photo © Rene Asmussen
Ο διαβάτης
Διαβάτη άκου
Τον ήχο της σιωπής
αφουγκράσου
Την απεραντοσύνη της νύχτας
ρεμβάσου
Το φως του φακού
αναστοχάσου
Η ματαιότητα
Μακάβρια
και πανταχού παρούσα
η ματαιότητα
Μαστιγώνει αλύπητα
τα καθημερινά μας όνειρα
Συντριπτικό
το άλγος της αυτοσυνείδησης
μας απειλεί
με ανακοπή ελπίδας
Τα μεθύσια
Και πάλι στο ξέφωτο
της διασκέδασης
κουρελιάζεις
τον χρόνο
που σου έχει απομείνει
Γιατί χαραμίζεις
μία ακόμα μέρα
σε βαλτωμένα δρώμενα
και δίχως νόημα
μεθύσια
Οι οθόνες
Παντού οθόνες
σε προσκαλούν
Εικόνες
σε καθοδηγούν
Φωνές
σε υποκινούν
Τυχάρπαστοι
σε ακολουθούν
Και εσύ
πάντα πειθαρχικός
του συστήματος
πιστός υποτακτικός
Το μικροσυμφέρον
Όλοι κοιτούν
το μικροσυμφέρον
Κάποιοι όμως
το ενδιαφέρον
Όλοι είναι ήσυχοι
Κάποιοι όμως
συνεχώς ανήσυχοι
Όλοι είναι καχύποπτοι
κάποιοι όμως
εντελώς ανύποπτοι
Οι ουτοπίες
Μπορούμε άραγε
να υπάρχουμε
χωρίς ισχνές ουτοπίες
Αδιανόητο
Φύσει αδύνατο
Είναι εν τέλει
οι παιγνιώδεις και ζωοφόρες
σκέψεις
που μας σιγοψιθυρίζουν
την μελωδία της πράξης
Έτσι
πάντα βαδίζουμε
λίγο πιο πολύ
προχωρώντας
λίγο πιο πέρα
