Δυο ποιήματα του Θεοχάρη Παπαδόπουλου
Γοργόνα
Πάντα αναρωτιόμουνα
τι βρίσκεται
μέσα στου νου μου το βυθό
και αναπνέει τόσο απαλά,
που βγάζει φυσαλίδες.
Τώρα πια έμαθα
πως ήσουνα εσύ
γοργόνα στον ωκεανό
της μοναξιάς μου.
Λαβύρινθος
Μπήκες μέσα στο λαβύρινθο.
Στην αρχή είχες θάρρος,
που χάθηκε στην πρώτη στροφή.
Κάπου-κάπου νόμιζες
ότι κάνεις κύκλους.
Κι αυτοί οι καθρέφτες
σε δείχνουν γιγάντιο,
σε τρομάζουν.
Μοιάζουν να σε μαλώνουν,
που και πάλι χάθηκες
στις γραμμές του τετραδίου
ψάχνοντας το ποίημα.