Top menu

"Όνειρο Αποκαλοκαιριού" του Π.Δ. Βασάλου -Kριτική Βιβλίου

Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος

Οι εκδόσεις Ownbook, η θαυμάσια Αφροδίτη των εικονογραφήσεων και ο Παναγιώτης Δ. Βασσάλος φέρνουν στο φως το Όνειρο Αποκαλοκαιριού. Τι θαυμάσιος τίτλος, τι απόφωνα και μουσικές από τον κόσμο των παιδιών. Μια παρέλαση από απαράμιλλες εικόνες του ονείρου, άγγελοι και περιγιάλια και αδειανές για να χωρούν τα πάντα, θάλασσες. Ο συγγραφέας και η εικονογράφος φτιάχνουν με υλικό τους την φρεσκάδα του ονείρου εκείνο το υπέροχο αποκύημα της φαντασίας που κάνει τον κόσμο να γυρίζει. Οι δυο τους υπερασπίζονται το είδος της φαντασίας που λίγο λίγο εξασθενεί στον κόσμο της ασύλληπτης ταχύτητας, στον σοφό μας, ολοκαίνουριο αιώνα. Η Αφροδίτη Κ. Τρεμουντάνη – Μαρίνη και ο Παναγιώτης Δ. Βασσάλος πατούν επάνω στην παράδοση, αφήνονται στην παρόρμηση του λυρισμού που θέλει ο έρωτας για να λάμψει στο στερέωμα. Ίδια η σύνθεση του κόσμου μες στις ψυχές. Είναι από έρωτα απροσποίητο που ομορφαίνει η ζωή και η στιγμή μας μες στον χρόνο χίλιους δυο προμαχώνες υπερασπίζεται. Στα ανοιχτό πεδίο της παιδικής ζωγραφιάς οι χαρακτήρες τους βουτούν στο φως, όπως καλοκαιρινές σκιές μες στη φωτιά του απογεύματος. Ένας κόσμος αφελής, ικανός για τα πάντα, ένας ουρανός κατάστιχτος από προσευχές και ήλιους με κλειστά, χαμογελαστά μάτια. Μια ανταπόκριση στην ζωγραφική, μια ανασύνθεση του λόγου με μόνο υλικό το όνειρο που σκηνοθετεί όσα ποτέ δεν υπήρξαν και όσα ποτέ εμείς, άβουλοι ηθοποιοί ποτέ δεν συλλογιστήκαμε.

