Mεταφράζει ο Αντώνης Ψάλτης
-διαβάστε το α' και το β' μέρος -
1.
ΔΙΟΦΑΝΗ ΜΥΡΙΝΑΙΟΥ
όποιος τον έρωτα πει ληστή
όντως θα έχει δίκιο.
με θράσος αγρυπνά,
παραμονεύει
μας λαφυραγωγεί
(αριθμός καταχώρησης: 308)
2.
ΚΙΛΛΑΚΤΟΡΟΣ
γλυκό πού ’ναι το πήδημα!
και ποιος τολμά να τ’ αρνηθεί
μα σαν ζητά λεφτά για να σου κάτσει,
δηλητήριου γεύση πικρή
(αριθμός καταχώρησης: 28)
3.
ΜΑΙΚΙΟΥ
ανάφτρα ο Κορνήλιος πρώτη,
φοβάμαι στο τέλος θα με κάψει
(αριθμός καταχώρησης: 116)
4.
ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΗ
την παρθενία σου κράτα την απόρθητη,
αφού το θες
μα τι θα κερδίσεις
μωρό μου μ’ αυτό;
σαν πας στον κάτω κόσμο δεν θα ’βρεις εραστή,
τις αφροδίσιες χάρες γευόμαστε μονάχα ζωντανοί
απ’ του Αχέροντα την πύλη και μετά
τέφρα γινόμαστε
και κόκκαλα σαθρά
(αριθμός καταχώρησης: 84)
5.
ΤΟΥΔΙΚΙΟΥ ΓΑΛΛΟΥ
εγώ είμαι η Λυδή
που με άντρες τρεις ταυτόχρονα το κάνω
τον ένα παίρνω από πάνω
τον άλλον απ’ τα κάτω
και χώνω κι ένα στα κωλομέρια μου
όλους μέσα μου τους βολεύω εγώ
και τον παιδεραστή
και τον γυναικά
και τον βιτσιόζο με βρομόλογα καβλωτικά
αν βιαστικός ήρθες μ’ άλλους δυό
έμπα και θα γλεντήσετε μαζί
(αριθμός καταχώρησης : 48)
6.
ΑΓΝΩΣΤΟΥ
στην Σθενελαΐδα την εταίρα
έκαψε κόσμο και ντουνιά η Σθενελαΐς
και πάντα μοσχοπληρωμένη
σκόντο δεν έκανε διόλου
κι από τους ποθητές τη τ’ άρπαζε αδρά
μα ‘γω στον ύπνο μου την είδα,
ανεκτίμητο δώρο του Ορφέα,
νύχτα ολόκληρη γλυκιά
να μου χαρίζει το κορμί της δίχως αμοιβή
μέχρι να φέξει η αυγή
σα να ’μασταν δοσμένοι εραστές
στα γόνατα δεν πρόκειται να πέσω
δεν πρόκειται να την παρακαλέσω,
έτσι ανάλγητη που είναι,
ούτε κι εμένα θα οικτίρω
ας είναι καλά ο Ορφέας
με τα δώρα του τα ποθητά
(αριθμός καταχώρησης: 2)
7.
ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ
στην εταίρα Ηλιοδώρα
η ψύχη μου το ξέρει
σε δάκρυα και ζήλιες πόσο της κοστίζω
και μάταια με προειδοποιεί
από τον έρωτα της Ηλιοδώρας να ξεφύγω
ας λέει ότι θέλει
εγώ δεν το βάζω κάτω
άτιμη είναι η ψυχή μου
εκεί που προστατεύει
εκεί και αγαπά
(αριθμός καταχώρησης: 23)
8.
ΦΙΛΟΔΗΜΟΥ
ακόμη δεν φούσκωσε το καλοκαίρι
στους γυμνούς γλουτούς σου
μήτε χνουδάκι μαύρισε
στο μπουμπουκάκι που χαρίζει
παρθενικές χαρές
και τόξα στέλνουνε γοργά ήδη
οι νέοι έρωτες Λυσιδίκη
που φλογερά μας βασανίζουν
καλύτερα να φεύγουμε,
δύσμοιροι εραστές,
όσο ακόμη δεν μας βρήκανε τα βέλη κατακούτελα
γιατί μαντεύω παραχρήμα
μεγάλες πυρκαγιές
(αριθμός καταχώρησης: 123)
9.
