Αλληλουχία
Επάλληλοι κύκλοι
Διαδοχής
Υστεροφημία ανέσπερη
Κατακερματίζω
Βόμβο του άρματος
Σειριακός αριθμός
Εξόκειλε
Σε αμμουδιά χαλκέντερη
Πυρ γοτθικό
Άπειρος δρόμος η λιτανεία
Η Ανδρονίκη Δημητριάδου επιστρέφει με τη νέα της ποιητική συλλογή Θραύσματα εν χορώ από τις Εκδόσεις Βακχικόν. Μια συλλογή που προέκυψε “αυθόρμητα, σαν κύμα, σαν μια εσωτερική ανάγκη έκφρασης σκέψεων και συναισθημάτων”. “Τη φορά αυτή, τα θραύσματα των λέξεων προέρχονται από μνήμες, εικόνες του παρελθόντος, αλλά και του μέλλοντος σαν προφητείες μυστηριακών γεγονότων” για την ποιήτρια που μιλά στο Vakxikon.gr, για το τρίτο της βιβλίο, την έμπνευση και την ουσία της ποίησης.
Συνέντευξη στην Αγγελική Δημοπούλου
“Θραύσματα εν χορώ”. Πώς πραγματώθηκε η τρίτη, αυτή, ποιητική σας συλλογή; Τι “δένει” τα ποιήματα;
Η τρίτη, αυτή, ποιητική μου συλλογή προέκυψε αυθόρμητα, σαν κύμα, σαν μια εσωτερική ανάγκη έκφρασης σκέψεων και συναισθημάτων, επηρεασμένη από τη σύγχρονη γαλλική ποίηση και φιλοσοφία. Ήταν κάτι που προέκυψε αβίαστα και ολοκληρώθηκε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, σαν έτοιμη από καιρό. Η δομή της ποιητικής συλλογής, εν είδει χορού, με όρους ρυθμικής αγωγής, οδεύει από το πρελούδιο στο ρέκβιεμ, από τη γέννηση στην ερήμωση, στο σκοτάδι και εν τέλει, στο θάνατο με μια μνήμη αλάνθαστη που κεντά αιώνες.
Υπάρχουν ζητήματα που σας απασχολούν ιδιαίτερα; Και πώς επηρέασαν τη γραφή της νέα σας ποιητικής συλλογής;
Η ζωή και ο θάνατος είναι οι όψεις του ίδιου νομίσματος που εξαργυρώνει ο έρωτας, η ίδια η ψυχή. Είναι θέματα που πάντα με γοήτευαν και με ταλάνιζαν. Σε αυτήν, όμως την ποιητική συλλογή εδραιώθηκαν βαθιά μέσα μου, ως τα έγκατα της ύπαρξης ή της ανυπαρξίας καλύτερα, με έναν τρόπο άμεσα λυτρωτικό. Εννοώ πως, έτσι όπως ξεπρόβαλαν αυτόματα στο χαρτί, ήταν σαν να προκάλεσαν κάθαρση, το βάπτισμα του νερού, του αέρα και του πυρός. Το βάπτισμα στη γη, η καταβύθιση σε αυτήν είναι το πέρασμα στον κάτω κόσμο, στην ανυπαρξία, αλλά ταυτόχρονα στην ουσία της ύπαρξης, στην αναγέννηση.
Αν έπρεπε να επιλέξετε ένα μόνο ποίημα από τη συλλογή σας, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Δεν είναι μόνο ένα ποίημα που θα επέλεγα από τη συλλογή μου. Τα αγαπώ όλα, το καθένα για τους δικούς μου λόγους. Είναι ξεχωριστά κομμάτια - θραύσματα της ψυχής μου, που συνθέτουν μια εικόνα μέσα μου, ενός ανθρώπου που μάχεται, γονατίζει, ελπίζει, γεννά φως, χάνεται ή δεν χάνεται, τελικά, όσο κι αν φαίνεται παράξενο αυτό. Ωστόσο, το ποίημα Sarabande αποτελεί για μένα ορόσημο, μιας και ήταν το πρώτο που έγραψα για την ποιητική, αυτή, συλλογή.
Γράφετε αυθόρμητα ή μετά από διεργασία των ερεθισμάτων που σας εμπνέουν;
Πάντα αυθόρμητα γράφω, συνήθως σε αυτόματη γραφή. Είναι κάτι μαγικό, απέραντα γοητευτικό, γιατί προκύπτει σαν κελάρυσμα πηγής. Ταυτόχρονα είναι έντονα δυναμικό σαν έκρηξη ηφαιστείου, ακόμα και επικίνδυνο σαν ωρολογιακή βόμβα. Τη φορά αυτή, τα θραύσματα των λέξεων προέρχονται από μνήμες, εικόνες του παρελθόντος, αλλά και του μέλλοντος σαν προφητείες μυστηριακών γεγονότων.
Αν σας ζητούσε κάποιος να περιγράψετε την ουσία της ποίησης, τι θα απαντούσατε;
Η ουσία της ποίησης είναι, κατά τη γνώμη μου η ίδια η ζωή, είτε προσωπική είτε κοινωνική. Έτσι κι αλλιώς, ανήκουμε στον εαυτό μας, αλλά και στον κόσμο που μας περιβάλλει και μας οριοθετεί. Η ποίηση έχει να κάνει με τα βιώματα του ποιητή και γίνεται κοινωνός των ενδόμυχων σκέψεων, του τρόπου που αντιλαμβάνεται τον κόσμο και τις καταστάσεις. Έχει να κάνει, όμως και με τα οράματα του, τα όνειρα, τις επιθυμίες του και κάθε τι που τον αφήνει ελεύθερο να δημιουργήσει. Η ποίηση είναι ταυτόχρονα βουτιά στο συνειδητό και το ασυνείδητο.
Δουλεύετε πάνω σε κάτι καινούργιο;
Έχω ήδη κάτι έτοιμο προς έκδοση, αλλά το τελευταίο διάστημα αισθάνομαι πως μέσα μου γίνεται μια διεργασία έντονων εμπειριών, ένας αναβρασμός, μια καταγραφή ερεθισμάτων και συναισθημάτων, τα οποία, όταν καταλαγιάσουν και αποσταχθούν, είμαι σίγουρη πως θα οδηγήσουν στη γέννηση ενός καινούργιου έργου. Ίδωμεν…
