Μεταφράζει η Ευτυχία Κατελανάκη
Παύση
Ήρθε ο χρόνος
να αναθεωρήσω
τα φύλλα μου.
Λέει το δέντρο
κάθε φθινόπωρο.
...
Πού ήσουν;
Ήσουν σ’ αυτό το σπίτι σαν το παράθυρο στον τοίχο
Αυτό είναι εδώ.. μα τ’ όνειρό του συνεχώς
στην.. έξοδο
...
Ένα σπίτι πολύ μικρό
Δε βρήκα ακόμα τον σύντομο δρόμο που βγάζει σ’ αυτό
ούτε καν αυτόν τον μεγάλο
που ΄ναι σα θάνατος.
Έχω σπίτι σε κάποιο μέρος
είμαι σίγουρη γι’ αυτό..
Κι ώσπου να το βρω•
τα χέρια μου θα εξακολουθούν
να κλαίνε κάθε βράδυ
δάκρυα - κλειδιά.
...
Χωρίς νόημα
Και να ‘στε ‘δω
σαν οικότροφοι σε γηροκομείο που ξυπνήσατε και το μετανιώσατε
σέρνετε τα πόδια σας
μέσα στους διαδρόμους του κόσμου,
μόνες, εσείς, λέξεις
μόνες..
και η λάμψη σας έχει ξεθωριάσει.
...
Η θεωρία της εξέλιξης
Ξεκίνησε ο άνθρωπος
με τους ώμους γυρτούς
σαν τριαντάφυλλο.
Και κατέληξε με πλάτη ίσια
σα μαχαίρι.
...
Η παγίδα
Αλήθεια• τα χρώματα είναι χαρούμενα,
μα εγώ είμαι σα σπίτι με ντεκόρ θεάτρου,
αφού περάσεις την πόρτα.
δε θα βρεις τίποτα.
Η Σουκάινα Χαμπίμπ Αλλάχ είναι μία ποιήτρια από το Μαρόκο, γεννημένη το 1989. Έχει γράψει τέσσερις ποιητικές συλλογές, μία νουβέλα και μία συλλογή διηγημάτων. Έχει διακριθεί μεταξύ άλλων με το βραβείο Buland Al Haidari 2015 για νέους/ες Άραβες/ισσες ποιητές/τριες.
