροστά μου. εδώ πάλι μόνος μου, χωρίς ούτε καν τη Γη μαζί μου, άλλου Διαστήματος άστρο, πλανήτης, δορυφόρος, στο Σύμπαν ζητιάνος, χωρίς κανέναν πάνω μου, χωρίς παιδιά, χωρίς παιδικές φωνές, χωρίς χωριά, πόλεις και κωμοπόλεις, χωρίς λαούς και φασαρία. εδώ, τέλος, εγώ στη Γη πάνω σε μιαν άκρη της μες στη μέση, καλοντυμένος, με όσα έχω ώς τώρα σκεφτεί κι αισθανθεί στα μάτια μου πάνω ήσυχα κι ωραία.