Μα τότε αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αποκάλυψη και τι γίνωμα εκείνης της ιδανικής ενότητας που ενώνει την χρονικότητα με την αιωνιότητα, τα ανθρώπινα έργα με τα αιώνια παραδείγματα, γράφει στο οπισθόφυλλο της καλαίσθητης έκδοσης του Ownbook που με τις διαστάσεις της χωρά τις ευμεγέθεις ζωγραφιές της Αφροδίτης με τον πλατύ ορίζοντα. Δεν είναι άλλο εκείνο που κατορθώνουν τα παραμύθια, παρά η ανάδειξη της ζωής στην καλύτερή της εκδοχή. Τα παραμύθια φαντάζουν τέλειες ιστορίες και άνθη της αγάπης. Πλάι στον μύθο τους τίποτε δεν ζει παρασιτικά, μονάχα μια ειλικρίνεια χαραγμένη με το διαμάντι, όπως ακριβώς επισημαίνει ο συγγραφέας στο εξαιρετικό, προλογικό σημείωμα. Μια σύνοψη της διαδρομής του παραμυθιού, η ανάδειξη της σημασίας και των συμβόλων του, η λειτουργία του που στοχεύει και αντλεί από τον έρωτα για τον κόσμο των ανθρώπων και των πραγμάτων. Όλα χωρούν στο πλήρωμα εκείνων των ιδεών. Και η μαγγανεία του χρόνου και το ατημέλητο, μια και το όνειρο κατοικεί έναν κόσμο δίχως διακοσμήσεις, μα με το αποτύπωμα της φύσης και του μεγαλείου της. Στα παραμυθικά του λόγια ο κύριος Βασσάλος αποκωδικοποιεί την ιδιαίτερη σχέση του τόπου μας με τον μύθο. Την αφετηρία του τελευταίου την βρίσκει κανείς στα μικρά και τα μεγάλα σπαράγματα, στο προφορικό και άχρονο μεγαλείο των ομηρικών έπων, στην παράδοση της επαρχίας μας που σε κάθε της γωνιά κρύβει μια ιστορία, ένα γεφύρι πέτρινο χτισμένο πάνω στο αίμα, άξιους τεχνίτες, Περσεφόνες που ξυπνούν από την λήθη για την φωνή της μάνας. Αγγέλους και σύννεφα σε σχήματα καρδιόσχημα θα συναντήσεις μες στις σελίδες του Ονείρου Αποκαλοκαιριού. Η σκούφια τους κρατεί από τα παραμύθια που ανάβουν σαν άστρα μες στην νύχτα και πλέκουν χίλια σύμπαντα στα βραδιασμένα μάτια. Καθώς ελίσσονται πέρα και πάνω από το πραγματικό, σαν στίχοι τραγουδιού που ζουν αυθύπαρκτοι μες στις καρδιές, δίνουν μια και ταξιδεύουν με ένα μετέωρο καρουζέλ. Είναι παντού μια άνοιξη ασυναγώνιστη και το καρουζέλ της Αφροδίτης που σφυρά και περήφανο φεύγει σε όλες τις διαστάσεις του κόσμου. Τα παραμύθια χωρούν όλο τον κόσμο και ζουν ανυπεράσπιστα μες στην συνείδηση, υλικό συνεκτικό της, δεσμός με το όραμα που χάθηκε και πάει. Μια στιγμή προσωπική και συλλογική, μια θαυμάσια γλώσσα που μιλιέται σε όλες τις καρδιές, που δανείζει και δανείζεται, που φέρνει στο φως μια ζωγραφική σκηνοθεσία και έτσι υπηρετεί τα ασώματα και τα νοερά της ψυχής.

Η παιδική λογοτεχνία των τελευταίων ετών στηρίζει την άνθησή της στο ενδιαφέρον των νέων δημιουργών, στην οικονομία της έκφρασης και την ευφυΐα που ζητεί το παιδί για να προσέξει και να μαγευτεί. Και βεβαίως σε αυτό το είδος της προσφοράς που στοχεύει στην διαπαιδαγώγηση του ολοκαίνουριου κόσμου. Μες στις ραγδαίες αλλαγές το σύγχρονο παραμύθι καλείται να προετοιμάσει τα παιδιά για τον αυριανό τους κόσμο, δίχως να λησμονήσει το όνειρο. Και αυτή συνιστά μια θαυμαστή ισορροπία που κατορθώνεται μες στην λιτότητα του Ονείρου. Το φυσά ένας καλός άνεμος και εκείνο χαράζει με τις ψηφίδες του τις παιδικές ψυχές. Λυμένη από το άρμα του καιρού, στολισμένη με καταστερισμούς και ονειροφωτογραφίες, γειτονεύοντας με το γλαυκό σημάδι, η ιστορία του Παναγιώτη Δ. Βασσάλου συλλειτουργεί με τις γεωμετρικές ζωγραφιές της Αφροδίτης που θαρρείς πως με τα λόγια μονάχα θα πάρουν κίνηση και φως. Μια εξαιρετική έκδοση των εκδόσεων Ownbook που επιβεβαιώνει πως ο παιδικός κόσμος στέκει πλάι στην ομορφιά και έτσι λάμνει σε αυτόν τον αφάνταστο κόσμο. Μυθολογία και όνειρο συμπλέουν, ερευνώντας το αίνιγμα που χάνεται μες στις κοπαδιαστές μας ζωές. Το Όνειρο Αποκαλοκαιριού συνιστά ακόμη έναν ονειρικό τίτλο και η αξία του συμπληρώνεται από το σημαντικό, προλογικό σημείωμα και τις χαρούμενες ζωγραφιές που θαμπώνουν στην αχλή και άλλοτε πάλι ευκρινείς αφηγούνται τον κόσμο των παιδιών. Το γλωσσάρι στο τέλος του βιβλίου επιβεβαιώνει, δίχως αμφιβολία την προσεγμένη έκδοση που τιμά το απαιτητικό, παιδικό κοινό.