Top menu

"η πιο όμορφη γυναίκα στην πόλη". Ένα ποίημα του Γεώργιου Κωνσταντίνου Μιχαηλίδη

©Hubert Kołucki

 

η Ζένια
ήταν η πιο όμορφη γυναίκα στην πόλη
μια κινούμενη φωτιά που τολμούσε
να δείξει την οργή της
μπροστά στα δόντια του Ήλιου
ενα πνεύμα που συγκρατιόταν
με το ζόρι σ’ ένα κορμί φιδίσιο
τρομάζοντας ακόμα και τον Χάρο απ’ την έντασή του:
θα τά δινε όλα ή τίποτα
-αλλιώς η ζωή δεν άξιζε

η Ζένια
ήταν η πιο όμορφη γυναίκα στην πόλη
και πολύ νόμιζαν ότι μπορούν
«να την έχουν»
αλλά πώς δαμάζεις
τη φωτιά
τον Ήλιο
ένα λιοντάρι
-έστω και πληγωμένο;

η Ζένια
δεν άντεχε νά ναι η πιο όμορφη στην πόλη
και το σώμα της
το χαράκωνε
το πλήγωνε
αλλά για μένα
ήταν ακόμα
η πιο όμορφη στην πόλη

η Ζένια
ήταν εκείνη
η μικρή σπίθα
που σε κρατά ζωντανό μετά
από το οχτάωρο
το απλήρωτο νοίκι
το στρίμωγμα στο λεωφορείο
τα πολιτικά ψέματα
τα ψέματα

αμαρτία τ’ ανθρώπου
δεν είναι η απόπειρά του
να σκοτώσει τον Θεό
η πάλη των τάξεων
η καταστροφή του πλανήτη
αλλά
ότι δεν κατάφερε να ζει
έντονα
έντιμα
μ’ εμπιστοσύνη
με καλοσύνη

δε γνώρισε ποτέ
την Ζένια
την πιο όμορφη γυναίκα στην πόλη.