Η μάνα
Της Αντωνίας Κυριακουλάκου
(1ος Εσωτερικός Κύκλος Ανέκδοτης Ποίησης)
Κρατάς τη μάνα σου
στα χέρια σου
καθρέπτη
της ψυχής σου.
Το φως που βλέπεις
στην εικόνα της,
φτάνει
στην ύπαρξή σου.
Μακριά το σώμα της
μα η μορφή, εκεί,
η αγαπημένη.
Να σου μιλήσει,
να σου σταθεί,
στη νύχτα
που σε προσμένει.
Λίγο πριν αποκοιμηθείς,
λίγο πριν ξαποστάσεις,
από την αύρα της ζωής
που τρέχεις,
να τη φτάσεις…
Mama
De Antonia Kyriakoulakou
(1er Ciclo Esotérico de Poesía inédita)
Sostienes tu mama
en tus manos
espejo
de tu alma.
La luz que ves
en su imagen
llega hacia
tu existencia.
Lejos está su cuerpo
pero la figura, está allí,
la amada.
Para hablarte,
para estar a tu lado,
en la noche
que te espera.
Justo antes de que te duermas,
justo antes de que descanses,
de la aureola de la vida
que corres,
para alcanzarla...