ΜΑΡΚΟΥ ΑΡΓΕΝΤΑΡΙΟΥ
στην παρθένα Αλκίππη
την Αλκίππη την παρθένα
αγαπούσα ‘γω τρελά
και κάποτε την έπεισα
να κοιμηθούμε στα κρυφά
των δυό μας έτρεμε το φυλλοκάρδι
άνθρωπος στο δώμα να μην μπει
τους μυστικούς μας πόθους μην και δει
μα δεν ξεγέλασε την μάνα της
με τις ακράτητες ερωτικές κραυγές
μας τσάκωσε στα ξαφνικά,
κόρη μου, είπε,
τα κέρδη θα ’ναι από μισά
(αριθμός καταχώρησης: 126)
10.
ΦΙΛΟΔΗΜΟΥ
στην Κύδιλλα, την εταίρα
όσες φόρες προσαράζω στον κόλπο της Κύδιλλας,
είτε μέρα είναι είτε τολμήσω και τη νύχτα,
ξέρω ότι θα γκρεμοτσακιστώ,
ξέρω ότι παίζω στα ζάρια την ψυχή μου
τι άλλο μου μένει;
θρασύς ο έρωτας όταν σε παρασύρει,
όνειρο μοιάζει στην αρχή,
το φόβο δεν το ξέρει
(αριθμός καταχώρησης: 24)
11.
ΡΟΥΦΙΝΟΥ
το λουτρό μας να πάρουμε Προδίκη
και τα καλά μας να φορέσουμε
ας υψωθούνε τα ποτήρια
στην υγειά μας το κρασί να πιούμε
βιαστικά περνάνε τα χαρούμενα χρόνια,
μήτε που το καταλαβαίνεις
το γήρας τα γλέντια αποτρέπει
το δε τέλος γνωστό είναι σε όλους
(αριθμός καταχώρησης: 11)
1.
ΑΣΙΝΙΟΥ ΚΟΥΑΔΡΑΤΟΥ
για τον Τίμωνα τον μισάνθρωπο
εδώ είμαι θαμμένος
αφού τελεύτησε η άθλια ψυχή μου
τ’ όνομά μου δεν πρόκειται να μάθετε
είστε κακοί και ψόφος κακός να σας βρει
(αριθμός καταχώρησης: 313)
2.
ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ
για τον Τίμωνα τον μισάνθρωπο
ούτε ποιος είμαι,
ούτε από πού η σκούφια μου κρατάει
δεν θέλω πολλά
μόνο το θάνατο
όποιου απ’ το μνήμα μου περνάει
(αριθμός καταχώρησης: 314)
3.
ΛΕΩΝΙΔΑ
για τον Εύβουλο
στην μνήμη του Εύβουλου,
που ήταν μετρημένος,
ας πιούμε
κοινό λιμάνι όλων ο Άδης
(αριθμός καταχώρησης: 452)
4.
ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΙΓΕΣ
ο μάντης που απ’ τα ουράνια
βλέπει την αλήθεια
τριάντα έξι χρόνια μέτρησε
τον ένα και μοναδικό μου βίο
αρκούμαι σ’ αυτά
γιατί λουλούδι της ζωής είναι ο χρόνος
αυτά κάποιος από την Πύλο έλεγε
και σε βαθιά γεράματα ο θάνατος τον βρήκε
(αριθμός καταχώρησης: 157)
5.
ανώνυμο επιτύμβιο
πέθανα,
σε περιμένω.
κι εσύ κάποιον άλλον θα περιμένεις.
κι όλους τους μαζί θνητούς μαζί
ο Άδης περιμένει
(αριθμός καταχώρησης: 342)
