Συνέντευξη στην Αλεξία Νταμπίκη
Συνομιλήσαμε με τον συγγραφέα Γιάννη Βλαντίκα εξ αφορμής του μυθιστορήματός του Πολίτης σε απόγνωση, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ownbook.
Ποιο ήταν το κίνητρο που σας ώθησε να γράψετε ένα πολιτικό μυθιστόρημα;
Νομίζω ότι αυτό το βιβλίο αποφάσισε από μόνο του να γραφτεί, απλά το ίδιο μου ανέθεσε εμένα να το γράψω! Ήταν τέτοιος ο θυμός που βίωσα και βιώνω σαν απλός πολίτης από την αρχή των καταστροφικών ετών, κατά την ελληνική καθημερινότητα - λεγόμενη και κρίση - το 2008 και ένθεν, που απλά θέλησα να αποτυπώσω τα συναισθήματά μου ως ένας από τους τόσους πολίτες σαν εμένα. Και έτσι στο μόνο που διέφερα από τους υπόλοιπους, ήταν ότι εγώ απλά το έκανα, έγραψα δηλαδή αυτό που ένιωθα μέσα μου.
Θεωρείτε ότι η σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα μπορεί να σπρώξει τους πολίτες σε ακραίες συμπεριφορές, όπως συνέβη στον ήρωα του βιβλίου σας;
Πιστεύω ότι η ελληνική καθημερινότητα από μόνη της μπορεί να σπρώξει τον κόσμο να σκέφτεται σαν εμένα ή τον ήρωά μου, κάτι που βλέπουμε πλέον απροκάλυπτα στις αντιδράσεις του καθημερινά. Δεν περνά ούτε μια μέρα που μετά από μια απόφαση της κυβέρνησης, μια αγκαλιά χέρια τεντωμένα στον ουρανό, των οποίων οι άκρες ανοίγουν και συνοδεύονται με κάτι σαν "κρεμάστε τους όλους τους προδότες"! Π.χ. με τη βίαιη και απροκάλυπτα φασιστική επιβολή μέτρων από τους εκλεγμένους άρχοντες - πολιτικούς μας και τις πολιτικές τους. Ή δεν θα το λέγατε φασισμό αυτό; Δεν είναι φασισμός να λες στον ελεύθερο επαγγελματία ότι από το κάθε ένα ευρώ που θα κερδίζεις πρέπει να μου δίνεις εμένα τα 80 λεπτά πίσω, γιατί πρέπει να γεμίσω τα ταμεία μου που άδειασαν επειδή έκανα εγώ ή οι φίλοι μου μ@#$%%ες, και μια που δεν μπορώ ή δεν θέλω να τα ζητήσω πίσω από αυτούς, τα παίρνω με το έτσι θέλω από εσένα, και εσύ κοίτα να βολευτείς; Δεν είναι οι γεμάτες σελίδες αυτοκτονιών ειδήσεις, που αναγράφονται στις καθημερινές εφημερίδες, μια πραγματικότητα ώστε να αρκεί μια σπίθα να βάλει μπουρλότο στο ελληνικό "Κούγκι"; Ή μήπως χρειάζεται ένας Νίκος Μπότσης από τον "Πολίτη σε απόγνωση" για να το επιβεβαιώσουμε; Εσείς δεν πιστεύετε ότι μεταξύ μας υπάρχουν οι "Μπότσηδες" που σκέφτονται σαν τον ήρωά μου; Φυσικά στη δημοκρατία η βία δεν ήταν ούτε είναι η λύση. Αλλά μήπως η επιβολή αυτών των τρελών μέτρων που παίρνονται στις πλάτες του ελληνικού λαού, είναι δημοκρατία; Μήπως είναι δημοκρατία οι διάφορες επεξηγήσεις του γιατί επιβάλλονται; Νομίζετε ότι ο κόσμος ή τουλάχιστον ο περισσότερος λαός, τρώει κουτόχορτο; Η έλλειψη ενός πραγματικού ηγέτη και το 62% του καλοκαιρινού δημοψηφίσματος που ζήτησε και έλαβε η ανώριμη παρέα με την ψήφο του ελληνικού λαού για να αλλάξει πράγματα που τον πονούσαν, αποδεικνύουν την απελπισμένη ανάγκη παρουσίας ενός πραγματικού ηγέτη, αριστερού ή δεξιού, που θα κάνει επιτέλους αυτό που θα υποσχεθεί στον λαό του!
