Top menu

"Η Μπόσα Νόβα Ενός Χαμένου Καλοκαιριού". Του Γιώργου Κωνσταντίνου Μιχαηλίδη

photo © nitin dhumal

 

Ό,τι και να πω
Ό,τι και να δω
Δε θα είσαι εδώ

Χαμένη
Κρυμμένη
Ίσως από αγάπη
Ξεχασμένη

Αλλά πώς να σου το πω;
Το κορμί δε σταματά
Ποτέ του να μιλά
Παρά μόνο
Όταν η νύχτα
Του λέει να σιωπά
Για να ακούσει
Τη λίμνη στα στήθια του
Υπό το φως της πράσινης σελήνης.

Σε αγαπώ πράσινο
Φως που με ηρεμείς
Φως που με θυμάσαι
Φως που με αγαπάς
Όποτε μπορείς.