Ποια μηνύματα θα θέλατε να περάσετε στους αναγνώστες με το μυθιστόρημά σας;
Θα ήθελα να περάσω το μήνυμα της γνώσης των πραγματικών γεγονότων της πρόσφατης Ιστορίας μας, της δικής μας, των Ελλήνων. Ο κόσμος πρέπει να ξέρει τι συμβαίνει πίσω από την πλάτη του πάντα, και όχι να εφησυχάζει με το τι εξηγήσεις του παρέχουν τα στημένα ΜΜΕ. Ο Έλληνας ήταν πάντα ανεξάρτητος. Ούτε 400 χρόνια σκλαβιάς κατάφεραν να τον κάνουν να σκύψει το κεφάλι. Αναρωτιέμαι πώς έγινε έτσι τώρα αυτός ο λαός! Υπάρχει φυσικά εξήγηση. Η ζωή μας, πια, εμάς των Νεοελλήνων αποτελείται από τρεις οθόνες: τηλεόραση, κινητό, υπολογιστής! Έχουμε χάσει σαν γενιά τα πρότυπά μας. Για εμάς τους παλαιότερους ήταν ο Κολοκοτρώνης και ο Καραϊσκάκης, για τα παιδιά μας που αναγκαστικά βιώνουν την χειρότερη παιδεία ever, από το κρυφό σχολειό και δώθε, είναι ο Σάκης, ο Λάκης, ο Φούφουτος που παίρνει την περισσότερη πρέζα κ.ο.κ. Πρότυπα που τα προβάλλουν και τα επιβάλλουν όλοι αυτοί που μας θέλουν έτσι, αποχαυνωμένους. Εάν βάλεις λοιπόν και τους δωσίλογους πολιτικούς που ενεργούν όπως ενεργούν ιδιοτελώς για την τσέπη τους, υπάρχει εξήγηση γιατί δεν υπάρχει πλέον μεσαία τάξη και η ψαλίδα μεταξύ πτωχών και πλουσίων άνοιξε δυσθεώρητα. Δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας ότι, από μια μικρή οικονομία της οποίας η μεσαία τάξη έδινε ρευστότητα στην αγορά διατηρώντας τις ισορροπίες, κατεστράφη επίτηδες. Από τις περίπου 500.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις που υπήρχαν απέμειναν περίπου 230.000! Τρελό έτσι;
Στο βιβλίο σας δίνετε πολλές και σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την οικονομική κρίση και τη σύγχρονη ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Θεωρείτε ότι πρέπει να αποτελεί στόχο ενός συγγραφέα η ενημέρωση των αναγνωστών μέσω των βιβλίων για τέτοιου είδους θέματα;
Η ενημέρωση! Ναι, ξεκάθαρα. Πιστεύω πως άνθρωποι του λόγου και της τέχνης είναι σημαντικοί και πρέπει να μεταφέρουν με τη γνώση τους και άλλες γνώμες και απόψεις στους κατοίκους μιας χώρας. Όπως εγώ δεν δέχτηκα τη χιλιομασημένη προπαγάνδα της εκάστοτε κυβερνητικής παρέας, κάθισα και διάβασα, ενημερώθηκα για το τι πραγματικά συνέβη από την παράλογη όσο και παράνομη είσοδό μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2001, αλλά και πριν από αυτή στα χρόνια της μεγάλης εξαπάτησης του λαού, ενός λαού με απωθημένα, που χρησιμοποιήθηκαν από λαϊκιστές πολιτικούς για ιδιοτελείς σκοπούς, εν τη πραγματική γένεση της ελληνικής κρίσης με την έναρξη της επίπλαστης ευμάρειας εδώ και 35 χρόνια! Από ανθρώπους που σήμερα έχουν το θράσος να μας κουνάνε το δάχτυλο εκδίδοντας βιβλία για το πώς και το τι συνέβη, φυσικά πάντα υπό την άποψή τους, καλύπτοντας νομίζουν τις ανομίες τους, αποτέλεσμα της οποίας σήμερα τα παιδιά μου και αυτά των συμπατριωτών μου ζούνε χειρότερα από εμάς, φεύγοντας στα ξένα, μην έχοντας τη δυνατότητα να αποδώσουν αυτά που μαθαίνουν, στα εδώ έστω και εσφαλμένως πολιτικοποιημένα πανεπιστήμιά μας, εδώ στη χώρα τους! Αυτό ελπίζοντας, αλλά και ξέροντας ότι δεν είναι εύκολο για τον καθέναν, κάθισα εγώ και έκανα την απίστευτα δύσκολη δουλειά της πραγματικής ενημέρωσής μου από τα βιβλία όλου του κόσμου, για όλους που έχουν δικαίωμα στην αλήθεια και θέλουν να μάθουν. Μετά, θέλησα μέσα από μια μυθιστορηματική πλοκή να προσπαθήσω να ενημερώσω τους συμπατριώτες μου τι πραγματικά συνέβη από τότε, για να μην μας κουνάνε τα δάκτυλα οι διάφοροι παρατρεχάμενοι αντί να σηκώνουν όποια άδεια πέτρα βρουν να κρυφτούν από κάτω της! Και πάντα κατά την άποψή μου φυσικά. Άλλωστε το γράφω κιόλας, ότι είναι η δική μου γνώμη και δεν επιβάλλεται σε κανέναν.
Πότε ξεκινήσατε να γράφετε και ποια είναι επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
Ξεκίνησα, όπως σας ανέφερα, πριν περίπου τέσσερα χρόνια, ερασιτεχνικά στην αρχή μέχρι που το 2014 τελείωσα τον "Πολίτη" μου. Κατόπιν, η φάση δηλαδή της αναζήτησης εκδοτικού οίκου, μου πήρε σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο για να δείτε εσείς και ο κόσμος το πρώτο μου έργο στα ράφια των μεγαλύτερων βιβλιοπωλείων. Η επιτυχία του πρώτου εγχειρήματος με έβαλε στο "τρυπάκι" να μου αρέσει πολύ αυτό, με αποτέλεσμα να καταλάβω ότι έχω πολλά ακόμη να πω και ότι μου πάει! Το δεύτερο βιβλίο μου που έχω ήδη ξεκινήσει και προχωρήσει αρκετά, έχει καταπιαστεί με το τεράστιο θέμα της ελληνικής επικαιρότητας των τελευταίων 25 ετών και όπως καταλαβαίνετε θα προκαλέσεο άμα τη ολοκλήρωσή του! Ξέρετε, είναι πολύ εύκολο τελικά να αναζητάς τέτοια θέματα ανάμεσα στην ελληνική πολιτική εξάσκηση των τελευταίων ετών. Μαντάρα τα έχουν κάνει οι δύστυχοι!
